-تمام عمرم در حال گشتن دنبال تو بودم و بعد از پیدا کردنت معنای زندگی رو فهمیدم، معنای زندگی چیزی بیشتر از داشتن شخصی که برات مهم باشه نیست؛ اما با وجود تو بازم نتونستم با سختیا کنار بیام و این همه درد رو تحمل کنم، این حجم از درد... باعث میشه بخوام رها بشم…

چشمامو میبندم، حتی وقتی چشمام بستس فکرای زیادی که باعث میشه نتونم واسه یه شب دیگه بخوابم ولم نمیکنه، دائم به این فکر میکنم چرا؟
کِی؟
کجا؟
..من کجا اشتباه کردم که الان نمیتونم خودمو مثل قبل دوست داشته باشم، دلم تنگ شده که بتونم راحت به خودم فکر کنم، به هدفم و آرزوهام... آرزوهایی که حتی یادم نمیاد چی بودن،  اما الانکه فکر میکنم بهتر بود از اول هدفی پیدا نمیکردم چون اینجوری هدفی نبود که بخواد اینجوری از بین بره؛
یا حتی فکر اینکه چطور آرامشی مثل قبل ندارم و هر ساعت و هر ثانیه دارم تلاش میکنم از این هزارتوی بی پایانی که ظاهرا باید بهش گفت نوجوونی و انسان بودن خلاص شم.

-قرص فقط قرص ؛ هزار نوع قرص اطراف تختم ریخته درحالی که تو هنوز کنارم نیستی که بهم یک لیوان آب بدی ؛ ازت متنفرم بابت اینکه گذاشتی زجرت بدم ، ازت متنفرم بابت اینکه گذاشتی از درد کشیدنت لذت ببرم و در آخر اینطور درد آور بمیری ، تو خیلی احمقی میدونستی؟
چرا گریه نکردی؟
چرا سرم داد نکشیدی؟
چرا بهم نگفتی ازم متنفری؟
لعنتی کافی بود بهم بگی!
فقط بگی و من جهنم رو برات یخبندون میکردم ...
تو واقعا من رو دوست داشتی؟
برای همین چیزی نگفتی مگه نه؟ نباید اینکارو میکردی ؛ نباید انقدر عاشق می‌بودی نباید من اینجا معشوقه میبودم!
تو منو تنها کردی ... تو باعث شدی هم از خودت متنفر بشم هم از خودم ولی میدونی چیه؟ تو هنوزم همون کسی هستی که بیشتر از من عاشق بود ؛ تو میتونستی یکی رو پیدا کنی که بیشتر از من عاشقت باشه و بیشتر ازت مراقبت کنه ولی چرا موندی؟ چرا عاشقم شدی؟ من تو رو شکستم! خورد کردم! نابود کردم!
من از این دنیای لعنتی متنفرم و نمیتونم تمومش کنم ... چون بمیرم دیگه نمیتونم با خاطراتت زندگی کنم ...

مگه این ذهن من نیست؟ پس چرا همش پر از فکر توعه؟

دلم میخواد بغلم کنی و بدون هیج حرفی و واکنشی بهم بگی درست میشه نگران نباش.

منم به عنوان یه آدم خسته میشم و احساساتی میشم، منم نیاز دارم یه روز کامل تو رخت خواب بمونم، هر چقدرم که بخوام شجاع باشم بازم از این زندگیه زیبا میترسم و این شاید ناراحتم کنه ولی دست من نیست که بقیه بهم به چشم یه آدم خشک که همیشه به فکر خودشه نگاه میکنن.