"Hayrat ul-abror" ijrosi.

Sardor Komil o'qigan.

@AkromMalikUz

Ҳақ сўз-чун кўксингга урсалар ханжар,
Шараф бундан ортиқ бўлмагай, албат.
Ҳақиқат – нур, ундан бойқушлар қочар,
Аммо тоғдек оғир эрур ҳақиқат.

Елкангга олдингми, кўтармоғинг шарт,
Ҳақиқат юкидан букилма, толма.
Ҳақнинг хизматида бўлмас ҳар бир мард,
Хизматга кирдингми, кўзга ёш олма.

Ҳақиқат шу қадар аччиқ ва кескир,
Чинқирар у сабаб нафс чўчқа янглиғ.
Ҳақиқат йўлига асло қўрқмай кир,
Бу йўлда кўринма бечора, мунглиғ.

Унутма, ҳақиқат Ҳақнинг сўзидир,
Ҳақиқат Набийнинг йўлидир юрган.
Ҳақиқат қошида мардлар қўзидир –
Қурбон бўлмоқ учун югуриб борган.

Отангга ёқмасин, балки онанг ҳам
Ҳақ сўзга бошини эгмасин, майли.
Ҳатто Ҳаққа қарши турсину олам
Ҳақ ёлғонга дўнмас улар туфайли.

Ҳақиқат сувратин, сийратин асло
Ақл кўра олмас равшан ва ёруғ.
Ҳақиқат қошида ақли кулл аъмо,
Уни англамоқдан ҳамиша фориғ.

Чунки Ҳақиқат – бу муборак мерос,
Валийлар жайбидан қолмишдир бизга.
Валийлар изига оёғингни бос
Ҳамда бу меросни олиб сурт кўзга.

Ҳақиқат! Қанчалар буюк шарафсан!
Қуёшдай ёруғсан, осмондай улуғ.
Чин мардлар кўзлаган манзил – ҳадафсан,
Сенга сафар этмоқ – зафардир қутлуғ.

Зотан, сени таниб билмоқ ҳам маҳол,
Нафслар ёпиб қўйгач кўзга пардасин.
Чеҳрангга боқаман, бўламан беҳол,
Унутиб қулларнинг заиф зардасин.

Сенга ошиқ бўлмоқ қандай улкан бахт,
Сенинг ҳижронингда ёнмоқ не ҳузур!
Икки дунё учун сенсан буюк тахт,
Икки дунё учун сенсан боқий нур!

Акром МАЛИК

@AkromMalikUz

Сабр қилиш қийин. Чунки Худойим
Бандага қайси иш машаққат бўлса
Ул иш шарафини айлади қойим,
Токи банда шараф нурига тўлса!

Одоб ҳаммада ҳам топилмас жавҳар,
Анқо уруғидир хулқи ҳасана.
Одоб рахти билан айлаган сафар
Жаннат эшигига етгай ясаниб.

Тарбия суякнинг ўсишидай гап,
Суяк оғриқ берар ўсгани сайин.
Агар тарбияни қилолсанг талаб
Аччиқ оғриқларга учрашинг тайин.

Сабр. Одоб. Гўзал хулқ. Тарбия бугун
Инсон зоти аро кўкармай қолди.
Басийрат кўзига боғланди тугун,
Нафс ҳаммамизни асирга олди.

Бунчалар сапчидинг, аё ҳамрозим,
Бунчалар заҳарни қаердан топдинг?!
Одоб жавҳарини синдирдинг, сўзим
Ниҳолин аямай кўрларча чопдинг.

Роббим кўмиб қўйган неъматлар учун
Шукур қилмоқ нега бу қадар оғир?!
Ҳасратдан йироқда яшайсан бугун,
Сенинг исёнингдан юрагим оғрир.

Қутурган нафсинг – ит. Ит бор маконда
Малаклар бўлмагай, унутма, эй кас.
Саноқсиз махлуқлар бўлган жаҳонда
Сенинг мавжудлигинг ягона эмас.

Нечун Ҳақ сўзига тутмайсан қулоқ,
Нечун туғёнингда кўринмас соҳил?!
Кўрганинг аслида, меҳрдир, бироқ
Ўз меҳрингга бўлдинг доимо қотил.

Худо хайринг берсин, шошма бу қадар,
Бироз ақлинг кўзин тоза қил ва соф.
Олдингда неъматлар дарёдек оқар,
Худодан қўрқ бироз, инсоф қил, инсоф.

Акром МАЛИК

@AkromMalikUz

Шеър ёзиш мен учун машаққат, эй дўст,
Ўйнаб кулиб асло айтолмайман сўз.

Шеър учун юрагим куймоғи керак,
Ё кимнидир куйиб суймоғи керак.

Шеър учун вақтимни гоҳо сарф этсам,
Вақтим уволмасми дея чекдим ғам.

Яна зеҳну фикрат, кўзимнинг нури,
Эътибору, диққат, қалбим шуури;

Яна ким ўқиса, бу шеърни ногоҳ,
Ундан ҳам шунчаси бўлса-чи исроф?! –

Дея шеър ёзмоқдан ҳаё қилдим мен,
Шеърни энг пинҳона сирим билдим мен.

Аммо бугун шунча зиқ фурсат ичра,
Ҳатто талотуму аросат ичра –

Қўлда қалам. Яна излаяпман сўз,
Зотан, ичимни, оҳ, куйдирмоқда чўғ.

Титроқ томиримда. Кўзёш юзимда,
Баҳору куз бирдек кулар изимда.

Изтиробу қувонч, ҳижрону висол,
Болдек айрилиғу, ошуфта хаёл –

Яна девоналик бўлди талабим,
Чунки сени севиб қолдим, ҳабибим.

15.10.24.
Акром МАЛИК

@AkromMalikUz

Ёш эди. Пишмаган ғўр эди у пайт,
Азобу лаззатга эди бегона.
Ҳар кун наврўз эди, ҳар куни ҳайит,
Зиллату иззатга эди бегона.

Ҳайрат-ла боқарди ҳар тонгу ҳар шом
Олам китобининг ҳар бир ҳарфига.
Ҳали аччиқ нима – билмас эди ком,
Қайғуси йўқ эди вақтнинг сарфига.

Ҳали ёвузларнинг кирдикорини,
Хилма-хил гуноҳлар номларини ҳам;
Ҳамда яхшиларнинг вафодорини,
Маккорларнинг тутган домларини ҳам;

Уйқусиз тунларда не қийноқлар бор,
Бедор субҳларнинг сирли нафасин;
Кундузлар бўлишин қандай жафокор,
Оқшомларнинг қора зиндон, қафасин;

Гуноҳнинг аччиғин, тавба ҳузурин,
Надомат заҳрини, нажот қадрини;
Валийлар юзининг қуёшдек нурин,
Улуғ инсонларнинг улуғ сабрини;

Ёрнинг ғамхўрлиги, оталик юкин,
Душман қазган чоҳни, дўст чеккан оҳни;
Қандай бўлар экан қалбдаги тугун,
Мардлар ҳайбатию, заиф маддоҳни;

Аҳд бериб, аҳдини унутган зотни,
Бир зумда сўзидан қайтган шўрликлар;
Кўкларга кўтарган пару қанотни,
Ботқоққа чўктирган ҳасрат, кўрликлар;

Шон-шуҳрат майининг ширин таъмини,
Маломат ўқларин заҳарли учин;
Бошнинг эгиклигин, қаднинг хамини,
Туҳмат гурзисининг музаффар кучин –

Ҳеч бирин билмасди, билмасди мутлақ,
Тушлар дунёсида фуқаро эди.
Адолат ғолиб деб, жасоратни ҳақ,
Бесабр қалбида можаро эди.

Сўнг... барчаси бўлди. Вақт мактабида
Сабр қамчисидан кўп таҳсил олди.
Зилзила вайрона қилган қалбида
Хаёлот уйидан хароба қолди.

Энг аввал сукутнинг ўрганди тилин,
Жоҳиллар қошида жим бўлди, қўйди.
Суриб кўзларига кибрнинг кулин,
Ўзига тўзимдан қабрлар ўйди.

Озорлар нишига чидамаган дил
Озорлар заҳрини билди шифобахш.
Исён занжирида тутилган бу қул
Кўзларига солди итоатдан нақш.

Бугун саҳро каби сокинлик ҳамда
Тундек сукунатга интилар хаста.
Вулқондек отилмоқ истаги қайда?!.
Хумул тупроғида эрур хужаста.

Ва энг буюк илмга толибдир бу он,
Кошки, бу илмдан насиба олса!
Бу шундай илмки, сиррини инсон
Қиммат жавҳар каби қалбига солса –

Кўзлар нур ичида порларди, ҳайҳот.
Бўлиб кетар эди жаҳон чароғон,
Таҳсилига зарур тоғ каби сабот,
Умрни харжласа, арзир бегумон –

Барча ҳикматларнинг ҳосил, қаймоғи,
Шайтон ҳийласининг шулдир ўлими –
Бу хасдай хокисор, камтар бўлмоғу,
Қалбни авайламоқ, асрамоқ илми.

24.09.2024.Акром МАЛИК
@AkromMalikUz

Қизлар комил бўлсин дедик баралла,
Ўз-ўзини боқсин бўлмасдан муҳтож.
Яшасин қийналмай қилиб таралла,
Оч қолмаса бўлди ҳамда яланғоч.

Ҳар не илм бўлса, ўргатдик, мана,
Ўргатдик бегона тилда сайрашни.
Қонунлар ҳаётда қилсин тантана –
Ўргатдик тилини қандай қайрашни.

Сочлар турмагию, юзнинг пардози,
Қандай ноз қилмакни, юрмак бехато;
Қўшиқ айтишни ҳам ўйнатиб созни,
Ўргатдик раҳбарлик илмини ҳатто.

Майли, гар қизиқса, овқат пиширсин,
Майли, тикиш тиксин – фитратида бор.
Истаса, Парижни, Лондонни кўрсин,
Эркин фикрласин, қилсин ихтиёр.

Бугун комиладир, олимадир у,
Маҳорат топдию замонага мос,
Эрга садоқатли бўлмоқ илми-ю,
Хотинлик қилишни билмайди, холос.

20. 09. 2024.

Акром МАЛИК

@AkromMalikUz

Вақт сассиз юради шошмай, пурвиқор,
Кўтармас ҳеч қачон шовқин ё чўқмор.
Ўзингни сезасан кундан-кун ҳақир,
Ҳар кун юрагингга ёғиб турар қор.

Кенгликка ёйилиб кетгандек тутун,
Сандонда ейилиб кетгандек бутун,
Сўзлардан воз кечиб, юмасан кўзни –
Дунё осмонида кўрмагач устун.

Бил, сен ҳам бир уюм кўч бўлиб қолдинг,
Оқибат, меҳрга ўч бўлиб қолдинг.
Мағзим тўқ деб айтган сўзларингга терс –
Синовлар қўлида пуч бўлиб қолдинг.

Ўйламасдинг илон чақмасмикин деб,
Ё кўкдан ўт тушиб ёқмасмикин деб.
Бугун елканг букиб қадам босасан –
Бошимга яна тош ёғмасмикин деб.

Ҳатто қизиқ эмас – оламдаги гап,
Турфа феълли бани Одамдаги гап.
Зотан, англадингки, бугун мос келмас –
Кеча бўлган байрам, мотамдаги гап.

Ҳаёт – тажаллийлар гулбоғи эрур,
Хулқинг – ишларингнинг булоғи эрур.
Ишларинг тақдирнинг қиёфасида
Ҳар он шиддат ила қаршингдан келур.

Демак, ўзинг – хаста, шифо керакдир,
Ўзингга ўзингдан ифшо керакдир.
Бор ўзинг ўзингга қўшин тортиб сен
Ва енггин – ўзингга подшо керакдир.

Гоҳида туз юриб, гоҳ озмоқдасан,
Ҳаёт китобингга сўз ёзмоқдасан.
Бу қўрқинч, лек буюк шарафли сафар –
Ўзлигинг ичинда йўл босмоқдасан.

14 август, 2024 йил
Акром МАЛИК
@AkromMalikUz

Нигоҳда товланган нур камалаги
Бугун рангдан холи: оқ-қора, ҳиссиз.
Кўнгил ҳайқириғи, сўз гулдураги
Бугун сукут сари талпинар сассиз.

Кеча олисларга чорлаган хаёл
Бугун яқинингдан кетолмас нари.
Вулқондай қайнаган исёнкор савол
Бугун жавоблардан қолмишдир ҳориб.

Заррадек зулмдан зорланган бу зот
Зулм одатлигин билди ноилож.
Қаро зиндонларга элтган ул қанот
Энди нурлар сари этарми ихрож?!

Сенинг лутфинг бордир, караминг бордир,
Йўқса, қайғуларда бўлардим ҳалок.
Эй, ҳикмат Эгаси, ҳар ишга Қодир,
Сенга боргунимча мени айла пок!..

2020 йил, 18 август

Акром МАЛИК

@AkromMalikUz

Дунё ичра вафо йўқ мутлоқ,
Кўнгилга хуш сафо йўқ мутлоқ.
Дардинг ила қолдинг бегона,
Дардмандларнинг маъвоси – тупроқ.

Ҳар кимсадан узиб қалб торин,
Ёлғиз Ундан топ дил мадорин.
Олам дардсиз тошлар олами,
Касб тутмишлар кўнгил озорин.

Ўз ўйига қулларни унут,
Гулшаннию, гулларни унут.
Ҳақ йўлида тупроқ бўл, гард бўл,
Фақат Унинг марҳаматин кут!..

2020 йил, 18 август

Акром МАЛИК

@AkromMalikUz

Бир нуқтага келиб нафсу жон,
Қалбда қолди фақат ҳусни зонн,
Гар изласанг умри жовидон
Ёлғиз Унинг зикри гўзалдир.

Ҳеч кимсадан кутма садоқат,
Садоқатга қилмассан тоқат.
Якка Унга кўрсат итоат,
Ёлғиз Унинг ишқи гўзалдир.

Бу дунёдир аслида зиндон,
Қандай бўлай унда хуш-хандон?!
Ҳар томонда занжирлар аён,
Ёлғиз Унинг уйи гўзалдир.

Ўзингни ҳам тарк этгинг келар,
Даргоҳига ҳур етгинг келар,
Йўлларингда сабрлар елар,
Ёлғиз Унинг ўйи гўзалдир.

Англамасга англатма, тамом,
Ғам-қайғуни айлагил ҳаром,
Унга кўрсат ишқу эҳтиром,
Ёлғиз Унинг Ўзи гўзалдир.

2020 йил, 17 август.
Акром МАЛИК

@AkromMalikUz