Իմ կյանքն ամբողջապես արտասովոր է ու հյուսված հնարավորություններից,...լավ մարդկանցից ու յուրահատուկ նախագծերից. և ես Երախտագիտությամբ եմ ընդունում Աստծո այդ ՊԱՐԳևԸ, որքան էլ որ դժվարություններով գան այդ հնարավորությունները)))

💖ԲԱՐԵԲԱԽՏՈՐԵՆ ունեմ Պատիվ ու հնարավորություն՝ Դեկտեմբերի 3- ին լինելու Կամերային երաժշտության տան բեմում՝ Հայաստանի Պետ. Կամերային նվագախմբի սքանչելի երաժիշտների հետ միասին, ու ձեզ պատմելու ԲԱՆԱՍՏԵՂԾԱԿԱՆ այն Տիեզերքի մասին, որն ունենք. ժամանակակիցներից մինչև դասականներ:

Կարոտներից սեր է քամվում կամ ցավ...
Այդ օրը ՍԻՐՈ օր է լինելու:
Ցավը սիրով չբուժեցի՛ր՝ կքանդի միայն:
Խոսքի արվեստն Արարչական ուժ ունի...❤️
եկեք, որ պարուրվենք Սիրով՜՜՜

Տոմսերի հղումը՝ իմ ու @nccm.am bio -ում:
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼ ԵՄ բոլորին, ովքեր նվիրումով օգնում են, որպեսզի երեկոն ամբողջ ու ամփոփ լինի, և ԼԻՆԻ՜՜՜:

ԿՀԱՆԴԻՊԵՆՔ ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 3- ին, Ժ. 19.30 - ին՝ բանաստեղծական ՏԻԵԶԵՐՔՈւ՜Մ:

ՄՆԱՑ 2 Օր 💖🌟🤗
Տոմսարկղ (+37410) 58-60-46 📱
Ա. Իսահակյան փող. 1, 0025, Երևան
https://nccm.am/hy/events?id=1888

Իմ Մեծագույն շնորհակալությունը՝
@nccm.am
@ncoarmenia 🌟♥️🌹 #poesia #actress #nazenihovhannisyan #classic

Ռիլի հեղինակ Դավթին շնորհակալ եմ ճաշակով ու նրբազգաց աշխատանքի համար. @i_see_official ☺️💜

Քիչ են հանդիպում մարդիկ, որոնց հետ կարող ես խոսել ժամերով, ԼՍԵԼ ժամերով ու նորոգվել՝ սրտով, գիտելիքով ու նրա տված դրականությամբ: ՀՀ. Վսատակավոր արտիստ ԼԻՊԱՐԻՏ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆԸ՝ համաշխարհային բեմերը ցնցած, միշտ վերադառնում է իր ԵՐԿԻՐ, որտեղ ԱՄԵՆԱԿԱՐևՈՐՆ է. իր ՏՈւՆԸ: @liparit.avetisyan
Անհավանական ջերմ ու տարածական այս արտիստի «ԿԱՄՈւՐՋՆԵՐԸ» դիտեք ստորև:
💙Նրա առաջին բեմելը Եվրոպայում՝ Գերմանիայի Քյոլնի օպերային թատրոնում էր :
Լիպարիտը հանդես եկավ Ֆենտոնի դերերգով Վերդիի «Ֆալստաֆ» օպերայում՝ արժանալով բարձր գնահատանքին ու չմարող ծափահարություններին... Որից հետո անմիջապես հրավիրվեց կատարելու Ռուդոլֆի դերերգը (Պուչչինի «Բոհեմ») Ֆրանկֆուրտի օպերային թատրոնում...

իսկ Ալֆրեդի դերերգը (Վերդի «Տրավիատա») Լոնդոնի Քովենտ Գարդեն Թագավորական օպերային թատրոնի բեմում Սիդնեյի Օպերային թ-ում՝ կմնա պատմության մեջ՝ որպես ԼԱՎԱԳՈւՅՆՆԵՐԻՑ !! 🌹

Նոյեմբերի 30- ին @liparit.avetisyan -մեր հիանալի արտիստն ու ընկերը կնշի իր 34 - ամյակը))) Ծննդյանն ընդառաջ՝ թող մեր «Կամուրջները» դառնան յուրատեսակ մի հիշեցում ու փոքրիկ նվեր՝ իր անցած ահռելի ուղու, կերտած կերպարների ու բացառիկ մարդկային որակների մասին:)
ՇՆՈՐՀԱՎՈ՜Ր Լիպարիտ ջան, փայլիր աշխարհով մեկ, ու շարունակիր Փայլուն ներկայացնել Հայաստանն ամենուր՝միշտ վերդառանալով ԵՐԿԻՐ՝ մեր Օպերային շքեղաշուք բեմ ♥️🇦🇲🌟

Օրս լոճում եմ, որ հերիքի... ապրենք,
ապրենք բոլոր ցավերին ու վախերին ի հեճուկս,
ապրենք ավերակված հոգիներին ուժ տալու,
ապրենք՝ էն նեղ միջանցքով անցնելով, որը «զինադադար է» կոչվում... կամ գուցե «խաղաղություն»...
Հայ լինելը չվերջացող ծառայություն է, որի զորացրումը էն աշխարհում միայն կունենանք...
օրս լոճում եմ, լայնացնում մինչև գիշեր,
որ հասցնեմ անել անհնարինը՝ ուժ գտնելու համար,
որ ուղղակի մի օր վերջապես ապրենք...
Օրվա հետ ամեն օր լոճվում է և ուղեղս,
որ մեջը կարողանա տեղավորել անարդար
աշխարհն ու անդադար կռիվը՝ ինքս ինձ հետ արդեն...(, թե մի կյանք հանունի համար ապրելով՝ ինչի՞ դարձա վերջում ոչինչ... հանուն ինչի՞)....(
առավոտից մինչև կեսգիշեր լոճված ուղեղս էլ ոչ մի կերպ
չի թելվում աշխարհի նեղ ասեղի անցքով.
չի թելվում էդ անտերը... էդ նեղի մեջ՝ պոռթված ուղեղը չի տեղավորվում:
Էնքան անիմաստ դարակներ եմ բացել ուղեղումս ու լցրել ասելիքով, որ ինքն իրեն զբաղվի, ու չտա էն հարցերը, որոնք անպատասխան են մնալու:
Անպատասխան հարցերը լոճում են ուղեղս՝ մինչև ատոմի տրոհում... մեր չունեցած միջուկային զենքի պես ինքնաոչնչացնում են մեզ. հավերժ անպատասխան հարցերը:
Հավերժի համար ստեղծված ժողովուրդը դարձավ հավերժական մի հարց ՝ աշխարհի կոկորդում: Հայկական հարց:
Թե մենք չլուծենք. մե՜զ կլուծեն... տարր առ տարր
տարրական մասնիկ
մաս
նատ
ված
լոճված ուղեղս մի քիչ հավաքեմ լուսադեմին, քանի գիշերը հազիվ անցավ,
նոր օրվա անելիքով հավաքեմ..., որ չծորա ցավից ու կարոտից, անպատասխան հարցերից ու ոչնչացող իմաստներից..
հետ հավաքվիր
ոչինչ որ երգ էլ չի ծնվում
դու՛ էլ հավերժ չես
ու փառք Աստծո!
) #nazenihovhannisyan #հեղինակ
2023. նոյեմբերի 24, 04:04

0գոստոսի 31. 2023թ. #հետահայաց

գրում ու ջնջում եմ, ջնջում ու գրում, երկար ու ձիգ օրեր,ամիսներ, տարիներ:
...ձեր խոսքերն էլ ե՞ն գերության մեջ...
Ասելիքս շատությունից խեղդում է, խոսքերս ատոմային ռումբի նման պայթում են՝ ներս:
Մեզ Տրոհում են:
Ատոմում էլեկտրոնները ՄԻՋՈՒԿԻ հետ կապված են էլեկտրամագնիսական ուժի միջոցով։ Մեր էդ ԿԱՊՈՂ ՈՒԺԸ ու՞ր կորավ: Ախր Բնության մեջ ոչինչ չի կորչում անհետ:
Խեղդել ենք մեր ուժը. հուսահատությամբ ենք խեղդել:
Ատոմի տրոհումը երբեք էլ լավ բանի չբերեց:
Հայը՝ ատոմ է. նրա տրոհումը աշխարհը չի մարսելու:

Հեղեղ պիտի դառնայինք. ժողովուրդ-հեղեղ, ու մաքրեինք, ջարդեինք մեզ անջատող «կամուրջները»՝ կեղծ, թշնամական ու անջատող:
Հեղեղված ժողովրդի դեմ ո՞վ կարող է. ոչ ոք. փաստերը կան....
Երկու կես արած մարմնի պես իրար պիտի ձգտեինք՝ Արցախ ու Հայաստան, էդ կիսված սիրտը ո՞նց կապրի ... «կամրջից» էս կողմ լինի, թե էն կողմ...չէ, չի ապրի! ժամանակի հարց է....
պիտի հեղեղ դառնայինք ու ՍՐԲԵԻՆՔ մեր միջից ԱՆԿԱՐՈՂՈՒԹՅԱՆ էն թույնը, որ ներարկում են զոռով, ...իբր անտարբերության՝ էս փտած ասֆալտը քանդեինք ու ցույց տայինք մեր ԾՈՎ էությունն էլ, ՓՈԹՈՐԿՈՏ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆ ԷԼ, ՀԱՎԱՏՔՈՎ ամուրն ու ՀԱՅՐԵՆԻՔ ունենալու իրական կամքն էլ...
ցավից լռված ամեն մեկն իր կյանքի փոսից, փոշոտ տնից կամ քաղաքի չփակած դիտահորից դուրս գար, Հայաստանի բոլոր «իջանցքներից» ժողովուրդը հեղեղի պես հասներ ՄԻՋԱՆՑՔ...
Բեր Ձոր..
էդ ձորը լցներ իր ներկայությամբ, սիրով, իրար ձեռք ձեռքի տային ու միասին( երանելի բառ) հեղեղի պես մաքրեին ատելությունն ու թշնամանքը՝ ներսից ու դրսից, մաքրեին մեկընդմիշտ՝ վախերը թողնելով ճամփեքին...որպես անցյալի սխալների մանրադրամ:

արդեն 263 օր կամ մի հավերժություն Արցախի կյանքի երակը սեղմել են...
120 հզ ՀՈԳԻ, Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի՝ Արցախում . .. սովի ու անտարբերության դեմ՝ միայնակ պայքարում: Չքնող, հացի հերթում արևածագը դիմավորող ու գիշերը նորից հերթագրվող, վաղվա օրվա հաշիվը կորցրած, բայց չհանձնվող Արցախցին:
Փառասեր ու երբեմնի սիրունը՝ Երևանը, լեցուն սեղաններով..., բայց սոված. հոգու սովով, իր կնճիռները աննպատակ շինարարության հավերժական, խեղդող ԴԻՄԱփոշու մեջ կոծկած... ցավերը քաղաքի աղմուկի ու արհեստական ծիծաղի մեջ թաղած...
մահացու հիվանդի պես, որ կյանքից վերջին ժամերն է ագահի նման խլում...
խմում...
ջուր է պետք
մաքուր սիրտ ու ջուր
սկզբում պղտորված հեղեղատներով՝ հետո մաքրված աղբյուրներով...
որ պատմությունը պահեն իրենց մեջ ու բուժեն.
Ան ա պատ
առանց «պատերի» երկիր
առանց «սահմանի»( անսահմանի հետ չշփոթեք հանկարծ)
առանց առանցքի
առանց արժեքի...
մենք հեղեղ պիտի դառնայինք. ՍԻՐՈ ՈՒ ԿՅԱՆՔԻ հեղեղ, ու ամբոխներով խելագարված ՀԵՂԵՂԵԻՆՔ բոլոր ճաքերը, փակ ու բաց դռներն ու քանդեինք թշնամու կամուրջները....
Հուսահատության հակաթույնը Ապրելու կամքն է, Հայրենիք ունենալու որոշումն ու օրվա քաոսի մեջ՝ դասավորված, նպատակային գործողությունների ցանկը:
Սկզբում ջրի մաքուր կաթիլ
հետո մի ՄԵԾ ՕՎԿԻԱՆ...
Սեր
Խոսքերս անհետ կորած են մնալու, քանի դեռ ոչ ոք իր սիրտը չի բացել...

սկզբում Լույսն է բացվում, հետո՝ արևի վարդագույն, հեռավոր շողերով ներկվում են հորիզոնին կանգնած նավերը՝ կայմերը վեր տնկած, իբրև աշտարակներ:
Հետո շառագունում է ծովը՝ սիրուց, թե կարոտից, ինքն էլ չգիտի. ջրերով կապույտին է տալիս՝ շառագունած սիրախաղ սկսելով արևի հետ:
Հետո աստիճանաբար փախչում է լռությունը ափից, որովհետև մարդիկ են գալիս:
Մարդն էլ է գալիս արևից սնվելու, ու անվերդարձ վերցնում է լույսը նրա, անվերադարձ օգտագորում է ծովի աղն ու հողի ուժը:
Անվերադարձ ու հիմնականում անշնորհակալ սպառում է Աստծո՝ նրան ողորմած աշխարհն ու կյանքը:
Մոտ եկեղեցու զանգերը ղողանջեցին: Աստված ամենուր է, ու բոլորիս մեջ: Բայց Նրան «տեսնել» ու տվածի համար շնորհակալ լինել շատերն էդպես էլ չսովորեցին:...
... Ճոճվող նավերը,Շառագունած հորիզները մոռացության են մատնում մի պահ զուգահեռ այլ աշխարհներում ամեն վայրկյան առավել թանձրացող խավարը:
Մարդը խավարում չի զգում նրա խտությունը . հպարտ է՝ իր իսկ ստեղծած խավարով:
Ազատ ընտրությամբ՝ իրեն տրված , պատել է իրեն խավարով ու իր ազատության պատրանքի մեջ դանդաղ խեղդվում է:
Խավարում երկար ապրածի աչքերին լույսի մի շողն անգամ «մահացու» է, ցավեցնող ու անտանելի:
Լույսի որևէ շող պետք է վերացնի խավարում ապրողը, որ չկուրանա..., որ չտեսնի իր արածն ու ապրած փոսի խեղդող նեղությունը:
Լույսն ընդգծում է այն՝ հանուն որի մարդն իր ազատ կամքով ավելի ու ավելի է ընկղմվում խավարի մեջ: Ընտրություն. էդ մի բառի մեջ մարդկության մեղքն ու խաբկանքն է: Ընտրողն ո՞վ է:
Խավարում ապրողին լույսը շատ է նեղում... շատ է ցույց տալիս իր այլանդակված պատկերը, խավարն ավելի «մարդասեր է», ոչ խնամք է ուզում, ոչ էլ գործողություն: Միայն աղմուկ է պահանջում, որ ձայնով գոնե իրար գտնեն, ավելի բարձ գոռացողը դառնում է ասիչ՝ խավարում:
Իսկ լույսը... լույսը ինչ՞ ...ընդգծում է միայն անելիքների անվերջ շարանն ու վախեցնում՝ իրականության ողբերգությամբ, Լույսը մարդասե՜ր լիներ, ինքն իրեն կվերանար... ոչ թե մարդուն հա կտանջեր:
Փոխվել հանուն ինչի՞ կամ հանուն ում՞ , երբ խավարում ամեն ինչ նույնն է ու անփոփոխ մութ, երբ աղմուկը ստեղծում է գործողության պատրանք, իսկ բնազդները մարմիններին տալիս ապրելու խաբկանք: Ապրում էն էլի: Խավարում: Անանցյալ ու անապագա:
.....
Խավարում՝ բարձր գոռգռոցներից մի կողմ խարխափելով Նա բախվեց պատին. փաստորեն էդքան նեղ էր փոսը...,
Պետք է Լույսի աղբյուր գտնել, մտածեց նա ու լռեց, որ գոնե իր ներսում էդ լույսը գտնի, քանի դեռ հեռավոր հիշում է՝ ինչպիսին էր Լույսը, երբ դեռ կար:
?


Մեր ստրատեգիական պրիմիտիվիզմն է մեր բոլոր աղետների հիմքում

Ինչո՞վ ենք մենք հակադարձում Մերձավոր Արևելքում ու մեր անմիջական տարածաշրջանում նոր լարվածության և պայթյունի վտանգին, բոլոր հարևանների ու հակառակորդների ակտիվ շփումներին, նրանց անդադար բաց ու ստվերային բանակցություններին, Պուտինի այցին Բաքու. հեծանվով, խաշլամայի և բանաստեղծության ֆեստիվալով, արձակուրդից դանդաղ հետ եկող (կամ չեկող) ընդդիմությամբ, և ընդհանրապես անելիքի տոտալ չիմացությամբ։
Հարավային Կովկասի անիմաստ ու անհեռանկար կույրաղիքի մեր դերին արդեն  ընտելանում ենք։ Դա, սակայն, կոպիտ մոլորություն է, որովհետև այս տարածաշրջանում մենք ոչ մեկից ավելի անհույս ու անհեռանկար չենք, եթե խելքով կառավարենք մեր երկիրը, եթե կանգնեցնենք հասարակության բարոյալքումը։
Մեծ հաշվով, մեր այսօրվա հավաքական վիճակը կարելի է կոչել ազգ-խաշլամա։
Մեր ստրատեգիական պրիմիտիվիզմն է մեր բոլոր աղետների հիմքում՝ մեր մի շարք որակներով համեմված։ Ադրբեջանը ԲՐԻԿՍԻ հայտ է ներկայացնում, մենք ոտանավոր ենք արտասանում կամ ձեռ առնում արտասանողին։ Ուղիղ չորս տարի առաջ՝ 2020-ի կռվից առաջ, բառացիորեն նույն անլուրջ վիճակն էր։
 Ունի՞ մեր ժողովուրդը պոտենցիալ՝ այս վիճակը հաղթահարելու. ունի։ Մեր մեծագույն ողբերգությունն են մեր պարզունակ էլիտաները, որոնք ուղղակի պատասխանատվություն են կրում այս վիճակի համար։ Ժողովուրդներին ո´չ փոխում են, ո´չ վռնդում, իսկ այ էլիտաներին՝ շատ հաճախ։ Մեզնից շատ ավելի վատ վիճակում գտնվող այլ հասարակություններ դա արել են ու հասել հաջողությունների։

Վահե Հովհաննիսյան
Այլընտրանքային նախագծեր խումբ

Նրանք ովքեր լուռ են այսօր, այդպես լուռ էլ կմնան ողջ կյանքում, գերված, ստրկացած, ծնկած, առանց պատվի ու արժանապատվության։

Բագրատ Սրբազան

⚡️Հայտարարություն

?Հայկական «ջիջի» ընկերության դեմ հարուցվել է ակնհայտ անհիմն և անօրինական քրեական վարույթ, որի միակ դրդապատճառը ընկերության հիմնադիր Խաչատուր Գրիգորյանի ակտիվ քաղաքացիական դիրքորոշումը և հասարակական գործունեությունն է:

?Խաչատուր Գրիգորյանի Հայաստանում զրոյից հիմնադրած «ջիջի» ընկերությունը առաջատար դիրքեր ունի հայկական շուկայում, ինչպես նաև գործունեություն է ծավալել արտասահմանում (ԱՄՆ, Վրաստան, Ռուսաստան)՝ ազգային բրենդը հասցնելով միջազգային մասշտաբների և լայնորեն տարածելով հայկականի ճանաչելիությունը։

?«ջիջի»-ն մեր երկրում ապահովել է զբաղվածությամբ հազարավոր մարդկանց մտնելով ՀՀ խոշոր հարկատուների ցանկի մեջ, իսկ Խաչատուրին բոլորը ճանաչում են որպես համեստ ապրելակերպ ունեցող և քրտնաջան աշխատող մարդ:

?Իր պատմության ողջ ընթացքում «ջիջի» ընկերությունը ակտիվորեն աջակցում է ազգային, կրթական, տեխնոլոգիական, բարեգործական տարբեր նախագծերի:

?«ջիջի»-ն կանգնած է նաև Արցախի հայության կողքին: Արցախի լիարժեք շրջափակման բոլոր օրերին Խաչատուր Գրիգորյանը եղել է Արցախում դժվարագույն պայմաններում շարունակելով աշխատել, իսկ անցնող ամիսներին Արցախից տեղահանված շատ հայերի համար հենց «ջիջի»- ն է ապահովել աշխատանք և օժանդակություն:

?«ջիջի» ընկերությունը, չնայած հարուցված ապօրինի խոչընդոտներին, իրականացրել է անհրաժեշտ գործողությունները և շարունակում է բնականոն աշխատանքը սպասարկելով մեր հարյուր հազարավոր հայրենակիցներին:

?Խաչատուր Գրիգորյանը և «ջիջի» թիմը հաստատակամ են շարունակել արարել արժանապատիվ Հայրենիքում` Մեծ Հայքում՝ մշտապես հավատարիմ մնալով այն արժեքներին ու սկզբունքներին, որոնք դարձել են բրենդի անբաժանելի մասը։

Սիրով՝ ջիջիԹիմ

@armnationalfront

Facebook

Log in or sign up to view

See posts, photos and more on Facebook.

էս ինչ է Աստված իմ (....

?