Niet gezien, let me know what you think of it als je hem wel gezien hebt 🙏🏻

https://youtu.be/Vr83dXxBKjQ

Jan Vingerhoets, huisarts en gedaagde

Jan is huisarts en al jaren actief binnen de Medische Onderzoeksgroep van Amnesty International. Hij is bekend geworden als één van de huisartsen die zijn patiënten off-label ivermectine voorschreef tegen COVID-19. Volgens de inspectie hield hij zich daarbij niet aan de richtlijnen en werd hiervoor veroordeeld. De rechtszaak loop nu al bijna twee jaar, en Jan is inmiddels bij de Raad van State in hoger beroep gegaan.

Jan Vingerhoets (1960) ronde in 1993 zijn huisartsopleiding af. Hij werkte nadien 31 jaar als huisarts met als aandachtsgebied palliatieve en terminale zorg. Van 2005 tot 2007 was hij als huisarts werkzaam in Zweden. Sinds 6 jaar is Jan actief bij het Expertisecentrum Euthanasie en daarnaast is hij columnist en blogger op blogdoc.nl. In mei dit jaar droeg hij  zijn huisartsenpraktijk over. Tijdens de coronatijd trok hij veel publiciteit waardoor hij een grote groep volgers heeft op social media. 

Jan stond terecht omdat hij zich bij het voorschrijven van ivermectine niet zou hebben gehouden aan de richtlijnen. Maar volgens Jan is het behandelen van patiënten met off-label medicatie tegen COVID-19 geheel conform de eed die hij heeft afgelegd. Het off-label voorschrijven van medicatie door huisartsen is een gebruikelijke gang van zaken. In circa de helft van de doktersvoorschriften in Nederland is er sprake van off-label gebruik. Nooit eerder is er door de inspectie tegen opgetreden, ook niet als het middelen waren met mogelijke ernstige bijwerkingen. Maar bij ivermectine stond de inspectie ineens op haar strepen. Wat betreft ivermectine gaat het om zeer veilige medicatie waarvoor de ontwikkelaars in 2015 de Nobelprijs voor Geneeskunde ontvingen. Een middel dat bovendien door de WHO is betiteld als één van de veiligste geneesmiddelen ter wereld.

https://youtu.be/u9Yg_Sj-Jcw

Jan Vingerhoets is opgenomen met een artikel in Tijdboek LuMens editie 2: https://www.tijdboeklumens.nl/boeken/tijdboek-lumens-2-waarnemen

Gaan we voor Jeugdzorg of voor Jeugdkracht? ✨

Op dit moment hebben we een curatief zorgstelsel. Dat wil zeggen dat als iemand ziek is of er psychisch aantoonbaar slecht aan toe is, er hulp en zorg kan worden geregeld.
Bij jeugdzorg moet er bij wijze van spreken eerst sprake zijn van een probleemgezin, of een sterke indicatie daarvan. En wordt er daarna top down hulp geboden of zelfs geforceerd. In de praktijk komt dit in veel gevallen neer op ouder controle, in plaats van zorgen voor de jeugdigen. Of als je zelf een jongere bent die hulp nodig heeft, moet het gechargeerd gezegd eerst aantoonbaar slecht met je gaan.
Bij Agenda 2029 zijn we echter voorstander van een preventief zorgstelsel. Waar mensen preventieve hulp en zorg kunnen krijgen.
Hoe zouden we jeugdzorg kunnen inrichten vanuit dit principe? Er zijn dan bijvoorbeeld bottom-up opgezette ouder-kind centra in de buurt, grotendeels peer to peer, waar je naar toe kan om een zo goed mogelijke ouder te zijn voor je kind. Als je ziet dat je kind bijvoorbeeld hoogbegaafd is, of hoogsensitief, kan je in deze centra een aanrijking krijgen hoe je hier zo goed mogelijk mee om kan gaan. Zodat jouw kind volledig tot bloei kan komen! Of als je kind paranormale capaciteiten heeft, zoals het waarnemen van aura’s, kan dit erkend worden en verder ontwikkeld.
Ook zijn er jongerencentra, tevens bottom-up gezet, waar je bijvoorbeeld bij een mentor terecht kan voor zingevingsvragen. Wie ben ik en waarom ben ik hier? Wat is mijn missie op aarde? Net zoals dat vroeger in een tribe ging.
En kan je wekelijks terecht voor een uurtje meditatieles. Om altijd bij jou innerlijke vrede uit te kunnen komen. Waarschijnlijk wordt je dan helemaal niet smartphone verslaafd, omdat je ontdekt dat het echte leven veel kleurrijker is!

Dan is het doel dus niet langer dat we zorg bieden voor hulpbehoevenden jongeren, kinderen en gezinnen, maar dat dat zij nooit hulpbehoevend worden! Maar in hun kracht blijven en volledig tot bloei komen. 🌟 💪 ❤️‍🔥

Goed weekend lieve mensen ?

Doorgaans deel ik via social media over mijn jaarlijkse portie nostalgie. De laatste zaterdag van augustus is het namelijk Oud Lunterse Dag. Eens per jaar gaan we terug in de tijd. Hebben we een dorpsfeest op klompen (die hier dagelijks nog heel veel gedragen worden door jong en oud trouwens).

Dorpsfeesten op andere plekken in NL, daar heb ik weinig mee, maar deze, in mijn eigen dorpje, die doet me wat. Eigenlijk doet het me sinds de coronatijd steeds meer zelfs. Lunteren is van oudsher een boerendorp met een levende middenstand. Goed geboerd of niet; het waren juist die groepen die vanwege disproportioneel overheidsbeleid flink in de problemen kwamen, en nog.

Maar wat vind ik nou specifiek zo heel erg leuk aan dit feest? Om een voorbeeld te noemen vind ik bijvoorbeeld de opening heel erg vermakelijk. Dat is het moment dat we het ‘Lunters volkslied’ zingen, de Bovenste Beste Burger uitkiezen, en de Burgemeester te kakken zetten, met de boodschap dat hij in Ede heel wat te vertellen heeft, maar hier toch echt niet ;)

Deze dag is voor mij nostalgie, maar ook ‘a hopeful song for the future’. Als het hele dorp zo mooi samen werkt om een goed feest neer te zetten, dan is dat, mocht het ooit nodig zijn, op andere vlakken ook mogelijk. Dat geeft de burger moed! ???‍?

#nostalgie #boeren #burgers #buitenlui #Lunteren #dorpsfeest #opklompen #blijdakopznluntersleef

“What a strange thing we do to our young people in this culture and time.

We make them spend several years learning things that they often have no interest in, that they have not chosen and that they will in many cases never use again. We tell them that these things are vitally important.

Then we sit them in rows and make them write about the things they can remember for an intense few hours. We compare what they have written down with everyone else of the same age, and then we rank them.

We make them wait a couple of months and then we tell some that they are the successes, and others that they are the failures. We encourage them to hang their self-worth on how they performed. Newspapers publish pictures of the delighted, whilst the disappointed hide their heads in shame.

We tell them that these results will determine the rest of their lives – and then we set up systems that make this true. We provide fewer opportunities for those who did not succeed. Those who did well can take their pick of courses, whilst those who did not are made to take the same tests again and again, just to hammer it home.

We make sure that young people spend the majority of their adolescence focused on exams and under pressure. Every summer, they sit in rows and try to remember. Each year, they’re told that their whole future rests on this.

Many of them inevitably cave in under the pressure. They become anxious and depressed. They show signs of burnout by the age of 16. They lose their spark, and just go through the motions. Some of them retreat altogether.

Then we pathologise them, say that they need mental health treatment or to become more resilient. We send them for therapy or give them medication. We say that they are the problem, whilst the system carries on unchanged.

What if instead we stopped to think about what we are doing to our young people?

Adolescence is a time of opportunity and vulnerability. It’s a one-off stage of life. What if we asked ourselves, should our young people really spend these years on a conveyor belt of high stakes exams?

Imagine we allowed ourselves to look beyond this time and place, and to see just how strange this really is. What would we do then?”

- Dr Naomi Fischer

1.8 million watching on X alone (3,2 million and counting now). Never in my wildest dreams did I envisage a speech as powerful and emotional as that. No teleprompter in sight, THAT was from the heart and intellect.
Roberts tears for the children were all our tears, willing to go against his closest partners wishes, and his family’s denouncements to fight for what he believes is worth his last ten years of meaningful career. He meant EVERY word of that.
Freedom of speech, ending war, taking on the corrupt food and pharmaceutical industries is worth his personal differences with Donald Trump to create what he called a unity party. He says he reached out to Kamala too but wasn’t granted any entrance to talks or even a phone call.
He talked of unity and the travesty of USA being bottom of the world’s table for childhood health.
He named causes and gave solutions.
As I understand it he is pulling out of places where his vote could create a democratic win by splitting the vote and staying on the ballot where his supporters can still mark a X without harming a Republican win.
He talked of the very real and BIG differences of opinion he has with Trump - his voice cracking with emotion and you could see this olive branch of unity was hard. But he also spoke of the areas where they agree, and for him three areas of agreement are key: stoping the war in Ukraine, improving children’s ill health and standing up for free speech.
Make America healthy again was said a few times.
Two stand out lines were “They don’t fear lies they fear the truth” and “we need to choose to love our kids more than we hate each other” .
THAT was one moment and a speech that will echo down the ages regards where democracy has failed, where control has strangled health and freedom and where a line in the sand was drawn.
1.8 million heard you Robert, the actual words and context not the in manipulated spun MSM lies that will undoubtedly follow.
We don’t care we heard it from you not them.
Seeds sown - he said this is a spiritual journey and he has prayed deeply on what to do - well done - truly bloody well done.
I would encourage you to watch the full speech - I did and am forever changed. Thank you Robert. Thank you ?

Amanda Ellis

Goed weekend! ❤️