به نحوی آمادگی ۱۲ ساعت سرپا موندن رو ندارم وقتی هیچی نخوابیدم و اخرم نتونستم تدوینمو تکمیل کنم.

دوتا کارفرمای فیکس دارم که هر دوشون سیلاب اول اسمشون شبیه همه، تیکه کلام های شبیه به هم دارن و حتی از استیکرهای یکسان استفاده میکنن. یه جای کار میلنگه.

ولی اون سالی که انتظارش رو می‌کشم در حقیقت ۲۰۲۶ عه :)))

استیک و شراب میخوام ولی فقط چای و معینی‌پور در دسترسه.

از اینجا به بعد روز رو دیگه با چنگ و دندون میشینم پشت سیستم. انقدر به مانیتور زل زدم سرم گیج میره دیگه‌

کیسمو میخوام بفروشم و حتی یکبار هم باهاش بازی نکردم. به هرکی بگم احتمالا فکر میکنه سایکوپتم.

واقعا ترجیح میدادم یلدا رو خونه بمونم و هیچکاری نکنم تو تنهایی خودم.

یه جاهایی که دیگه حال ندارم اتود بزنم برای ریمیکس اهنگای تدوینم اهنگ بیس و مونولوگ رو پلی میکنم بعد از جایش که قراره ریمیکس شه خودم میخونم ببینم بهش میاد یا نه ??

دارم لیترالی جون میکنم ولی اگه درست پیش بره واقعا تهش می‌ارزه.