+میدونستی من آدمارو می‌کشم پورتوگا؟
-چه‌طوری انجامش میدی زه‌زه؟
+فراموششون می‌کنم.

— ژوزه واسکونسلوس

وەک شێعرێکی قەدەغەی
تا دێڕێکت دەخوێنمەوە
دەبێ بە وەرزی هەڕەشە!
دڵم،
دەکەن بە جاڕە برین
لەشم،
دەکەن بە کێڵگەی زام
بۆیە ئێستا ساڵەهایە
تۆ پاوانێکی مەترسی و
منیش تەنیام!

I think I love complicated. I love the things, the people which I don’t understand well.

Shall we look at the moon, my little loon?

It was night when you died, my firefly

از نامه‌های غسان کنفانی به غادة السمان:

همیشه در جانم بودی، در لبانم، در چشمانم، در سَرم، رنج و اشتیاقم بودی، و آن چیز شگفتی که انسان به یاد می‌آورد تا زندگی کند و بازگردد.

قدرتی عجیبی دارم که تاکنون همانندش را نیافتم، قدرت رویا پردازی و تصورت، هنگامی که منظره‌ای یا واژه‌ای را بشنوم و با خودم از آن حرف بزنم جواب تو را در گوشم می‌شنوم، گویی کنار من ایستاده‌ای و دستت در دست من است.