باور کنید امشب، و همینطور دیشب بزرگتر از ماه کامل بود...

نمیدونم چرا از هرکی میپرسم ماه امشب بزرگه میگن نه ::))

هایب و بقیه: فحش فحش فحش
نامجون:خب آلبوم میدم بیرون
جونگ کوک: عه خیلی وقته از بم پست نذاشتم!
بقیه اعضام خبر رسیده اون پشت تخمه میشکستن و به دعوای هایب نگاه می‌کردن😔

البته منظورم این نیست که ناراحت نباشن، ولی گاهی وقتا باید به فکر فردی ام باشن که تمام ناراحتیشونو می‌برن پیشش..

آدما انرژیمو می‌گیرن، از دیروز تاحالا هرکیو میبینم ناراحته

صدای رعد و برق>>

کاش واقعا یه نهنگ بودم توی اقیانوس.

همه چیز به خاموشی بازگشته است، اما دیگر خاموشیِ قبل نیست.
تهوع_

داستان او به پایان میرسید، داستانِ چشمانش
وطن اشک های او
کتاب را بست با خود زمزمه کرد، او تنها بود و به خانه نرسید، تمام زندگی اش برای هیچ جنگید؟
در این میان، شخصی که خود را از یاد برده
خودش بود، او کسی است که هرگز به خانه نرسید
او را نویسنده ای غمگین نوشته است و میان کتابِ خونین رها کرده، شاید نقاشی مجنون او را ترسیم کرده است؟ یا شاعری اندوهمند او را سروده
نمیدانم، هرچه بود .. زاده غم بود
به حالِ شخصیتِ غم زده‌ی داستان می‌گریست
نمی‌دانست، خالق آن خودش است
با یک ریسمان سفید به یکدیگر متصل شده اند
شخصِ محزون در کتاب و شخصِ محو شده از یاد خود
هردوی آنها جوهر وجودیت خود را از دیگری دریافت می‌کردند و گاهی هیچ یک از آنها فرد دیگر را از خود نمی‌دانست.