پرتا فرض د اسلام دين حفاظت دی
د مشرانو اطاعت هم عبادت دي

طالب جانه مټي بډوهه راپاڅه
داقصي په لور پاڅون دي او هجرت دي

که دا ووایو چي ټول ورته تیار يو
د جهاد په لار کي سر دي که دولت

بیابه تير تاريخ تکرار کړو دا سلافو
خو مهم شئ په دي يون کي صفا نيت دي

تي راويښ که د غفلت له درانه خوبه
مسلمان باداره ډير په ذلالت دي

زمزمی د تکبیرو له پاسه اوری
درکوم( یاسر‌ه ) زیرۍ د حريت دي

یاسر کندهارئ

فدایان د تحریڪ 🏳️

په اللهي مــــــــیني جنون دي عشقان د تحریڪ
له سره تیر دي سرشیندوڪي فِدایان د تحریڪ

تـڼاکي پښي مزل کوي په تورو غرونو ځوانان
تاندې جذبې لري په زړونو کې ځوانان د تحریڪ

دا خو لښکر دی د مِهدي مخ په وړاندي درومي
چي د براء ابن مالک په لار روان د تحریڪ

د غزوة الهند زلمو پاڅون وکړی په مینه مینه
په دين اسلام ځان ځاره وي دغه ګلان د تحریـک

د شمالي او جــــنوبي وزیرستان په لور ځي
درومي زلمي په تشکیلو له خراسان د تحریـک

دوی د خبـیب او د منصـــور په لاره یون کړی دی
دې د عمرخالد زمري په هر میدان د تحریڪ

ستړی ســـــفر د غرو په سر کوي مزلونه ګلان
ځان ځاروې په سپین قران دا لارویان د تحریڪ

نـــــصرت آغا ترېــــنه قربان شمه له هغو زلمو
د هر باطل مخته ولاړ دغه زمریان د تحریڪ

نصرت آغا طالب

خدایه دسوي زړه درزا تعبیرول څنګه وي
ګل چي خزان وي دبورا تعبیرول څنګه وي

خلګ له تورو څه نفرت کوي بلال هم تور ؤ
دمجنون زړه توره لیلا تعبیرول څنګه وي

ورته په دؤه لاسه سلام دی دهغؤ وعشق ته
مرګ ته سنګار مرګ ته خندا تعبیرول څنګه وي

نو چي غربي جهان مي نه مني نو نه دي مني
زما اود ماتې امریکا تعبیرول څنګه وي

خدایه! دا بعضي بندګان دي بیخي ښُکلي دي ډیر
پوهیږم نه دیدار دا ستا تعبیرول څنګه وي

زور پکي ډیر دی آن تقدیر بدلوي غواړم فنا?
دمظلوم اوښکې او ښرا تعبیرول څنګه وي

له خدای رسول وروسته نو دومره ترحُم دچا وي
مسجون مُلا دمور دوعا تعبیرول څنګه وي

مولوی ذاکرمسجون

دا ورځ تر بلې ورځ چې شوې بې لارې زمانې
حساب به څنګه ور کړئ ګناهګارې زمانې

د عدل او انصاف تله کږه کږه کیدله
ظالم شو برایت مظلوم سنګسارې زمانې

په غیږ کې دې معصوم فلسطین پروت کنډر کنډر دی
ته ګوره ننداره کوه قرارې زمانې

له څوکې د نیزې دې تل مظلومې وینې څاڅي
په خپل کفر کې ډیره یې هوښیارې زمانې

نور وېښ شه لا تر څو به یې غالفه خوبه وړې
په رنځ د أمت نه رنځیږي زواني زمانې

په ننګ د ګران أمت توره نیزه درسره واخله
نور ختم تور تمونه کړه سهارې زمانې

دفاع ته د أقصیٰ بدري طالب خدای در بوله
دا لوړې او ژورې کړه هوارې زمانې

#بدري طالب

ګـران هیــواد

شاعر
#محمدنسیم
عـرفاني

ښکلی دی جهان کي ځلیـــدلی دی
ګران افغانســتان دغیرت څلــی دی
شولوو مزیــن په عــلم اوعـــرفــان
شکر قرآني نظــــــــام راغلـــــی دی

یو دامن ژونــد بل سپیـن بیرغ رپان
دواړوو عجیـبه زیــنــت ورکړی دی

ټولي سوي دجـــبــر او سِـتَم تیاري
سپین دحریــت لمر راخـــــتلی دی

ها دجمهوریت نِفاق چـي زړوکي وو
ووس دمحبــت په تار تـــــــړلی دی

میـنه ورولي او اخـــــوت سـو نور!
کله چي ظـــالــم له زور لویدلی دی

ووچي دګلاب پـشانتې دنګ حسین
دایه په دیـــفــاکــــې رژیــــدلی دی

امن یې راوړی پــګـــړۍ وال اشنــا
ځکه عرفانــــي په شعر ستایلی دی

زه خبر نه وم سوداګانې ددی ښار تړلي
چي ارمانونه مي دزړه پر اوږو بار تړلي

زړه بیخې نه منې چي څوک دي درته وګوري بس
لیک درلیږمه ګوره سترګې دروی بار تړلي

بس مجرمان دزړه ازاد کړه نور دخولی له لارې
ولي لفظونـه دې جـانانه داظـهار تـړلي

په ډاډه زړه صفر کولای نشم نه رسیږي
څمـره درنۍ اړیکي څه پـه نرې تار تـړلي

که ستا سلام  راسي نو زه به خامخا درځمه
داوجود غړې ستا خبرو له اختیار تـړلي

ځیني اړیکې شته اسحاقه تر مطلبه پوري
ماښام خرابې دي که څه دي نن سهار تړلي

اسحاق

ګوره وړم به دي تر څو
د یار غمه پر اوږو
کم حیثیته دي کړم ورک شي
روڼه څاڅکي د بڼو

یا خو لمر زوال خوړلی
یا زما سترګي شبکوري
یا اوجود رپي رپیږي
یا قیامت ده غرونه ښوري
یا مي تاب د زړه بایللی
یا مي ژوند د مرګ په لوري
یا د ځان په حال کي نه یم
یا یاران نه راته ګوري

ګوره وړم به دي تر څو
د یار غمه پر اوږو
کم حیثیته دي کړم ورک شي
روڼه څاڅکي د بڼو

ولي ته رانه جدا شوي
ولي لاړي بي وفا شوي
ولي ولي کوي یاره
ولي لمر غوندي فنا شوي
ولي نه ګوري رقیب ته
ولي دومره نابناء شوي
ولي شي په سترګو ړونده
ولي هرچا د خندا شوي

ګوره وړم به دي ترڅو
د یار غم پر اوږو
کم حیثیته دي کړم ورک شي
روڼه څاڅکي د بڼو

و د میني روڼ مثاله
و د شپو په غیږ کي ورکه
و خو نه ځواب دي نشته
و د هو په غیږ کي ورکه
و امید وران او ویجاړ شو
و راتلو په غیږ کي ورکه
و زما ( مبارز ) میني
و غمو په غیږ کي ورکه

ګوره وړم به دي تر څو
د یار غمه پر اوږو
کم حیثیته دي کړم ورک شي
روڼه څاڅکي د بڼو

مبارزبدري

د هجران دشتي لټومه پکي تا غواړمه
د انتظار سترګي څلور شوي هره خوا غواړمه

ته به راځي او یا به نه خو زه په تمه یمه
لکه شبګیر رنځور په سوال زارۍ سبا غواړمه

په لپو لپو ویني غورځوم له خولي درپسي
بغیر له تا مي زیندګۍ ته انتها غواړمه

زه یو چرسي یم ستا د میني د پله خوا کي ناست یم
هسي چي ژوند ورباندي تیر کړم د بیګا غواړمه

کودوړي شونډي سر ببر او رنګ مي زیړ زبیښلی
مرګه سهار ماشام زارۍ کومه تا غواړمه

چي ته راځي په (مبارز) به دري څلور جګي وي
سپیره مزار ته به غږیږي چي اشنا غواړمه

مبارزبدري

شهادت زخم زیندان د زلمو ویاړ ده
حوصله دي لکه غر ساته لالیه

دا منمه چي د شپو پلویان زیات دي
ته په غیږه کي سحر ساته لالیه

سل دي ومره یو دي مه مره دا متل ده
پام مفتي او ګل بادر ساته لالیه

مرد اباد او زنده اباد چیغي عبث دي
مخامخ جنګ ته اشر ساته لالیه

زیړ پټکی او سره خولۍ او ازادي خو
نور نو خپله پري نظر ساته لالیه

که څوک ستا د هدف لار کي کنده کاږي
هغه خلک مرور ساته لالیه

باور وکه چي له زړه په تا عاشق یم
ګڼه ږیر سر ببر ساته لالیه

ګوره لپي د دعا چي رب ج ته نیسي
(مبارز) پکي اکثر ساته لالیه

مبارزبدري

غزل:

که وي همداسې په ما ورانه! کیسه ختمه بوله
ژوند که وي دغسې ستومانه! کیسه ختمه بوله

زموږ د روان حال پړاوونه له یو بل سختیږي
که وو همداسې سرګردانه! کیسه ختمه بوله

اوج ته به رسي دا ویدې جذبې د هر مسلمان
بیا د یاغي باغي جهانه! کیسه ختمه بوله

څوک چې د نورو غلامي کوي ایمان به پلوري
ځان چې چا خلاص کړ له ایمانه! کیسه ختمه بوله

زندګۍ ما به د جنون تر پولې ورسوې
که وې همدغسې روانه! کیسه ختمه بوله

ستا سر کول شول ناممکن غُربت څپېړه راکړه.
نیمګړی پاتې شوې ارمانه! کیسه ختمه بوله

ته چې مخبت یې ده دې لوی کاروان پر سر مخبت! یې
ته که شوې بیل! له دې کاروانه! کیسه ختمه بوله

مخبت وردګ