اعتمادم به آدما در این حده که همش حس میکنم همه چیز یه نقشه‌ست.

‏send me آهنگ با قصد و منظور.

شد شد؛ نشد نشده دیگه.

حس الانم نسبت به کسی که قبلا برام مهم بود: "عجب احساس گند و بد و چرکی به تو دارم"

جدیدا با خوابای بد و استرس‌زا از خواب میپرم.

امروز خیلی "ای حریر بی‌تحمل، ای شکستنی‌تر از گل" هستم.

دوباره افتادم تو لوپِ "چرا این حرفو زدم، چرا اون حرفو نزدم"

می‌فهمن حال منو فقط این چایی های سرد؛ آخه حضورت میکنه حواسمو پرت

چه روزای خوشی که زود گذشتن.

عزیزم بزار این بگاییا تموم شن؛ بعدش کامل باهم صحبت میکنیم.