Персанальныя рэкамендацыі

Рэкамендацыі ў ТыкТоку, Ютубе, Інстаграме і іншых сацыяльных медыя амаль бескантрольныя. Можна паведаміць што табе нешта падабаецца ці не, але нельга наладзіць іх як табе хочацца. Было б крута мець рэкамендацыі на базе вялікіх моўных мадэляў, каб простымі словамі пісаў, што хочацца, а яно гэта рэкамендавала.

Напрыклад: «не рэкамендаваць відэа на расійскай мове», «рэкамендаваць глыбокія разборы тэхналогій, ігнаруючы паверхневыя распакоўкі і агляды», ці «рэкамендаваць відэа пра еўрапейскае кіно».

То-бок каб рэкамендацыі не толькі задавальнялі базавыя патрэбы, а дазвалялі развівацца ў правільным кірунку, які ты задаеш сам, а не праз біг-тэк. Кантэнт вельмі моцна ўплывае на думкі, а значыць і на дзеянні і лад жыцця, таму хацелася б мець больш кантролі над гэтым, але не быць пазбаўленым зручнасці алгарытмічных стужак Ҩ #dumki #dyzajn

Лаяльнасць да Apple

Калісьці я працаваў у канторы, якая абслугоўвала медыя-складавую musical.ly (цяпер TikTok) у рэгіёне, і мы рабілі рэкламу нейкаму кітайскаму брэнду тэлефонаў. Брэнд раздаў тэлефоны топавым блогерам, аплаціў пералёт на астравы, арэнду віл — толькі здымайце кантэнт, і рэкламуйце нашыя тэлефоны раз на 5-10 ролікаў.

Дык вось, потым асноўнай працай было замазваць айфоны з усіх відэа, бо гэтыя тэлефоны бралі ў рукі толькі для рэкламы, хаця тэлефоны былі цалкам добрыя. Людзі, якія звыклі да Apple нават за велічэзныя грошы не гатовыя карыстацца чымсьці іншым Ҩ #nazirańni

Тэхналогіі → Магія

Сучасныя тэхналогіі ўсё больш нагадваюць магію, і не таму, што ўсё працуе чароўна хутка і плаўна. А таму, што нават распрацоўшчыкі не да канца разумеюць, чаму яно працуе і тым больш як. І з развіццём ноў-кода і неўрасетак гэта разуменне будзе станавіцца менш і менш.

Для таго каб прымусіць нешта працаваць трэба выканаць нейкі рытуал, напрыклад, выключыць і ўключыць, ці ўставіць нейкі сімвал у нейкае месца. Промпты для вялікіх моўных мадэляў натуральна заклінанні. Для карыстальніка гэта ўсё літаральна магічныя рытуалы, выканаў рытуал, і нешта здарылася.

Калі ў чалавецтва не знойдзецца нават групы людзей, якія талакой змогуць растлумачыць як працуюць тэхналогіі ад самага верхняга ўзроўню да самага нізкага, тэхналогіі канчаткова стануць магіяй.

Будзем чараўнікамі Ҩ #dumki

Негатыў ад ШІ

Калі раней я бачыў кнопку штучнага інтэлекту ў нейкай праграме, то я хацеў хаця б паспрабаваць як яно працуе. І амаль заўсёды яно працуе даволі дрэнна і было няздольнае вырашыць мае сапраўдныя задачы.

Гэтага досведу накапілася так шмат, што цяпер калі я бачу чарговую ШІ-функцыю ў чарговым сэрвісе, то мне цікава толькі як мага хутчэй гэта закрыць і карыстацца асноўнай часткай сэрвісу, куды ШІ пакуль не ўлез.

Галоўнае не забываць час ад часу правяраць, ці ШІ ўсё яшчэ нічога не можа, ці ўжо чамусьці навучыўся, бо негатыўныя дапушчэнні не робяць дабра Ҩ #dumki #nazirańni

«—»

Працяжнік пішацца вось так: — (Alt + 0151), а не як дэфіс: -. Яшчэ ёсць кароткі працяжнік – (Alt + 0150) для падзелу дат (1863–1864).

Французскія двукоссі, прынятыя ў беларускай мове, выглядаюць вось так: «» (Alt + 0171, Alt + 0187), таксама яны называюцца двукоссі-ялінкі. А "такія" двукоссі патрэбныя толькі праграмістам.

У Тэлеграме і некаторых іншых праграмах можна набраць два мінусы запар \-\-, каб атрымаць працяжнік. І << ды >> для двукоссяў Ҩ #dyzajn

Веданне інструментаў важна

Часта ад дызайнераў, якія лічаць сябе вельмі разумнымі, можна пачуць што галоўнае софт-скілы, галоўнае крэатыўнасць і штосьці там яшчэ, а вось гэтае веданне і ўменне карыстацца інструментамі, гэта ўсё лухта і гэтаму можна хутка навучыцца.

Фактычна важна і тое і тое. Важна ведаць дзе ёсць гатовыя наборы іконак, якімі інструментамі ствараюцца прыгожыя градыенты, якія ёсць тэхналогіі для генератыўнага арту, ведаць дзе ёсць прыгожыя калекцыі ілюстрацый, умець карыстацца шорткатамі ў Фігме, і наогул не тупіць дзесяць хвілін, калі трэба зрабіць нешта простае.

Тое самае і з іншымі прафесіямі, праграмістам добра разумець базу і прынцыпы праграмавання, але калі ім трэба два месяцы каб пачаць, бо яны не ведаюць патрэбную лібу, то той, хто ведае, будзе ў плюсе Ҩ #dumki

Чаму той, хто плаціць менш, патрабуе больш

Па досведу шматлікіх фрылансераў: кліент які плаціць грашы, патрабуе значна больш, чым той хто плаціць добра. Заўсёды больш правак, нейкія праблемы падчас працэсу і гэтак далей. Сэрвісы з бясплатнымі карыстальнікамі таксама заўважаюць, што кліенты на дармовым тарыфе патрабуюць больш. 

І ў гэтым ёсць логіка. Бо кліент, які гатовы плаціць больш, абраў не па цане, а па іншых параметрах. Яму ўжо падабаецца праца выканаўцы, ён ведае чаго чакаць, і роўна гэта і атрымлівае. Кліент, які плаціць мала, выбіраў па цане, ён проста „пагадзіўся“ працаваць з выканаўцай, бо іншыя варыянты даражэй. Яму ўжо нешта не падабалася, але лепшага варыянта ў ягоным бюджэце не было.

З бясплатнымі сэрвісамі падобная сітуацыя. Перад тым, каб пачынаць плаціць за сэрвіс, я павінен упэўніцца, што ён адпавядае маім патрэбам. Пакуль яны не рэалізуюць функцыі, якія я хачу, я не буду плаціць. У той жа час, карыстальнікі платных тарыфаў звычайна задаволены сэрвісам. Ім усё акей.

Зразумела, што фралансерам  і агенцыям дзеля псіхалагічнага камфорту трэба пераходзіць у катэгорыю, дзе выбіраюць не па цане. А вось сэрвісам складаней, трэба шукаць баланс паміж зацягваннем новай аўдыторыі і задавальненнем тых, хто ўжо плаціць Ҩ #dumki

Выкладанне думкі

Цікава, што адну і тую ж думку можна выкласці ў розным аб’ёме і форме. Тое, што ўлезае ў адзін твіт можна лёгка стаць допісам у Тэлеграме, ці нават артыкулам. Амерыканскія нон-фікшн аўтары наогул могуць зрабіць кнігу з чатырох твітаў.

Больш за тое, форма таксама можа быць рознай: кароткае відэа, паўнавартаснае відэа, відарыс, серыя сторыс, серыя кружочкаў у ТГ і гэтак далей.

Быў бы я камерцыйным праектам, я б перарабляў адзін і той жа кантэнт на розны фармат пад розныя сацыяльныя медыя і аўдыторыі. Ад кнігі да тык-току Ҩ #dumki

Складанасці планавання ў „дарослым“ жыцці

Мне эмацыянальна цяжка прымаць тое, што некаторая рэчы, якія робяцца за 5-10 гадзін, я планую на месяц наперад, бо маю час толькі на выхадных, адзін з якіх сыходзіць на бытавыя справы.

То-бок калі ў гэты выхадны мы плануем нейкую актыўнасць, то задача пераносіцца на наступны выхадны, і так некалькі разоў. Добра, што некаторыя рэчы можна зрабіць за палову дня, але паездкі патрабуюць поўны дзень, а бывае і два.

Раней, я планаваў нешта ну максімум на тыдзень, а цяпер я планую браць выхадны праз два месяцы, каб у нас абодвух было чатыры вольных дні, і мы маглі паехаць у горы. Раней, я проста сядаў на цягнік, і на наступны дзень быў у іншым горадзе.

Цікава ці магчыма мець  дарослым жыццё,™ але павернуць гэтую вольнасць Ҩ #dumki

Не давяраць выключна алгарытмам
Раней, калі ты хацеў чытаць ці глядзець штосьці цікавае, то ты падпісваўся на цікавых людзей, яны рэпосцілі ці рабілі сумесныя выпускі з іншымі цікавымі людзьмі, такім чынам ты пашыраў сваё кола цікавых людзей, за якімі варта сачыць.

Цяпер людзі сталі зусім лянівымі і глядзяць алгарытмічную стужку, якая падсоўвае тое што хоча, згодна з мэтамі кампаніі, а не карыстальніка. Каб навучацца стужка выкарыстоўвае падабайкі, якія людзі цяпер робяць замест рэпостаў. То-бок цяпер мы маем дадатковую праслойку ў выглядзе алгарытмічнай стужкі, замест узаемадзеяння паміж людзьмі напрамую.

А горш за ўсё, што гэта амаль не працуе з беларускім кантэнтам. Алгарытмы вельмі дрэнна яго прасоўваюць. Таму замест лайка трэба вучыцца рабіць рэпост. Па-старому.

Не ленавацца рэкамендаваць цікавае відэа сябру, якому яно сапраўды можа спадабацца, пашэрыць цікавы кантэнт у сваіх сацмедыя, распавесці сябру пры сустрэчы пра цікавую кнігу ці праект.

Можна патрэніравацца ў каментарыях, напісаўшы пра як мінімум адзін беларускі праект, які вам падабаецца Ҩ #dumki