ژانە کەلەکە ؛
لە سەمای زۆر

اثرِ پروانه‌ای یعنی
آنجا لبخند میزنی
اینجا ویران می‌شوم ...

▪️@radiop0l

ئەو وشانەی بۆ هەرمان بەکاریان دەبەم هیچ واتایەکیان نییە زۆربەی کات.
تەنیا هەستی ئەو ساتم دەگەیێنن .
جا ئەوە پێم عەیبە هەمووان لێرە بنووسم???‍??

ئەودەم کە ئەوەم زۆر دەبیست لەبەر وە بوو کە کەیفم بە ed sheeran دەهات ؛
ئەمڕۆ دۆزیمەوە و دەبیسم لەبەر وەیکە ...

سەمام دەگەڵ دەکەی؟

وەرن بیرتان بخەمەوە کە :
کێشە نییە ئەگەر هەست بە ونی دەکەی ، تەنیا پێویستە ڕێیەکەت بڕۆی ، مەترسە چرا زۆرە لە ڕێگادا ، خۆت دەدۆزیەوە

ئێستا ئاوام کە :
دیوتە کابرا دێ پرسێت پێدەکا و بەقسەشت ناکا
ئا ئیدی ??‍??

@tune_out

مدت زیادی بود این حالت را انقدر شدید احساس نکرده بودم ؛ انزجار از خود .
تحمل سخت تطبیق دادن خود با خود و با زندگی ، اضافی بودن جسمت و راحت نبودن در آن .
حس بیگانگی در نگاه آنسوی آیینه.
حتی موهایت هم اضافی‌اند انگار، محکم جمعشان میکنی بالای سرت و حالا سلام بر سر درد ، انگار کسی دانه دانه آنها را می‌کشد.
بدترین قسمت عدم توانایی در تحمل نور و روشنایی ، پرده‌هایی که کل روز کنار نرفته‌اند با این حال زیر پتویت هم می‌خزی و چشمانت را محکم می‌بندی ، خواب ؟ البته که نه مگر صدای مغزت می‌گذارد.
فکر کردن به آن عادت مسخره و در دوراهی انجام دادنش ‌و بله در نهایت بالش را رو سرت می‌گذاری ، سنگینی لذت بخش فلج کننده !
یک ساعت بعد تنها چیزی که داری به آن فکر می‌کنی این است که چطور دوباره بشینی و سختتر از آن تا آشپزخانه راه بروی برای خوردن یک لیوان آب . دور به نظر می‌رسد.
برای اتمام این متن مردد هستم چون نمیدانم کامل احساساتم بیان شده‌اند یا نه؟
برای پست کردنش بیشتر مرددم چون از شروعش به این فکر می‌کردم چند نفر با خواندنش قرار است به من برچسپ بزنند و بروند.
به‌هرحال اینجا ملک رووبار است و آن قدیمها جایی گفته بودم ؛ بخش تاریک من اینجاست.

هەرچی نووسیم پاکم کردەوە.