' ‌به موقع رسیده بودم دمہ کافــه. اما اون دیر رسیـد. اون همیشه دیر می‌رسید. کاپشنِ نازکم رو درآوردم و زیرش هیتری بود که تموم زورش رو می‌زد تا من رو بپزونه، منتظرش شدم. اطرافم اکثراً دوتایی بودن. آدمای زیادی بدون اهمیت به جنسیت مقابلشون که دستشون توے دست هم بود و ریزریز می‌خندیدن. دختر و پسری که جدی اون گوشه و حتی اخمو روبه‌روی هم داشتن پاستاشون رو می‌خوردن. بهشون حســودیم شد. حتی به اون اخــموها. روم رو کردم به ساختمون نیمه‌کاره‌ای که کارگرها داشتن توش کار می‌کردن. یهو یه آدمِ هیکلی جلوم از ناکجا آباد سبز شد و با اشاره به سیگاری که روی لبش بود، بهم فهموند فندک بدم بهش. "از کجا مطمئن بود که فندک دارم و حتی نپرسید که دارم یا نه." مستقیم درخواست کرد که بدم. من که هنوز سیگاری روشن نکرده بودم. "یعنی اینقدر تابلو شدم؟ دفعه‌ے بعد نباید بہ موقــع برسم. نباید اینــقدر تابلو باشم."

من با مـࢪگ آشنـا و مأنوس شده‌ام. یـگانہ دوسـت من اسـت، تنہا چیزیـست ڪہ از من دلجـویے مےڪند. قبرستـان مناپاࢪناس بہ یادم مےآید. دیگر بہ مـرده‌ها حسـادت نمےورزم، من هم از دنیاے آنہا بشمـار میےآیم. من هم با آنہا هستم، یڪ زندہ بہ گـور هستم.

_

- فورکنید
دو پست مشخص کنید فور کنم.

💀 ︙کسایی که عاشق ژانر ترسناکن فور کنن‌ ‌‌ㅤ໒ఎ

من با مـࢪگ آشنـا و مأنوس شده‌ام. یـگانہ دوسـت من اسـت، تنہا چیزیـست ڪہ از من دلجـویے مےڪند. قبرستـان مناپاࢪناس بہ یادم مےآید. دیگر بہ مـرده‌ها حسـادت نمےورزم، من هم از دنیاے آنہا بشمـار میےآیم. من هم با آنہا هستم، یڪ زندہ بہ گـور هستم.

︐ نبـض دست هایـم برای نوشٺـن نام ٺـو، ٺیک ٺاک بمبـی اسٺ که زمـان انفجاࢪش ࢪا پنهان کـرده، آنـگاه که زمیـن ٺوࢪا می‌‌بلعد، با جاذبـه ای فࢪای درک. زمـان انفجـاࢪش اشکاࢪ می‌شود. بدان که نامـٺ ࢪا دࢪ پࢪانٺـزی می‌نویسـم، که آن را بـرای همیشه خواهم بسـٺ و امیـدواࢪم آن پࢪانٺز ها همانـند من از ٺـو محافظـٺ کنند، مـی‌دانی که مهم ٺـرین قسـمٺ داسٺان ما آنجاسـت که پـࢪانٺز ٺـو؛ در داسٺـان من، طولانی ٺـر از خـود داسٺـان بود و پس از ٺو، جـای خالی چیـزی بر دلم می‌مانـد که با هیـچ چیـز پر نمی‌شـود.ㅤᰵㅤ