Tasavvufdagi ba'zi ruhiy holatlar | Navoiyni anglash sari | Hasanxon Yahyo Abdulmajid

«Марям» сурасида зикр қилинган Ийсо алайҳиссаломнинг ўлимлари у зот қиёмат қолганда ерга қайтиб тушганларидан кейин бўлади.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам:«Мен билан Ийсо алайҳиссаломнинг орамизда набий йўқ. Албатта, у нозил бўлур. Қачон кўрсангиз, уни таниб олинглар. Ўрта бўйли қизғиш оқ киши. Икки сарғиш кийим кийган. Худди бошидан қатра томиб турганга ўхшайди. Агар унга ҳўл етмаган бўлса ҳам. Ислом учун одамларга қарши уруш қилади. Масийҳи Дажжолни қатл қилади. Сўнг ер юзида эминлик воқеъ бўлади. Ҳаттоки, шерлар туялар билан, йўлбарслар моллар билан ва бўрилар қўйлар билан бир яйловда бўлурлар. Болалар илонлар билан бирга ўйнарлар.

Ийсо ер юзида қирқ йил туради. Сўнгра вафот этади ва жанозасини мусулмонлар ўқийди», дедилар».Абу Довуд, ал-Ҳоким ва Аҳмад ривоят қилган.

Islam.uz

Navoiyni anglash sari | Hasanxon Yahyo Abdulmajid

• بِئْسَ الطَّعَام طَعَامُ الْوَلِيمَةِ، يُدْعَى لَهَا الأَغْنِيَاء، وَيُتْرَكُ الْفُقَرَاءُ، وَمَنْ تَرَكَ الدَّعْوَةَ فَقَدْ عَصَى اللهَ وَرَسُولَهُ. (رواه الشيخان)

Бойлар таклиф қилиниб, камбағаллар тарк этиладиган тўйдаги таом мунчалар ҳам ёмон таом. Кимки чақириқни тарк қилса, Аллоҳ ва Расулига осий бўлибди. Бухорий ва Муслим ривояти.

Манба:hadis.islom.uz

• التُّؤَدَةُ فِي كُلَّ شَىْءٍ خَيْرٌ إِلاَّ فى عَمَلِ الآخِرَةِ. (رواه أبو داود)

Охират амалидан ташқари барча ишда секинлик яхшидир. Абу Довуд ривояти.

Манба:hadis.islom.uz

• الصَّبْرُ عِنْدَ الصَّدْمَةِ الأُولَى. (رواه البخاري ومسلم عن أنس)

Мусибатнинг аввалги лаҳзасида сабр қилиш ҳа­қи­қий сабрдир. Анас (розияллоҳу анҳу)дан. Бухорий ва Мус­лим ривояти.

Манба:hadis.islom.uz

• صَاحِبُ اليَمِينِ أَمِيرٌ عَلَى صَاحِبِ الشِّمَالِ، فَإِذَا عَمِلَ الْعَبْدُ حَسَنَةً كَتَبَهَا بَعَشْرِ أَمْثَالِهَا، وَإِذَا عَمِلَ سَيِّئَةً فَأَرَادَ صَاحِبُ الشِّمَالِ أَنْ يَكْتُبَهَا، قَالَ لَهُ صَاحِبُ اليَمِينُ: أَمْسِكْ، فَيُمْسِكُ سِتَّ سَاعَاتٍ، فَإِنِ اسْتَغْفَرَ اللهَ مِنْهَا، لَمْ يَكْتُبْ عَلَيْهِ شَيْئًا، وَإِنْ لَمْ يَسْتَغْفِرِ اللهَ كَتَبَ عَلَيْهِ سَيِّئَةً وَاحِدَةً. (رواه البيهقي عن أمامة)

Ўнг елкадаги фаришта чап елкадаги фариштага амирдир. Агар банда бирор яхшилик қилса, уни ўн баробарида ошириб ёзади. Борди-ю, банда ёмон амал қилса, чап елкадаги фаришта ёзмоқчи бўлса, ўнг елкадаги фаришта унга: «Тўхтаб тур», деб уни олти соат ушлаб туради. Агар шу муддат ичида Аллоҳга истиғфор айтиб, гуноҳи кечирилишини сўраса, у гуноҳидан бирор нарса ёзмайди. Агар Аллоҳга истиғфор айтмаса, битта гуноҳ қилди, деб ёзиб қўяди. Абу Умома (розияллоҳу анҳу)дан. Байҳақий ривояти.

Манба:hadis.islom.uz

• الضَّيْفُ يَأْتِى بِرِزْقِهِ، وَيَرْتَحلُ بذُنُوبِ الْقَوْمِ يُمَحِّصُ عَنْهُمْ ذُنُوبَهُمْ. (رواه أبو الشيخ عن أبي الدرداء)

Меҳмон ўз ризқи билан келиб, (зиёфат берган) қавмнинг гуноҳ­ларини олиб кетади. (Шу зиёфат боис Аллоҳ таоло) улардан гуноҳларини тозалайди. Абу Дардо (розияллоҳу анҳу)дан. Абу Шайх ривояти.

Манба:hadis.islom.uz