Birbirimize "bugün nasılsın" diye sorunca, bir de bugün Kur'an virdini tilavet ettin mi diye hatırlatalım.

Kur'an hayatımızın ışığı, kalplerin huzuru, rızkın bereketi, duaların ve zikrin en güzeli, kıyamet günü şahidimiz ve kabirde inşaallah nurumuz ve cennete götüren vesilemizdir.

| Mehmet Emin Akın

Sen milyonlarca insanın hâlâ Allah'ın hakikatine ulaşamadığı dünyada, milyonla Hintlinin öküzü ilah edindiği dünyada Ehadiyet sıfatıyla Allah'a inanmaya ulaşmışsın. Sana bu nasip olmuş, hayatında öyle şartlar tezahür etmiş ki öyle vukuat silsilesi meydana gelmiş ki seni bu noktaya getirmiş. Bunu Allah'tan bil. Bu sana yetmiyor mu kendine güvenmen için?

Cahillerin ortasında hakkı söylerken hâlâ neyin utancını yaşamaktasın?!

الأسرةَ لا تقومُ على سواد عينَي المرأة وحُمرَةِ خدَّيها، بل على أخلاقِها وطِباعها.

الرَّافعي

"Aile, kadının gözlerinin güzelliği yanaklarının allığı üzere değil, onun ahlâkı ve karakteri üzere kurulur."

er-Râfiî

"Muhakkak ki her şeyin bir kıymeti vardır. Kalbin kiymeti ise, Allah'tan gelene razı olmaktır."

Saliha kadın kıymetlidir.

• Evlenmeden önce ebeveylerinin cennet vesilesidir.
• Evlenince kocasının dininin yarısını tamamlayıcıdır.
• Anne olduktan sonra ise hakkı ödenemeyendir.

Dokuz aydır İslâm ümmeti kıyılıyor, ve bunca süreye rağmen olan hiçbir şey yok. Bu beni artık ne yapacağımı, ne yazacağımı, nereden tutacağımı ve ne anlatacağımı bilmez bir hâlde bıraktı. Vallahi bilmez bir hâlde bıraktı.

Bu yeis değil, ümidi yitirmek değil. Bu yalnızca ne yapacağını artık bilememek. İslâm’ın bir muntesibi olarak artık nereye gideceğimizi bilmiyorum, ne yazmam ya da ne anlatmam hatta ne konuşmam gerektiğini de bilmiyorum. Bu ümmetin bir ferdi olarak üzerime ne düşüyor bunu bilmiyorum. Allah benden râzı mı, bilmiyorum. Ne yapsam râzı olur bilmiyorum. Bu sorgulamadan hiçbir Müslüman nefis kaçmasın. Vallahi Allah kıyâmet günü her nefis sahibine bu günlerin, bu canların, bu zulmün ve ızdırâbın hesâbını soracak. Dünyaya dalıp ümmetini boş veren her nefis sahibini, Dîn günü de Dîn gününün sâhibi unutacak. Allah, O’nu unutanları unutmuştur (Tevbe 67). Kimse kıldığı delik deşik namazına, hatırlayınca iki saniye akıttığı gözyaşına aldanmasın.

«Mu’minlerden özür sahibi olmadıkları halde geri kalanlarla, Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihâd edenler bir olmazlar»
«De ki: “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Ancak akıl sahipleri düşünüp öğüt alır.”»
«İçinizden fetihten önce infâk edip cihâd edenler, (diğerleriyle) bir olmazlar. Onlar, sonradan infâk edip cihâd edenlerden derece itibariyle daha üstündür.»

Her şeyini fedâ edenle, Allah uğrunda cimrilik eden bir olmaz.
Çabalayıp öne geçenle, geç kalan bir olmaz.

Gece gündüz sıkıntılara katlanan, dînine nusret uğrunda imtihân olunanla; rahatlık içinde yaşayan ve nefsinin arzu ve rağbetlerinden başka derdi olmayan bir olmaz.

Ağlayanla, ağlar gibi davranan bir olmaz.
Nefsini heder edenle; unutan, bir olmaz.

Ne Allah azze ve celle katında, ne amellerin mîzanında, ne sıdkta ne îmânda bunlar birbirleriyle eşittirler.

Hâl böyleyken, kendisini İslâm’a nisbet eden her nefis sâhibi nefsini hesâba çeksin. “Acaba Allah benden râzı mı?”. Buna şu hâlde hangimiz cevap verecek, verecek cevap bulacaktır?

Tek bir şey biliyor ve tek bir şeye cevap bulabiliyorum, Allah’ın intikâmı çok çetin olacak..
Affet Rabbimiz.. merhamet et bitsin artık bu gaflet ey Rabbimiz..

*Niyet halis olmadıkça, hiçbir amelin Allah katında bir değeri yoktur.

Rebî' İbnu'l-Munzir, babasından aktarıyor:

Muhammed İbnu'l-Hanefiyye, "Ey Munzir!" diye seslenince, "Buyur! Emrindeyim!" dedim. Sonra bana: "Allah'ın rızası gözetilmeden yapılan her şey heba olup gider." dedi.

Hilyetu'l-Evliyâ

Allah katında yaptığın amellerin ve kurbanının kabul olmasını diliyorsan en başta niyetini halis kıl. Vallahi niceleri kendilerini hırpalayıp yoruldular da niyetlerinin sağlam olmaması hasebiyle Allah katında bu yaptıklarının hiçbir değeri olmadı. Rabb'imizden kıyamet günü lehimize olacak amelleri çoğaltmasını diler ve yaptığımız küçük amelleri niyetimizden ötürü büyültmesini dileriz. Kendisinden yardım istenilecek olan yalnızca Allah azze ve celle'dir.*

*"Benden alınanlardan sonra meyvesi sana sığınmak olunca ben ne kadar kârlıyım. Meyvesi sana yönelmek olunca, topladıklarım ne kadar da çoktur. Beni kendine muhtaç kılınca, ben ne kadar zengin olmuşum. Kullarından uzak tutup yalnız bıraktığında, ben ne kadar huzurlu olmuşum.
Sana hizmet etmeden geçen zamana ahlar vahlar olsun! Sana itaat dışında geçen zamana yazıklar olsun!
Ben sabah kalktığımda geceyi uykuyla geçirmek, bana acı vermiyordu. Gündüz geçip gittiğinde o günün zayi olması beni rahatsız etmiyordu. Ben, bendeki bu acı duymamanın, hastalığın şiddetinden dolayı olduğunu bilmiyordum. İşte şimdi afiyet rüzgarları esmeye başladı. Acıyı hissettim. Dolayısıyla sıhhat bulmak için yol, delil aradım.

Ey nimeti büyük olan! Bana afiyetimi tamamla!"*

Beklenilenin ne olduğunu ancak Allah azze ve celle biliyor. Bu dehşet verici katliamları Allah tek bir emriyle durdurmaya elbette kâdirdir. Fakat O hikmetiyle bunu tehir ediyor. ‘Yemeğe üşüştükleri gibi üzerinize üşüşürler’ hadîsini düşününce, üzerine üşüşülen Müslüman kardeşlerimizi düşünüyorum. Onlar hadîste beyân edilen bir grup. Ve bir diğer grup daha var ki Allah Rasûlü sallallahu aleyhi ve sellem onları hadîsin devamında bildiriyor. ‘Çerçöp gibi olanlar’.. Bu hadiste iki gruptan hangisi olduğumuzu biliyoruz. Biliyoruz da elden ne geliyor? Elden hiçbir şey gelmiyor. Çerçöpün dünyaya faydası nedir ki. Çerçöp dünyaya ancak zarardır. Lâ ilâhe illallah…

Rabb’imiz Sen bizi bu hâl üzere görmeye râzı olmazsın. Bizi râzı olacağın hâle çevir..
Ve muhakkak ki Senin Nebîn de ﷺ ümmetini bu hâl üzere görmeye râzı olmazdı.. Rabb’imiz Nebî’nin gözünü ümmetinin salâhıyla aydınlık eyle.

Allah’a tedarru edin.
Ümmetimizi bari mihrablarımızda terk etmeyelim..

«Andolsun, senden önce de ümmetlere rasuller gönderdik. Ve belki -Bize- yalvarırlar diye kendilerini darlık ve sıkıntıya soktuk.»
«Hiç olmazsa belâmız kendilerine geldiği zaman tedarru etmeleri -boyun eğip yalvarmaları- gerekmez miydi? Fakat, kalpleri katılaşmış ve Şeytan, yaptıklarını kendilerine güzel göstermişti.» En'âm: 42-43

«Rabbini, içinden yalvararak ve korkarak, yüksek olmayan bir sesle sabah-akşam zikret. Ve sakın gâfillerden olma.» Arâf: 205

“Sakın gâfillerden olma”

*Yahya b. Muaz rahimehullah dedi ki:

"Kendisine 'dua ederken beni hatırla' deme ihtiyacı hissettiğin kardeş ne kötü kardeştir!"

Bu böyledir, sevgisinde sadık olanlar dışında kimse kimseyi duasında hatırlamaz.*