دردی عادی مثل موش در دل و روده‌ام به تله افتاده است.
چه شهامتی داریم که در این شعله‌ی وحشتناک راه می‌رویم
و خورشید سراسیمه‌مان می‌کند
و تاریکی ما را می‌بلعد
و ما راهمان را ادامه می‌دهیم.
بنزین می‌زنیم، سیفون را می‌کشیم، قبض‌ها را می‌پردازیم
و در درد غرق می‌شویم،
لگد می‌پرانیم،
انگشت‌های پاهایمان را تکان می‌دهیم،
به آهنگ‌های ناجور که در هوا منتشر است، گوش می‌دهیم
و رنج، روح را می‌خورد.
بله، من فکر می‌کنم که ما تحسین‌برانگیز و شجاع هستیم
اما مدت‌ها پیش باید می‌رفتیم.
شما اینطور فکر نمی‌کنید؟
با این وجود سر جایمان می‌نشینیم،
بطری‌های جدید باز می‌کنیم،
شوستاکوویچ گوش می‌دهیم،
آنقدر مرده‌ایم که حالا حیران مانده‌ایم
که چرا هنوز غصه می‌خوریم
پس یک گیلاس برای همه‌مان
و یک گیلاس برای خودم.

#چارلز_بوکوفسکی

معجزات نه بر خلاف طبیعت، بلکه برخلاف آن چیز که ما از طبیعت می‌دانیم روی می‌دهند.

- آگوستین

دختر كنار پنجره تنها نشست و گفت
ای دختر بهار حسد می‌برم به تو
عطر و گل و ترانه و سرمستی تو را
با هر چه طالبی به خدا می‌خرم ز تو
بر شاخ نوجوان درختی شكوفه‌ای
با ناز می‌گشود دو چشمان بسته را
می‌شست كاكلی به لب آب نقره‌فام
آن بال‌های نازک زیبای خسته را
خورشید خنده كرد و ز امواج خنده‌اش
بر چهر روز روشنی دلكشی دوید
موجی سبک خزید و نسیمی به گوش او
رازی سرود و موج به نرمی از او رمید
خندید باغبان كه سرانجام شد بهار
دیگر شكوفه كرده درختی كه كاشتم
دختر شنید و گفت چه حاصل از این بهار
ای بس بهارها كه بهاری نداشتم
خورشید تشنه‌كام در آن سوی آسمان
گویی میان مجمری از خون نشسته بود
می‌رفت روز و خیره در اندیشه‌ای غریب
دختر كنار پنجره محزون نشسته بود

#فروغ_فرخزاد

پشه‌ای در استکان آمد فرود
تا بنوشد آنچه واپس مانده بود
کودکی از شیطنت بازی‌کنان
بست با دستش دهان استکان
پشه دیگر طعمه‌اش را لب نزد
جست تا از دام کودک وارهد
خشک‌لب می‌گشت، حیران، راه‌جو
زیر و بالا، بسته هرسو، راه او
روزنی می‌جست در دیوار و در
تا به آزادی رسد بار دگر
هرچه بر جهد و تکاپو می‌فزود
راه بیرون رفتن از چاهش نبود
آنقدر کوبید بر دیوار سر
تا فروافتاد خونین‌ بال‌‌ و‌ پر
جان گرامی بود و آن نعمت لذیذ
لیک آزادی گرامی‌تر، عزیز

#فریدون_مشیری

هیچ‌ چیز، هیچ‌ چیز اهمیت نداشت و من خوب می‌دانستم چرا. او هم می‌دانست چرا. در تمام این زندگی پوچی که سر کرده بودم، از آن ته ته آینده‌ام، از آن سر سال‌هایی که هنوز نیامده بودند، همیشه یک نفس تیره به‌ طرفم می‌آمد؛ نفس تیره‌ای که سر راهش هر چیزی را که آن موقع به من وعده می‌دادند، بی‌تفاوت می‌کرد؛ وعده‌هایی برای سال‌هایی که هیچ واقعی‌تر از سال‌هایی نبودند که همین حالا زندگیشان می‌کردم. 

?بیگانه | #آلبر_کامو

《بشر محکوم به آزادی است.》بشر محکوم است، زیرا خود را نیافریده و در عین حال آزاد است، زیرا همینکه پا به جهان گذاشت مسئول همه ی کارهایی است که انجام می‌دهد.

#ژان_پل_سارتر
?اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر

یکی از ویژگی‌های دوست این است که آن قدر مهربان است که در مقایسه با اکثر مردم بخش‌های بیشتری از وجود ما را بهنجار می‌داند. هنگام گفتگو با مخاطبی عادی، بسیاری از نظرهای خود را به دلیل بسیار زننده بودن، جنسی بودن، مایوسانه بودن، احمقانه بودن، هوشمندانه بودن یا احساساتی بودن بیان نمی‌کنیم ولی این نظرها را با دوستان خود در میان می‌گذاریم. دوستی، توطئه‌ای کوچک است علیه آنچه دیگران معقول می‌پندارند.‌

#آلن‌دو‌باتن

@sky_is_black

خاطراتی که آدمهایش رفته‌اند دردناکند، ولی خاطراتی که آدمهایش حضور دارند، اما شبیه گذشته نیستند به مراتب دردناکترند.

_گابریل گارسیا مارکز
@sky_is_black

به نظرم می‌آمد که طول زمان و تغییراتی که ممکن بود آدم‌ها در چندین سال بکنند برای من این سرعت سیر و جریان هزاران بار مضاعف و تندتر شده بود، در صورتیکه خوشی آن به طور معکوس به طرف صفر می‌رفت و شاید از صفر هم تجاوز می‌کرد. کسانی هستند که از بیست سالگی شروع به جان‌ کندن میکنند در صورتیکه بسیاری از مردم فقط در هنگام مرگشان خیلی آرام و آهسته مثل پیه‌سوزی که روغنش تمام بشود خاموش می‌شوند.

#صادق_هدایت

@sky_is_black