با چی پنبه هارو سفت میکنه ؟ فکر کنم یه چسب خاصه

بامزه

توی روز جهانی ببر بیا و منو با خودت ببر.

خیلی جدی به این فکر می‌کنم که موضوع «احترام گذاشتن به دیگران» اصلاً توی نسلمون جدی گرفته نمی‌شه. تو ممکنه ده هزار بار از یکی محترمانه درخواست کنی که یه کاری رو انجام نده و بار ده هزار و یکم که وسط اون فعالیت می‌بینی‌ش، باز قیافه‌ش رو خنگ کنه و بگه: «وا، فکر کردم شوخی می‌کنی.» یا «سخت نگیر.» یه نفر با هزار بدبختی یه خونه یا ماشین برای خودش می‌گیره که به یه هدفی برسه و یه‌دفعه تبدیلش می‌کنن به هتل‌دار و تاکسی و برده‌ی بقیه. مفهوم «نمی‌تونم» و «نه» رو هیچ‌کس متوجه نمی‌شه. فرهنگ تماس گرفتن و خبر دادن و برنامه‌ریزی و آن‌تایم بودن هم که اصلاً نداریم. روابطمون کلاً روی هوان و هیچ خبری از تعهد درست و حسابی نیست. هر چقدر هم روی خودت کار می‌کنی، ته‌ش می‌بینی اینجا صرفاً قانون جنگل حاکمه؛ اگه نخوری، می‌خورنت. تو هم مجبوری بی‌ادب بشی. شوخی نمی‌کنم. واقعاً بی‌ادبیم خیلی‌هامون. خسته شدم از هی یاد دادن و نتیجه نگرفتن، راستش. آدم یه جایی بیخیال می‌شه و می‌گه: «منم یکی می‌شم عین بقیه خب.»

Scary ? God you're divine ✨️

دوها ، تو یه صافی بزرگی تو ذهنت داری
حتی وقتی میخوای چیزی بگی از اون صافی ردش میکنی
خوبه که مراقب حرفات باشی
ولی بعضی وقتا باید احساساتت رو همونطور که هستن نشون بدی

_my lovely liar

When you and i were forever wild

Hot summer night , mid July

Cause every thing I do , I do for you
Don't you get it ?
Everything I do , I do for you
Don't forget it