دانش‌گا

ولی یکی باید جلومو بگیره هفته‌ای ۲۰۰ تومن دارم فقط میدم کتاب میخرم بسه ممرضا

چراغ های در صف ایستاده
با صدای خش خش کنانِ
کشیده شدن جارو بر کف آسفالت
و سکوتی محض
تجاوز صدای ماشین به آن
روایتگریِ ساده و بی آلایشِ
شب ها پر از اتفاقِ
این شهر
میم | خ

او!

یکی از خوشحال ترین ها هستم :)

بو میکنم
درد ها را
در شب های تابستان
میخندم
به زخم های
باقی مانده از جنگ ها
سراسیمه و پر هیجان
و لحظه‌ای بعد آرام میشوم
ذهن و تن و روحم
یکی میشوند
وقتی به لذایذ زندگی
مینگرم.
میم | خ
بامداد ۰۳/۳/۲۷

بعضی وقتا از اینکه ناراحت نمیشم تحت هیچ شرایطی ناراحت میشم ناراحت میشم که چطور چیزی که برام اینهمه ارزش داشت توی یه لحظه خاکستر میشه دود میشه میره هوا یعنی برای بقیه هم همینه؟ نمیدونم که چی شد به این رسیدم ولی هر روزی که مرورش میکنم اینطوریم که به جای یه موهبت…