مطابقت نامهای عید قربان (عید اضحی) و عید سکایی تیرگان

این نامها در سنسکریت و سکایی معنی عید قربانی کردن و سربریدن می دهند:

खुरति{खुर्} verb khurati[khur] cut
पाण m. pANa praise

तिघ्नोति{तिघ्} verb 5 tighnoti[tigh] kill
र adj. ra possessing

در اوستا گروهی به نام کرپنان کشندگان و آزار دهندگان گاوان معرفی شده اند.

خود واژهٔ عید معرب از زبانهای هندوایرانی به نظر می رسد: در فرهنگ سنسکریت به فارسی جلالی نائینی واژۀ ایدا iDA به معانی تفریح و تفرج و آسایش و سرزندگی آمده است. این واژه به وضوح می تواند اصل واژۀ معرّب عید باشد؛ چون واژۀ عید در قاموس لغات قرآن ذکر نشده است:

इडा f. iDA refreshment,
इडा f. iDA recreation,
इडा f. iDA comfort.

کلمۀ اوستایی ایژَ به معنی خوشبختی و آسایش و آرامش شکلی از این واژۀ سنسکریتی ایدا به نظر می رسد.

معنی نام سوئدیها

آخرین نظری که در این باب بدان رسیده ام این است که آن مرکب از اجزاء سو (سوگند یادکردن) و اِد (شعائر دینی) است. در مجموع یعنی مردمی که متعهد و سوگند خورده به شعائر دینی (اِداها) هستند. چون معنی نام دیگر آنها یعنی وارنگها هم همین است.

اتیمولوژی سوگند

سوگند به معنی قربانی کردن جان عزیزان گفتن به نظر می رسد نه خوردن محلول گوگرد:

सूय n. sUya sacrifice
कान्त m. kAnta anyone beloved

👑 فولدری از بهترین کانال ViP تلگرام این‌کانال ها سرشار از محتوای VIPپولی هستن که برای شما عزیزان رایگان شده پس فرصت رو از دست ندین و عضو شین ▶️⬇️⬇️ https://t.me/addlist/S6YVAWrqUsszNDkx

تحلیل رمز ارز تلگرام ایردراپ ناتکوین اموزش همستر 🎁

👑 فولدری از بهترین کانال ViP تلگرام
این‌کانال ها سرشار از محتوای VIPپولی هستن که برای شما عزیزان رایگان شده پس فرصت رو از دست ندین و عضو شین ▶️*⬇️*⬇️**
https://t.me/addlist/S6YVAWrqUsszNDkx

#پست_موقت

با احترام به اطلاع می رساند شماری کتاب برای فروش در کانال زیر قرار گرفته است که در صورت تمایل می توانید اقدام به خرید کنید. گفتنی است عواید این کار به طور کامل صرف خرید کتاب برای زندانیان خواهد شد.

https://t.me/bookofprison

Telegram

فروش کتاب به نفع زندانیان

جهت هماهنگی برای خرید کتابها به آیدی زیر پیام دهید @mtaqavi ***✅️*** برای سهولت در خرید کتاب، اگر ساکن مشهد نیستید، هزینه پست به صورت ثابت، بین ۳۰ تا ۷۰ هزارتومان (متناسب با وزن کتابها) خواهد بود.

معنی شام

شام هندوایرانی به معنی عصر است:

सायम् adverb sAyam in the evening

شام عربی به معانی چپ و سرخ است. شام به معنی سرخ به تقریب معنی نام باستانی فینیقیه (سرزمین ارغوانی)، خصوصاً خود سوریه (در معنی ایرانی - کُردی سرخ) به نظر می رسد.

معنی ابزار اوستایی جمشیدی سوورا و اشترا

سوورا به صورت سورنگه (تونل) در سنسکریت اشاره به نی یا شیپور دارد:

सुरङ्गा f. surangA tunnel

اشترا در اوستایی و اسیدهارا در سنسکریت به معنی خنجر و شمشیر هستند:

असिधारा f. asidhArA edge of a sword

نام و نشان منصور حلاج و مانی بن فتق ملقب به منجی همخوانی دارند

مطابقت لقب منجی مانی با منصور:

منصور. [م َ] (ع ص) نصرت یافته. (مهذب الاسماء). نصرت و یاری داده شده. (آنندراج). یاری کرده شده و نصرت کرده شده. و حمایت شده و پناه داده شده از جانب خداوند عالم. (ناظم الاطباء)

مطابقت نام و نشان پدر:

حلّاج. [ح َل ْ لا] (ع ص) کسی که پنبه را از پنبه دانه جدا کند. (غیاث) (آنندراج). پنبه زن. (مهذب الاسماء). نداف.

فتق. [فَ] (ع مص) شکافتن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). ضد رتق. || شکافتن دوخت های لباس تا تکه های آن از هم جدا گردد.

چنانکه علی میرفطروس آورده، هُجويرى می گوید:

-«… من ۵۰ پاره تأليف حلّاج را بديدم اندر بغداد و نواحى آن و بعضى به خوزستان و فارس و خراسان…و من گروهی دیدم از مَلاحِده به بغداد و نواحی آن که دعوی تَوَلَّی' (دوستی) بدو داشتند و کلام وی را حجّت زندقۀ خود ساخته بودند و اسم حلّاجی بر خود نهاده بودند.»

یعنی منظور از حلاّجی (منسوب به حلاّج/فتق) خود مانی و پیروان وی در عهد اعراب بوده اند و زنادیق مانوی، مانویت را با نام حلّاجی گری بروز کرده بوده اند. چون داستان جریان اعدام آنها مشترک است و دلیل خاصی بر اعدام سخت منصور حلّاج ارائه نمیشود. در این عهد در جریان مشابهی بودای بلخ به صورت شاهزاده ابراهیم ادهم بلخی طرح و رنگ اسلامی گرفته است.

مانی و زند:

علی بن حسین مسعودی که در سال ۳۴۶ خورشیدی درگذشت، در مروج الذهب، در سخن از شاپور یکم از پدید آمدن مانی یادکرده، می‌نویسد، اسم زندقه با مانی پدید آمد و از کلمه زند که تفسیر اوستاست درآمده است، پیروان مانی را زندی گفتند برای اینکه دلبخواه خود اوستا را تأویل کنند.

کلمهٔ زند به معنی تفسیر اوستاست. زنتی در خود اوستا به معنی شرح و تفسیر یا گزارش، بسیار بکار رفته و مشتق است از مصدر «زن» که به معنی دانستن و شناخت است. «زنتی» یا «آزنتی» در گزارش پهلوی اوستا، به زند گردانیده شده است. بسیاری از نویسندگان زنادقه را از پیروان مانی دانسته و خود مانی را زندیق خوانده‌اند. در تاریخ طبری و ترجمهٔ فارسی آن تاریخ بلعمی چنین آمده است «مانی زندیق در زمان شاپور یکم بود و بیرون آمد و زندقه آشکار کرد.» قرن‌ها پیش از این نویسندگان، مورخ ارمنی، ازنیک که از معاصرین ساسانیان است، از زندیک‌ها سخن می‌دارد. ازنیک کتاب خود را در میان سال‌های ۴۴۵ تا ۴۴۸ میلادی تألیف کرده و از عقاید دینی فرق زرتشتی زمان خود بحث می‌کند و از زندیک‌ها یعنی پیروان آیین مانی نام برده است، بنابراین کلمه پهلوی زندیک در روزگار خود در ساسانیان به مانویان اطلاق می‌شد. در قرون اولیه اسلام زندیق به مانوی و به همهٔ کسانی که دین‌ناباور و دهری یا مخالف اسلام بودند، اطلاق می‌گردید. روزبه دادویه معروف به ابن مقفع در سال ۱۴۰ هجری خورشیدی به گناه زندقه یعنی پیروی از آیین مانی، در بصره به فرمان ابوجعفر منصور دومین خلیفه عباسی در تنور سوزانیده‌شد.