Qarargah | قرارگاه
?Lyrics:

تو این دنیای پر از عدد
صحبت با شما میچسبه چقد
به منِ عصبی، به منِ بی‌ادب
به منِ بی سند، به منِ بی عصب
به منِ پی قلمرو منِ جنگ طلب
به منِ پی کت، منِ پی سلطنت
اما، جلو شما وامیستم عقب
شما غر بزن فقط سر منِ نابلد
دیگه سر به بهار و گُلاش نمیزنم
وقتی که دارم یه گل سر ازتون
بوی بهشتو میده
که نفسم حبس، خودم خوابیدم ابد
به صداتون داره گوش من عادت
نمیدونم این خوبه یا که بد
که حرفاتون میره تو کَت این قامت
اینهمه راحت
میفهمن حال منو فقط این چاییای سرد
آخه حضورتون میکنه حواسمو پرت
میترسونه منو حتی دیدن ساعت
با اجازتون :
دورم پره از ساقیای خوب
اما اخماتون میکنه ساق پامو خورد
همون اخما که دزدید قاپ مارو زود
حتی سابقه دارا گفتن بی سابقه بود
میگفتن نخوری گول بر و روشو
برات نکنه تله موشو
تا توو منِ تیمور ،چنگیز ،اسکندر
شما بزرگ کردی داریوشو
چشماتون چه قانونایی از ما شیکوند!
حرف میزنن که میگم حق با ایشون
حتی نکنین دست کاریشون
با شعر میکنم نقاشیشون
آخر دوخت مارو به هم همین خیال بافیا
که الان میخوام بشه این گره کورتر
شاید جسمم دنبال هرچی بدوئه
اما سمت شما میکشه روحمون پر
میخره هر دردی رو این پیکر به جون
تا اسمتون نره از پیکم بیرون
ما که زور بازمون دائم رو ایول میموند
الان بدون شما میشه این هیکل بی روح
دلم میکنه کیف با شما
که میخوام وقت بگذرونم هی با شما
نه که هر روزمون باشه عید با شما نه، اما
میچسبه هر پیک با تو
حتی تلخی الکل
با تو شیرینه در کل
خبر نداره اینجا‌ زنجیر از غُل
اما به کسی نمیدیم بدون هم قول
نه تو سد راهمی
نه من میسازم برات در آهنی
دیگه بهشتشون ارزونیشون
وقتی تو هم‌گناهمی
نمیرسه زورم بهت
وابسته‌س جونم بهت
نمیزنم حرفای کوبنده بت آخه
شده خونه‌م دلت
هرچی گردن کلفت‌تر سر به زیر تر
توو افقی که ما موندیم عمودی تر
اتفاقاََ احساسیَم برا چیزی که نشه خرید با زرو زیور
درست همینجا دستم پیش همه رو‌ شد
مثِ زخمی که پاک میکنن خون روشو
همه کنجکاوِ این جنگ و آرامشو
بین منِ گوشه نشین و شمائه بازیگوشو
حالا که همه دوست دارین بدونین رنگ و بوشو
که اصلا کجا این آدم با ایشون رو به رو شد
بشینین تا تعریف کنم مو به موشو
همه چی از یه مو شروع شد
انگار بینمون بود پیوند خونی
با اینکه نداشت کسی از کسی نشونی
تو‌ اون‌ اوج گرونی‌ که‌ میشد‌ جونا ارزونی
وقت عمل بود نه کُری و خط و نشونی
تا ‌بدیم آستینو ما بالا برا خونه تکونی
دیدم‌ ایشون‌ شالشو بسته‌ دور‌ پیشونی
خلاصه‌ دختر و پسر میجنگید برا جوونی
که‌ یهو همه‌ فریاد زدن تو دیدِشونی
قانونی میبردنم منو قپونی
همین کسایی که وجدان ‌توو خونشون نی
حتی‌ ترس‌ بهم‌ میگفت‌ باید قوی‌ بمونی
چون کمِ کمش آب خنکو‌ مهمونشونی
تا گفتم جناب دستمو داری میشکونی
دستای لطیف یه خانوم شد حریف شومی
یه خانوم که انگار من جیگر گوشَشَم
طوری که از خودم پرسیدم مگه کیه ایشونی؟
ازت ممنونم دختر خانوم
شما کاری کردی احساس بُرد از قانون
مایی که توو جیبامون بوده جفت دستامون
الان با شما جیم جفت دوتا نقطه‌ش جا موند
باید بدونه این شهر
که هر روز میخوامت یه دونه بیشتر
اونم توو این کشور بدون پیشرفت

قرارگاه امشب

Parva | پروا

وقتی قلبم شاکیه
دیگه مهم نی ارباب کیه شاه کیه
حق با کیه! آزادی بی‌باکیه
هر قطره خونی که میچکه آبِ پاکیه

ببین، راه شما معلوم، راه ماهم معلوم
اصلاََ خونِ شما حلال، خونِ ماها حروم
تو که اِراده‌تو کُشتی واسه اِرادت
من جلو بزرگتر از توها مونده آب‌گَلوم تو گَلوم

تو دیاری که دروغگو دشمن خداست
کسی ام که حرف راست بزنه دشمن شماست
من دیدم هر گلوله یه گُلو لِه کرد
چون این چشما زبون مشترک ماست

وقتی چشم یه کشور خون و اشکه
یعنی چشمه‌ی کشور ظلم و خشمه
راستی اینو میدونی که عقیده‌ی همین الانتم سلیقه‌ی یکی دیگه بوده تو گذشته؟

همینت کم بود مصلحت اندیش
رو مردمتم کشیدی اسلحه سنگین
د اگه منطق داشتین که هر شهری نمیشد منطقه جنگی

من دیدم که شما دارین روی کُشتنو
و شمایی که نمیدونی از تو مُشکمو
همون داستان خیام و معصومه شیرازی
فقط خدا باید وا کنه مشتمو؟

همیشه میده بهت دوراهی درسو
منم اونیو رفتم که بگن کجایی پس تو؟
خودم برا خودم زدم طولانی دست
چون یه خدا هیچ موقع نمیگه یه خدایی هست

نگو دادنِ ادامه اعدامه مَرد
که منو کُشت هر خطِ این ترانه درد کشیدم
قدرت - خون‌سرد - سلاحِ گرم
سیاست - خون‌گرم - سلاحِ سرد

خمیر کردین چونه‌هامونو
همین شماهایی که میخورین نون قانونو
بازم از ما میاین میگیرین خُردهاتونو؟
انگار که نمیبینین کُره هاتونو!

واسه بچه های ما میگین از شَهد گُل احکام
جلو آقازاده خودت میشه بچه گونه حرفات؟
بترس از نفرین مظلوم حتی اگه کافره
جمله‌ی جدتونه ارباب

پُر بیننده ترینا تو سینه ماس
که همه آروزوهامونو بُردی زیرِ داس
جَدل حرفای زورتون و زور ماست
شمائه تا دندون مسلح و مائه‌ بی لباس

بعد جلو ما میاین میگیرین خیزِ بر حق؟
کی پای عِرق ملی شده خیسِ عَرق؟
مائه لِه یا تو که کَتاتو میدی عقب؟
حاکمی که بازی نمیکنه فقط میده ورق!

ببین، حقیقت مثل آبِ روشنه
داری میزنی میکُشی میگی کار دشمنه
انگار نمیبینی رو همه‌ی مُژِه‌ها نَمه
همه ی خونه ها یکی توی قابشون کمه

که دیگه جوونای کشور بی وصیت‌نامه‌ن
سینه ها سپره جلو سپرو آهن
بیشتر از اون درجه های روی دوشِت
توی این آسمون ستاره دارن

تا تُرش میکنی یه وَری میبُری
دعوا حلوا نی معلومه بزنی میخوری
برادرمو بزنی میزنمت برادر
که غیر اینم نبوده عباسِ علی

تو من نمینازه آسمون به کارماش
من واسه بَناش تو واسه مَعاش
چه من تورو بزنم چه تو منو برا توئه پاداش
حالا بگو مرغِ کی یه پا داشت؟

که رفیق تموم میشن این سربازیا
ببین فردا که بیاد توئم فریادیا
هم قیافه نبودیم هم قافیه میشیم
که مارو رعیت میبینن این درباریا

یا میشی یکی مثل من خوراکِ درداییا
یا با وعده‌ی ریال میشن حرفا ریا
بگو سَمت یا سِمت؟ حق یا حقوق؟
برو تو خودت و حفاریات

اگه روبروی منی که یه درسه دیگه
کاش میدونستیم آزادی چه مزه‌ایه
من روحیه‌م قول داده نترسه دیگه
ببین چه باد و باده و چه لحظه‌ایشه

ووووووووووف، میشه موی تن سیخ
دست به یقه شدیم و یه ریش سفید نیست
من از پا در نمیام تا از دست برم
این سِری بسوزه هم کباب هم سیخ؛ آخه

تا گفتیم گُشنه ایم
بادمجون کاشتین زیر چشمامون
با سیلی سرخ میکردین صورتامونو
میزدین به نشتیِ دلامون صابون

داری به نفع میگیری داور
داری به نفع میگیری داور
وَر میری با وَرِ باور
تا باروت داشته باشی برا فصل آخر

بگو کِی دیدی این ملت تو بَزمن؟
من تا جایی که یادمه تو رَزمن
قدیما بوی عشق میومد از تو سنگر
الان تو سنگریامون از تو سنگن

از آسیابا که افتاد آباتون
بشینین تعریف کنین از کاراتون
به کوچولوهاتون بگین که باباتون
کوچولوهارو میزده با باتون

بیدار شو دختر، بیدار شو نازخاتون
بیدار شو بخون آواز بامون
بیدار شو دختر اصیل برقص
آخه برای ما بوده ساز قانون

کجای تاریخ بوی تو نبود؟
که هیچ سلسله‌ای مثل موی تو نبود
من اینجام تا باد بپیچه لای گیسات
بیدار شو دختر که نخوابیده کُلِ ایران

های شمایی که شب تا صبح تو رکوعین
شما که مشغول مناجاتین تو کوهین
شما که نشسته دعا کردین ما بُدوئیم
درد مارو بیشتر میفهمید یه کُدئین

حرفاتون به اَبروم خم میاره
چه تو، چه اون، چه فرقی داره؟
که تو همدردی یا تو هم دردی؟
اینجاست که حتی شعرم کم میاره