“Allah’a عذ وجل şikayet etmek sabra aykırı değildir. Ancak sabra zıt olan yaratılmışlara şikayet etmektir.”

[Tefsirus Sadi]

"Bazen kalbinizdekini anlayacak, dert edindiğiniz şeyi kavrayacak, sizi kederlendiren şeyi hissedebilecek kimse bulamazsınız, velev ki hüznünüzü sizin için en değerli insana bile anlatsanız.

Öyle şeyler vardır ki onları konuşmak, bir başkasına anlatmak ağır gelir. Becerip anlatacak olsanız, bununla derdiniz üzerine yeni bir dert eklemiş olursunuz.

Neredeyse sizi yıkacak bu ağır ayrıntıları bir tek Allah'a şikâyet edin, bu ihtiyaçlarınızla yalnızca O'na yönelin, hüznünüzü sadece O'na anlatın, secdenizde O'na münâcât edin diyedir. Çünkü mahluk önünde zayıflık utanç iken, Allah subhânehu ve teâlâ önünde zayıflık güç ve sekînettir.

İşte bu manâdaki sır da, Allah azze ve celle'nin şu âyetinde gizlidir:

"اَلَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللّٰهِۜ اَلَا بِذِكْرِ اللّٰهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُۜ"

"Onlar ki; iman edip, kalpleri Allah’ın zikriyle mutmain/huzur ve güven içinde olanlardır. Dikkat edin! Kalpler ancak Allah’ın zikriyle mutmain olur." (Ra'd, 28)

Yani, muhakkak ki kalpler, O'na yönelen kimse için, sadece ve sadece Rabbinin zikri ile sekînete erer.

Kulunu O'na muhtaçlıkla zengin kılan Allah'a hamd olsun."

"İnsanların ne kadar çok dua ettiklerini ve kendilerine ne kadar az icabet edildiğini görmez misin?"

Mâlik'in şöyle dediği rivayet edilmiştir: Rabî' b. Haysem Cuma günleri Alkame'nin yanına gelir. Onunla sohbet ederdi. Birgün yine onun yanına gelmiş ve "Benim yanıma ehl-i kitaptan birisinin gelmesine teaccüb etmez misin?" diye sormuş. O da:

"İnsanların ne kadar çok dua ettiklerini ve kendilerine ne kadar az icabet edildiğini görmez misin? Bunun sebebini biliyorlar mı? Bunun tek nedeni, Allah Teâlâ'nın yalnızca duanın samimisini kabul etmiş olmasıdır."

demiş. yanlarında oturan Abdurrahman b. Yezîd eğer bunu dediyse, mutlaka Abdullah da:

"Allah Teâlâ, gösteriş yapanın, riyâkârın, eğlenenin duasını kabul etmez. yalnızca kalpten samimi olarak dua edenin yakarışını kabul eder." diye eklemiştir.

[Ahmed bin Hanbel | Kitabu’z Zühd]

Kulun Allah'a عز وجل hüzünle yalvarması ne kadar da hoşuna gider;

"Bu zelil, zavallı halime rağmen senden izzetinle beni ancak bağışlamanı diliyorum. Ben zayıfım, senden kuvvetinle istiyorum. Ben sana muhtacım, sen benden müstağnisin, bu halimle senin lütfundan diliyorum. İşte yalancı ve günahkar alnım senin önünde. Senin başka kulların çok. Benim ise senden başka efendim yok. Senden başka sığınılacak ve kurtuluşa erilecek yer yok. Miskin gibi senden istiyorum. İtaatkâr ve zelil bir kimsenin yalvarışı gibi sana yalvarıyorum. Korkak bir kör gibi sana dua ediyorum. Boynumu sana teslim etmiş, yüzüstü yere kapanmış, senin için gözleri yaşla dolmuş ve kalbi sana boyun eğmiş bir kimse olarak senden istiyorum.

Ey ümitlerim hakkında kendisine yalvardığım!
Ey korktuklarım hakkında kendisine sığındığım!
Senin kırdığın bir kemiği insanlar iyileştiremez,
Senin iyileştirdiğin bir kemiği de insanlar kıramaz..."

| İbnu'l Kayyım رحمه الله

"...İyi bilin ki, Allah'ın yardımı yakındır."

"Bu yardım onu hak edenler için hazır bekletiliyor. Fakat onu ancak sonuna kadar direnmeye devam edenler, sebat edenler hak edebilir. Sıkıntıya ve darlığa göğüs gerenler, sarsıntıya kapılmaksızın bu direnişi gösterenler, zulüm karşısında baş eğmeyenler, yüce Allah'ın bu yardımını dilediği kimselere göndereceğine kesinlikle inanırlar. Hatta sıkıntı doruk noktasına ulaştığı anlarda bile yalnızca Allah'ın yardımını gözleyenler, başka hiçbir çözüme, Allah'ın katından gelmeyen herhangi bir desteğe kesinlikle ümit bağlamayanlar bu yardıma hak kazanabilirler. Zaten söz konusu yardım sadece Allah katından gelebilir."

"يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اِنْ تَنْصُرُوا اللّٰهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ اَقْدَامَكُمْ"

"Ey iman edenler! Siz Allah’a yardım ederseniz, (Allah da) size yardım eder ve ayaklarınızı sabit kılar." (Muhammed, 7)

"فتذكروا الأحبَابَ عِندَ دُعَائِكُم فالحب بينَ الصَّادِقِينَ دُعَاءُ."

Sevdiklerinizi dualarınızda zikredin. Muhakkak ki sevgi, sâdıkların dualarındadır...

Hamd muttaki kulların velisine aittir. Salât ve selâm Muvahhidlerin imamı ve mücahidlerin önderi Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in üzerine olsun. O ki şöyle buyurmuştur:

"Nefsim elinde olan Allah'a yemin olsun ki, şayet benden geri kalmaları hoşlarına gitmeyen şu mümin adamlar ile kendilerini taşıyacak binek bulamadığım şu adamlar olmasaydı Allah yolunda çıkılan hiçbir savaştan geri kalmazdım. Nefsim elinde olan Allah'a yemin olsun ki, ben Allah yolunda öldürülüp dirilmeyi, öldürülüp tekrar dirilmeyi, sonra öldürülüp tekrar dirilmeyi isterdim."

اللهم صلي وسلم على نبينا محمد...

"ومع ذلك، إذا كنت في قلب شخص يخاف أن يؤذيك، فأنت في المكان الذي تنتمي إليه."

Ancak seni üzmekten korkan birinin yüreğindeysen eğer, ait olduğun yerdesin demektir.

Sadakat, "sen" ve "ben" gafletini aşıp, "biz" olabilenlerin rızkıdır.
____

Ümmü’d-Derdâ şöyle demiştir:
“Allahım! Ebu’d-Derdâ beni istedi ve dünyadayken de evlendi. Allahım! Şimdi ben onu senden istiyor ve Cennette onu benim eşim kılmanı istiyorum!”

Ebu’d-Derdâ da ona:
“Gerçekten bunu istiyorsan o zaman ilk ve tek kocan ben olurum, benden sonra da evlenmezsin!” karşılığını verdi. Sonrasında Ebu’d-Derdâ vefat etti.

Ümmü’d-Derdâ, güzel ve bakımlı bir kadındı. Muâviye evlenmek üzere onu isteyince Ümmü’d-Derdâ: “Hayır! Vallahi Cennette Ebu’d-Derdâ ile evlenene kadar dünyadayken başka bir erkekle artık evlenmem!” karşılığını verdi.

[Hilyetu'l-Evliya 1/240]

Nebi'nin صلى الله عليه وسلم dualarından...

"اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لآ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي، وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ، وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ بِذَنْبِي، فاَغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ."

"Allahım! Sen benim Rabbimsin. Senden başka hak ilah yoktur. Beni sen yarattın ve ben senin kulunum. Gücüm yettiğince sana verdiğim söz (ulûhiyetini ve vahdâniyetini itiraf etme sözü) üzereyim.Yaptıklarımın şerrinden sana sığınırım. Üzerimdeki nimetini itiraf ediyorum. İşlediğim günahlarımı kabul ediyorum. Beni bağışla. Zirâ günahları ancak sen bağışlarsın."

[Sahih-i Buhâri, 7/150]

"في قلب كل مؤمن واعظ يعظه."

| ابن تيمية  [جامع المسائل ٢٥٧/٢]

"Her Mu’minin kalbinde, ona öğüt veren bir vâiz vardır."

| İbn Teymiyye رحمه الله