соңғы күндері өзімді “надан болып бара жатырмын” деп жазғыруды шығарыппын.
шынымен де, қазір неше түрлі искусственный интеллект шығып, оны дұрыс пайдаланбай, керісінше өз-өзімді надан болуыма өзім жеткізіп жатқан сияқтымын.
мен өзімді білімді адам ретінде санамаймын. бірақ қазір осындай ой келіп жатқандықтан, ойлаймын, “наданның үстіне надан болып жатырмын ба?” деп, Аллаһ сақтасын.

“бұндай ой маған неге келді?” деп ойланып отырсам, соңғы күндері кітап оқымай жүр екем🙃

Қазіргі балалардың жақсы тәрбиеленгенін, білімін, зеректігін көріп қалсам, қуанып қаламын. Бұл заманда балаларды тәрбиелеу қиынның қиыны дер едім. Біздер ауылда не мультфильм көрмей, не телефон ұстамай, ата-әже қолында қазақи тәрбие алып, табиғи өнімдерді тұтынған соң, қазіргі кездің балаларын сәл аяйтыным бар.
Аналары әйтеуір баласы жыламасын деп қолына ютубты қоса салып, ол жерден не қарап жатқанына да мән бермейді. Әйтеуір бала жыламасын деп қолына неше түрлі химикаты бар, зиянды, тіпті құрамы харам заттарды да беріп жатқанынан өздері де хабардар емес.
Сосын бала неше түрлі көріп алып, одан соң ата-анасын тыңдамай қойса, кейін балаға ренжиді.

Кім ренжуге құқылы?
Бала ата-анаға ренжу керек па? Ата-ана заманға ма?

Ей жүрегім! Фирдаустарда дем алуың үшін әлі біраз тәубе етіп тазаруың керек! Нәпсіні жеңуің керек!

Сен өзіңнің бар екеніңді сезіну үшін жан-жаққа ғибрат көзбен қарау керексің.

ұстаз Әбілқайыр Мәдиұлы

Мекке мен Мәдинада бірнеше күн тұрақтайсың, одан кейін олар сенің жүрегіңде мәңгілік тұрақтайды🕋👐

Сен бұл дүниеде өміріңді жайлы ету үшін емес, қабіріңді жайлы ету үшін жүрсің.

Аллаһтан басқаға өз жүрегіңді берсең,
ол тек ауыртпалық әкеледі. Жүрегіңді Аллаһқа тапсыр, Аллаһ кімге тапсыру керектігін біледі💕

Öyle yalnız hissediyorum ki kendimi, ancak Allah’ın yanımda olduğunu bilmem beni toparlıyor❤️‍🩹

Күнәнің көбеюі ауыр нәрсе. Бірақ одан асқан проблема - күнәні болмашы нәрсе деп көру, оған үйреніп кету. Ол жүректің өлгенін көрсетеді