Her zaman çekilecek bir köşeniz olsun durup uzun uzun düşünecek bir köşe mümkünse kendinizi seyredebileceğiniz yavaşlayıp kenara çekilebileceğiniz... Hatta gökyüzünü seyredebileceğiniz... Bende bunu sık sık yapmak istiyorum ancak hızımı hep hastalık yada ölüm kesiyor benim. Her ölüm haberi aldığımda kim olursa olsun civarımda olması yeter sessizliğe bürünüyorum. Birileri feryat figan halindeyken en azından onların acısına saygı için belki bilmiyorum. Canım hiçbir şey istemez elim kolum oynamaz. Haberdar olduğum hiç bir acıyı hemen unutamam. İşler yolunda gitmediğinde ya da canım ciddi anlamda sıkıldığında da. Bas bas bağırmak hiç bana göre değil... Ben köşeme çekilmeyi tercih ederim. Kötü Bir şeyler olmasa da bunu yapmak lazım...Siz de yavaşlatın kendinizi durdurun biraz olsun hele ki yolun sonu Allah'a gitmiyorsa direksiyonu birden kırın hiç şüphe etmeden Allah'a giden yöne doğru.. Asla'lı cümleler kurmamaya özen göstersem de şimdi kuracağım cümle kesin bilgi yayabiliriz. Allah'a giden yön sizi asla şaşırtmaz bundan eminim..

*Bir gün her şeyin insanlık için iyi olacağına inanıyorum.

Kirli bir dünyanın şahidi olmak işime gelmiyor çünkü.

Sustuklarımın, konuştuklarımdan fazla olması da.

Çıldırmanın bir adım gerisinde olmam da işime gelmiyor.

Aslında bir gün her şeyin olması gerektiği gibi olacağına inanıyorum.

Kendini akil sananların ahmaklığına şahitlik etmenin yükü daha ağır çünkü.

Değişmeyeceğine inandığın bir akıbetin kederli izleyicisi olmak kaldırılası değil çünkü.

Göstermelik her şeyin içinde, görünür olma derdindeki insanın, Allah'ın her daim görüyor olmasından bihaber oluşu İçimi acıtıyor çünkü.

Her şeyin bir gün gerçekten iyi olacağına inanıyorum.

Böyle gitmeyecek dünya biliyorum. Bir gün ilkeli azınlıklar güçlü olacak ve dünyada yaşanan her şeye dur diyebilecekler.

Belki ben göremeyeceğim ama illaki olacak.

Gittiğimde huzura, Ya Rabbi sana inanmış ama senden zerre korkmayan bir çoğunluğun içinde nefes almaya çalıştım diyeceğim.

Her koşulda iyi kalmayı seçen insanlara rast gelmek gerçekten dünya nimetlerinden.

Menfaatleriyle sınanıp da yine de ilkeli kalmayı becerebilmiş iyi insanlar gerçekten var bu dünyada.

Ben tanıdım bir iki kişi.

Az da olsa tanımış olmanın şükründeyim.

Etrafımdaki diğer iyi görünenler ise henüz sınanmadılar.

Bu yüzden masum değiller.

Hani insan, sinanmadığı günahın masumu değildir diye bir söz var ya,

Bu Allah katında da böyle.

**Hayatında hiç suya sabuna dokunmamış, hiçbir soruna merhem olmamış, müdahil olması gereken yerde susmuş ve bu şekilde hiçbir kimseyle ilişkisi bozulmamış, hep iyi görünmüş insanlar iyi kategorisinde değerlendirilmeyecekler.

Çünkü iyilik, bir aksiyon sonunda kazanılan bir sıfattır. Oturup öylece etrafı seyretmek iyilik değil, kötülüktür.***

*Sana atlaslar, haritalar gösterecekler. Adına sınır dedikleri bazı çizgilerle çevrildiğini göreceksin yaşadığın yerlerin.

Bütün bunlar kurmaca.

Gerçekte tüm yeryüzü Allah'ındır ve gerçekte yürüyebildiğin kadar senindir tüm coğrafyalar.

Bazı şehirlerin uzakta olduğunu anlatacaklar sana. Uzaklık ve yakınlık aslı astarı olmayan ölçütlerdir.

Kudüs'ü öğren mesela. Saraybosna'yı, Şam'ı, Bağdat'ı, Mekke'yi, Medine'yi, Hicaz'ı, Caharkale'yi...

Öğren bu şehirler, ne zamandır senden uzakta!

Öğren bu şehirler senden niye uzakta!

Yaradan Rabbin adıyla oku!

Böyle okursan varlığının anlamı kalın harflerle yazılır yeryüzünde.

Böyle okursan insan olmanın ne demek olduğunu bilirsin.

Böyle okursan anlarsın Hasan ve Hüseyin'in dedesi neden omuzlamış ağır bir yükü..." diye yazmış Tarık Tufan.

İnsan, ne zalim bir varlık...

Ne vahşi...

Kayda girilsin.

Yıllar sonra, okul kitaplarında bahsedilsin.

Adı İsrail olan katil bir devlet vardı.

Ve tek hedefi çocuklardı...

Adın batsın İsrail.

Adım atacak tek bir toprak bulamayasın*

Anlaşılmak istiyoruz değil mi? Tüm mücadelemiz bu kavram üzerine kurulu. İnsan bazen sürekli anlatır bazen bağırır anlaşılmak için bazen kariyer yapar bazen de uçsuz bucaksız değişimler yapar. Anlaşılınca sevileceğini bekler, tam olacağını bekler. Oysa kendini anlamalı insan. Başkasına gösterdiği çabayı kalbine göstermeli. Neden bu kadar çok ifade etmek ister insan kendini bi düşünmeli. Kelimeler ile savaşmak yerine kelimeler ile yeni düzen kurabilmeli. Neyin ihtiyacı bu kadar anlatmak ara sıra düşünmeli..

Mahcubiyet duygusu alçakgönüllü olmayı, kendi gücümüzün sınırlarını bilmeyi, "ayağımızı yorganımıza göre uzatmayı" öğretir. Bu tür sağlıklı utanma duygusuna sahip olmayan kişi, "kendini beğenmiş" "küçük dağları ben yarattım diyen tip" olur.

Doğan Cüceloğlu

https://t.me/dr_aidinsalih

Telegram

Aidin salih

Gerçek Tıb Kitabından Seçmeler Ve Faydalı Bilgiler... İletişim: @muvahhids

*Benim de yaban bir çığlığım vardı, çok zaman oldu, teslim ettim onu rüzgâra." Diyor Birhan Keskin Yeryüzü Halleri'nde. Sıcak bir günün ikindi üstünde Burgazada...

Devam ediyor, "Ben, bana düşen acıyı da neşeyi de yaşamıştım, diye düşündüydüm." Düşündüklerini bir kuşa mı anlatıyor bir taşa mı bilemiyorum, ama In the mood for love adlı filmde şöyle bir hadise geçer; "Eskiden insanlar paylaşmak istemedikleri bir sırları olduğunda, bir dağa çıkarlarmış. Bir ağaç bulup, bir kovuk oyarlarmış. Sırlarını o kovuğa fısıldar sonra
da çamurla kapatırlarmış. Böylece sırlarını hiç kimse öğrenemezmiş"
Okuyunuz ve izleyiniz, varsa sizin de sizlerde iz bırakmış alıntılarınız, yorumda paylaşabilirsiniz*@moderncaginreceteleri

"*Çok tevazu kibirdendir" der atalarımız. Atalar bir şey söylerse genellikle doğru söylüyor. Nartisistik Patoloji dediğimizde büyüklenmeci teşhirci tepeden bakan egosu şişik tipler aklımıza gelmesin sadece. Kırılgan narsist , closed Narsist dediğimiz bir türü var ki çok çok mütevaziy "miş "gibi görünen İnsanlar bir kez bir iltifat ettiğinizde 50 tane Estağfurullah çekerek aslında kendidinde var olduğunu bildiği bir özelliği defaaten karşı tarafın zikretmesi, defeaten övmesi üzerinden kendini onarma ihtiyacında olan insanlar. Halbuki hak ettiğimizi düşündüğümüz bir övgü iltifatla karşılaştığımızda abartmadan nazikçe teşekkür etmeyi bilmek lazım.

Efendim bu burada dursun:)

Güzel şiir okuyorsanız ya da güzel resim yapıyorsanız teşekkür edin. Ve okumaya çizmeye devam edin;)
Kabul edin var olan özelliğinizi:)*

Hiç çilesiz olur mu hayallere ulaşmak. Dertsiz tasasız olur mu kendin olmak, kendin kalabilmek. Nerede bir hayal varsa ulaşılmayı bekleyen, heyecanı kadar bedeli de olur elbet. Kalkmasını bileni, düşmek korkutur mu hiç? Ya hiç kolay ulaşılan şeylerden hayal olur mu? Asıl korkulması gereken, vazgeçilmiş hayallerle dolu bir ömür değil mi? Düştüm diye vazgeçeceğim hayaller kurmam ben; sen de kurma. Kalk ve devam et düştüğün yerden. Öyle bir kalk ki, insanlar düşüşünü değil de, nasıl kalktığını konuşsunlar..

@moderncaginreceteleri

Dinlemek, karşıdakine "sen varsın, sana değer veriyorum" demenin en kestirme yoludur.

Doğan Cüceloğlu