گاهى وقتها با آدمها موافقت ميكنم،فقط براى اينكه ديگه حرف نزنن.

گاهی تمام جمعیت یک شهر همان یک نفری است که نیست..

GN?️

یکم دیگ بیدار بمونم از شدت کصخنده زدن کصخل تر میشم

بخواب فک کن لالاییه صدای موشکا

شب ها، دفترچه خاطرات زندگی مان هستند. حرف های دلمان را می گوییم و ماه می نویسد و ستاره ها گوش میکنند و خوشا به حال ما که در این جهان، ستاره ها ساقی حرف هایمان هستند.

اونقدر آدم ها تکراری شدن. اونقدر حرف هاشون پاورقی کتاب ها شده و ما خوندیم اون هارو که وقتی کلمه ای از بین لبهاشون بیرون میاد تا اخر داستان رو بلدیم.میدونیم که قصه ی تکراری و گلایه کردن ها و تکرار شدن چیزی دوباره در راهه.

صوب بخیر