دلم برا اینجا تنگ شدع
فک میکردم تابستون قرارع اینجا باشم
دیگع کلا فک نمیکنم
سخت ام نمیگیرم
اینجا فقط هست
هرزگاهی شاید سر بزنم
با روح تماشاچیا حرف بزنم
احتمالع اجراهای کوچیک فق برای یادآوری ک سیارع هنوز نفس میکشع.

از سیارع ای ک پیغام بدستش رسید بع سیاره گمشده:
پیغامت بع دستم رسید، مهر و موم شدع مثل کاغذی در حبس شیشع ک همسفر امواج است .
راستش را بخواهی قبل از شکستن شیشه فکر میکردم پاسخ همه ی سوال هایم را در آن کاغذ خواهم یافت ک شاید منه گمشده‌یِ تنها ک حتی به زور جای خوابش را بر روی قایق کوچکش پیدا میکند و در سیاره خودش هم گمشدع توانسته نقشع سرزمینع زندگان را بدست اورد . خنده دار است !
اما درست است پیغامت گنج نبود ولی تلنگر بود ک بع یاد بیاورم ما همه گمشدگانیم در اقیانوس افکارمان و تا ابد محکومیم بع همین .بیا مثل دیوانگان بع این هم بخندیم.

از سیاره ای ناشناس به سیاره ای که پیغام به دستش میرسد:
مدتی است در فضا معلق مانده ام، راهی را نمی‌دانم و مدارها خراب شده اند. از هر جهت که بنگری همه چیز تا ابدیت به سیاهی رفته و بی اطلاعم که آیا پیغامم به مقصدی می‌رسد؟ از آن زمان که برخاستم، از همسفر هایم اثری نیست؛ نمی‌دانم، آیا رویایی بوده اند؟ شاید در این فضای بی‌کران، تنها گمگشته ای دیگر، پیغامم را بیابد و تنها کمک حاصل از او، جوابی باشد؛ با این حال پیغامی میفرستم، حتی اگر جز تایید کنندهِ وجودِ گمگشته‌ای نباشد.
تمام.

رسما میتونم بگم اینجا یع چنل تابستونه اس..

I look inside myself And see my heart is Black !

| @blackmushroomx_x |

از سیاره 296 به 00413:
راستش دیگر خورشیدی نیست که به غروب برسیم. گویا هر روز از مرکز منظومه دور و دور تر میشوم و آنقدر از خورشید فاصله گرفته ام که ساکن منظومه ی دیگری به حساب می آیم.
البته هوا سردتر شده و تابستان یخبندانی خواهیم داشت!
از ترس، از استرس، از ناامیدی سردمان خواهد شد و نمی‌توانیم خود را از دست حواس بیگانه ی خود رهایی دهیم.
غذاهای سیاره دیگر مزه ای ندارند و دهانمان بی‌مزه شده و از نمک خود استفاده میکنیم.
بنفشانه ها این فصل که می‌شود لابه لای سمن (چمن های سپیدار) پنهان می‌شوند تا بیگانگان هجوم نیاورند.
همچنان هزاران کاغذ خط خطی شده اطراف مدار سیاره پرواز می‌کنند، من از نقاشی کردن چیزی نیاموختم جز جمع شدن زباله های افکار، اطراف خانه ام!
#گزارشات

از سیارع 00413 بع 296:
از بیماری های زمینی خبر دارم من هم مدت زیادیست درگیرشان هستم ولی درمانش را هرچه میان قارچ های سیاهم گشتم نبود .
گویی روحمان در جسم زمینی جا نمی‌شود و هر دم بع فکرع فرار است و از این‌رو فقط بیماریش بع ما میرسد.
البته اینجا هم اوضاع آنچنان خوب نبود چند روزی آسمان شاکی از من، دست بع اعتصاب زدع بود و کنار ستاره ای درخشان لنگر انداخته بود .
در این چند روز کع آسمان گوشش بدهکار نبود عافتابع سوزانع ستارع قارچ ها را ترسانده بود و همع بع سایع ها پناهنده شدع بودیم.
کابوسع هایمان بع واقعیت تبدیل شدع بود "شب نداشتیم!" 
خلاصع کع این روز ها درگیر آسمان بودیم کع شب را بع سیارع راه بدهد.
از آنجا چخبر؟
روزی چند بار غروب آفتاب را نگاه میکنی؟
از سپیدان ها اطلاعی نداری؟
#گزارشات

از سیاره 296 به سیاره 00413:
آنچنان درگیر میگرن های زمینی ام که دنبال درمان های فضایی میگردم.
فکر کنم قارچ های سیاه سیاره ی تو مغزم را از درد رهایی دهد.
البته اطلاعات دقیقی از این قارچ ها در گیاهان بین سیاره ای نبود (قارچ ها در زمین جز دسته گیاهان نیستند)
فکر کنم لایه ای از دود بر روانمان نشسته و کنار نخواهد رفت، چون پلاستیکی که در دریا بر صورت ماهیان گیر می کند و نه بر اثر آب، که بر اثر نرسیدن آب میمیرند.
از همه چیز صدا می شونم، صندلی، میز، تخته، لامپ، یک نفر را میشناختم اینگونه بود و مرد! (خنده)
از سال دیگر باز از تراس خود را آویزان میکنم و تصمیم میگیرم چه زمانی پرواز کنم و چه زمانی خود را نگه دارم.
اطلاعات بیشتری درباره ی سیاره ات بده!
#گزارشات

خط خطی جهت مقابله با آرت بلاکی...