خدا از ما نگیرد نعمتِ آشفته حالی را؛

نه مَرا طاقت غربت
نه تو را خاطرِ قربت؛
دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم.

امشب، شب‌تر از همیشه‌ست.

خدایا
ما روی تو خیلی حساب کردیما قربونت برم (:

آوان"•

دلم از نرگسِ بیمارِ تو، بیمار تر است"

رو سر بِنه به بالین، تنها مرا رها کن.

شب را سکوت اعتبار می‌بخشد و انسان را صبر.

تو بخوان شب همه شب
برایم ای مرغ سحر؛
که دلِ خسته‌ی من، درآمد از سینه به در...

خوش آمدی؛
تمام دلخوشیِ شاهِ خُراسان (: