💐🍃💐🍃💐🍃

http://t.me/begoyim_kanalii

Хаёт сабоклари...

http://t.me/begoyim_kanalii

Хаёт сабоклари

http://t.me/begoyim_kanalii

Алҳамдулиллаҳ... Аллоҳ азиз қилганни, бандаси хор қилолмас экан. Онам икки қизи, икки куёви, еттита неваралари ардоғида.
Холамни кўй ўйлайман... Ўз опасини оиласини бузди, икки қизини тирик етим қилди. Охири нима билан тугар экан-а? Холам катта фарзандини 27 ёшида одамлардан беркиниб, бошқа уйида тўй қилиб узатди. Сабаби келган ҳар бир совчиларга қўшнилар тарафидан яхши гаплар бўлмагани эди. Холамнинг битта невараси бор. Кейинги фарзандлари ҳам пишиб, етилиб ётибди. Синглим 28 ёш, укам 26 да, кенжаси 23 да. Холам билан алоқани узган тоғаларим катта тоғамдан кейин яна секин борди-келдини йўлга қўйишди. Унгача холам билан кўпнинг алоқаси кесилган эди.
2004 йил аям оламдан ўтдилар. Бир пайтлар холамнинг ифлос ишларига гувоҳ бўлган тоғаларим: "Қишлоққа қадам босмасин! Ўлдирамиз!", дейишган экан. Шундан кейин холам қишлоққа бормаган... Аям вафот этганларида мен бир ойлик келин эдим. Онам билан бирга қишлоққа бордик. Катта холам катта тоғамдан чўчиброқ: "Синглингиз билан куёв келса уйга киргизинг, индаманг! Уни ҳам онаси-ку", дедилар. Тоғам индамадилар... Жанозага отам билан холам биздан кейин кириб боришди... Ҳеч ким индамади... Холам бир бурчакка ўтириб олиб йиғлаганди, ўшанда... Ҳамма келганлар холамга нафрат билан боқишарди... Ҳа, нафратга арзийдиган ишлари кўп эди, унинг... Ҳа, лаънатга арзийдиган ишлари кўп эди, унинг... Уста Ширинда туришганида ўз кўзим билан кўрганим, гувоҳ бўлган бир нарсани эслатиб ўтгим келди... Битта хонада дастурхон қилиб солинган оқ чит, устига косада ун, унни ўртасида шам турарди. Ва шу хонасига кирмоқчи бўлсак: "Кирмаларинг у мени чиллахонам. Мен эскичани бўйнимга олганман", дерди. Холам умрини сеҳр-жоду, иссиқ-совуқ каби ҳаром ишлар билан хароб қилди. На ҳаётида ҳузур бор, на юзида нур... Онам сабрнинг орқасидан яхшилик ва лаззатга эришдилар. Аллоҳ таолонинг онамга мукофоти - ақлли, ибодатли, фаросатли, жонкуяр мард куёвларни бергани бўлди! Ўғиллардан-да аъло, ўғиллардан-да меҳрибон, алҳамдулиллаҳ... Биз синглим билан жуда яхши оилаларга келин бўлиб, тиниб-тинчидик...
Ўша пайтлар онам шаҳарда ёлғиз қолганларида катта тоғам: "Қишлоққа қайт, ўзим ёрдам бераман", деган эканлар. Онам: "Йўқ! Ҳеч қайтмайман, келинойим ва келинларимни олдида тилим қисиқ бўлиб юришни хоҳламайман. Ўзим ва қизларим учун ўзим ҳаракат қиламан. Ҳеч кимни тинчини бузиш ниятим йўқ", деб бормаган эканлар.
Зулфия опа, мен оиламдаги воқеаларни ор қилиб, уялганимдан қайниларим, овсинларимдан беркитганман. (Онамни ажрашиб кетганларини билишарди, лекин отамга холам тегиб олганларини билишмасди. Совчиларга онамнинг ажрашиб кетганлари айтиларди, хоин эса холам эканлиги айтилмаганди) Улар эса қаерлардандир эшитиб қолишибди. Овсинларим бир-икки марта гапириб, устимдан кулишди. Мен тан олмадим. "Ёлғон!", деб туравердим. Синглим ҳам менга ўхшаб оиласига айтмаган. Синглимни бешта қайнагачиси, тўртта овсини бор. Улар ҳам аллақаерлардан эшитишибди ва синглимни ўртага олиб савол-жавоб қилишибди. Синглим: "Ҳа, шундай бўлган. Лекин бу ишларда бизнинг айбимиз йўқ", дебди. Шундан сўнг улар жим бўлишибди. (Кимни нима ҳаққи бор, бировнинг оилавий ишларига аралашиб... Нега қайнагач, қайнисингил, овсинларнинг кўплари ўз ишларини қилмай, ўз ташвишларини қилмай келинларнинг кетига тушиб, ҳисоб сўраб юрадилар? Ёки сувни лойқалатиш шунчалар лаззат берадими?)
Ҳаёт қисқа, гина-аразларга арзимайди. Силаи раҳмни ўйлаб отамни кўргани боргим келади, лекин журъат қилолмайман. Нега биласизми? Холам билан қизлари: "Қизларингиз келмасин!", дейишган. Нима бўлганда ҳам ўгай сингилларим ва ўгай укаларимни яхши кўраман. Мен уларга ўхшаб кўксиларидан итармайман, келсалар бажонидил қабул қиламан.
Ҳамма нарсанинг хотимаси бор-ку... Холамнинг хотимаси нима билан тугар экан, қизиқ... Бобом шунча мол-дунё йиғдилар, бир рус аёлнинг уйида вафот этдилар. На йиққанлари ўзларига буюрмади, на фарзандлари қойиллатиб хизматларини қилишмади...

Биз отам онамни кўчада қолдиришларидан қўрққанмиз. Сабаби бир гапларида: "Оналарингни бу ердан олиб кетларинг", деган гаплари эди. Мен бир ҳовлида уч овсиним, қайнота-қайнонам билан яшардим. Синглим ҳам қайнота-қайнонали, катта даргоҳга бешинчи келин бўлиб тушганди... Алоҳида яшасак ҳам майли эди. Онамни жон деб олиб кетардик. Лекин... шароит...
Онамнинг ниятлари доим мен билан яшаш эди. Ўша йили қайнона ойижоним оламдан ўтдилар. Онам: "Энди мен билан яшанглар. Барибир мен ҳам бир ўзимман, қачонгача сизлар ҳам уч оила бир ҳовлида сиқилиб яшайсизлар... Келинглар бирга яшаймиз", дедилар. Онамнинг қарорларини ўйлаб кўрдик ва онамнинг ёнларига кўчиб ўтдик.
Бир куни ишдан келдим. Бироз ўтиб отам келиб тўполон қилдилар. Болаларим қўрқиб кетишди. Шунда биринчи бор отамга қаттиқ гапирдим: "Сизга нима етмайди? 2-3 тадан уйингиз бўлса, 2-3 та мошинангиз бўлса... Шу уйга қараб қолган жойингиз йўқ-ку, муҳтож эмассиз-ку". "Сенлардан бошқа яна 4 та болам бор. Менга шу уй керак!", дедилар отам. Шундан кейин отамнинг уйларига бормай қўйдим. Фақатгина синглим бориб-келиб юрди. Синглим ҳар борганида яхши гаплар билан отамни фикрларидан қайтармоқчи бўлибди, лекин отам ўз гапларида туриб олибдилар. "Агар Динара уйни сотмаса, мени ундай қизим йўқ! Оқ қиламан!", дебдилар. Бу ишларга гувоҳ бўлган Женя хола отамга қаттиқ гаплар гапирди-ю, отам билан алоқани узди. Бу гап-сўзлар 5 йилгача давом этди. Мен силаи раҳмни ўйлаб, уйни сотишга рози бўлмоқчи бўлдим, сўнг... кўчада қолишимиздан қўрқдим. Чунки бобом бир пайтлар ўз акаларининг ўғлига уй совға қилган эканлар. Бобомдан кейин отам амакиваччалари билан тортишиб уйни олиб қўйганлар. Ўша одам ҳозирда уйсиз сарсон-саргардон бўлиб, ижараларда юрибди. Бизнинг бошимизга ҳам ўша одамнинг куни тушмасидан олдин, ҳокимиятга чиқиб юристлар билан маслаҳат қилдим. Улар ҳужжатларни кўриб чиқиб: "Қўрқманглар! Бувингизга давлат томонидан шу уй берилганда ордерга ҳаммаларингиз ёзилгансизлар. Ўзаро келишиб сотиб бўлишмасангиз суд орқали тенг бўлинади", дейишди. Шундан сўнг...  кўнглим хотиржам бўлиб сотишга қарор қилдим. Уй сотиш осон эмас экан. Жуда кўп ҳаракатлар, намозларимда Аллоҳга қилган дуоларимдан кейин уйга харидор чиқди. 2022 йил февраль ойида уй сотилди. Отам келишув бўйича 10.000$ олишлари керак эди. Тўполонлар билан 12.000$ қилиб олдилар. Биз тўйиб кетганимиздан: "Олсин, бундан кейин бизни тинч қўйсин", дедик. Бизга теккан пулга Юнусободдан эски, ремонтсиз тўртинчи қаватдан 3 хона уй олиб, кўчиб ўтдик.
Мен уйга ачинмайман. Мен отамнинг меҳрига тўймаганимга ачинаман. Бир оғиз: "Болам, қизим", деган сўзларини эшитсам эди. Ўртоқларим оталари ҳақида тўлиб гапирсалар, менинг ичим ёнади. Қизимга ҳавасим келади, отаси: "Онаш", деб чақирадилар.
Ҳамма қариндошлар, айниқса отамнинг қавми отамни баттар ёмон кўриб кетишди. "Қўй, қизларингга ундай қилма!", деб насиҳат қилганлари кўп бўлди. Лекин отамга насиҳат бекор эди.
Отамни ҳатто ўз қўшнилари ҳам ёмон кўришади. Сабаби фарзандлари қўшни болалар билан жанжаллашгани... Сабаби қўшнининг болалари устидан ёзиб берганлари... Отам 3000$ га аризаларини қайтариб олишлари мумкинлигини айтганларида, ўша қўшни йигит: "Менинг бундай пулим йўқ. Қаматса қаматаверсин", деган экан. Отам аризани қайтариб олмаганлар, у йигит эса қамалиб кетди.
Онамни ҳалигача отам томон ҳурмат қилишади. Онам билан алоқаларини узишмаган. Отамнинг амакиларини қизи Гули аммам онам билан доим борди-келди қилардилар. Тақдирнинг аччиқ қисмати экан,  Гули аммам саратон билан оғриб қолдилар. Онам кўргани борганларида: "Сизларни билмаган акамни кўзлари кўр бўлсин", дегандилар эзилиб. 52 ёшларида Гули аммам вафот этдилар. Жанозага биз ҳам бордик. Қариндошлар ичида онамнинг ёшлари катта бўлгани учун ҳар бир ишни онамнинг маслаҳатлари билан қилишди. Жанозадан кейин кетишга отланар эканмиз, қариндошлар онам билан йиғлаб хайрлашдилар: "Келинойи нима бўлганда ҳам биз сизни яхши кўрамиз". "Мен ҳам сизларни яхши кўраман. Чунки сизлардан ёмонлик кўрмадим. Нима бўлган бўлса ўша инсон билан ўртамизда бўлган", дедилар онам.

📝**ШАЙТОН ХОЛА.......   2 қисм

(Бўлган воқеа)**

Бир куни холам қизи Нигорага: "Аданг келганида: "Нодира чўнтагингизга тирноқ солаётганини кўриб қолдим. Қизингиз бизни иссиқ-совуқ қилиш учун келяпти", дейман. Сен: " Ҳа, ада мен ҳам кўрдим", деб айтасан деди. Отам ишдан келдилар. Холам ва қизи тузган режалигисини бажаришди. Отам бизнинг устимиздан қилинган ҳамма туҳматга ишондилар. Сўнг... мени ва синглимни урушиб, йиғлатгандилар. Холамни мақсади бизларни келтирмаслик эди, отам эса холамнинг бу қабиҳ ниятини тушунмасдилар.
Бир куни холамнинг уйини йиғиштираётиб, бир қутига кўзим тушди. Қутидаги китоблар ичидан холамнинг кундалик дафтарини топиб олдим. У ерда холамнинг барча ифлосликлари, ҳатто: "Икки қизи ўлсин!", деб бизларни жуда ёмон гаплар билан эслаганини ўқидим. У қилган барча иссиқ-совуқ ишларини ҳаммасини дафтарга битиб қўйган эди. У дафтарнинг номи "Темир дафтар" эди. Йўқ! У дафтарнинг номи "Қиёматга ҳужжат" эди.
Холамни ифлос эканини билар эдим, аммо бу даражада шарафсиз, инсофсиз эканини билмагандим. Дафтарни ўқиб сесканиб кетдим. Бутун вужудим музлаб қолганди. Қўрққанимдан тезда дафтарни қутига солиб, қутини жойига қўйдим. Кўрганларимни ҳеч кимга айтмадим. Энди бўлса: "Нега ўша дафтарни олиб қўймаганман, нега ҳужжат, далил учун сақлаб қўймаганман", деб афсус қиламан. Майли, бу ҳам Аллоҳнинг хоҳиши, албатта...
Онам ўқитувчининг ойлиги билан рўзғор тебратишга қийналиб кетган эдилар. Ишдан бўшаб, савдо қилиб кўрдилар, бўлмади. Сўнг... каттароқ ширкатга фаррош бўлиб ишга кирдилар. Ва қўшимчасига кир ювучилик қилиб юрдилар. Таниш-билишлар: "Ипподромда бош ошхона бор, юрғизиб кўрсангчи", деб маслаҳат беришди. Ошхонага ишга ўтдилар. У ерни қўлларидан келганича юрғиздилар, мен ҳам синглим билан дарсдан кейин бориб қарашардик. Ўша йили Ипподром бозори ёпилиб кетди. Онам ишсиз қолдилар ва афғон эр-хотин элчиларининг уйида хизматкор ва ошпаз бўлиб ишлаб юрдилар.
Йиллар ортидан йиллар ўтди... Онам бизларни боқиш учун қандай ҳалол меҳнат бўлса барчасини қилдилар. Холам икки қизидан сўнг... кетма-кет икки ўғил туғди. Бизлар билан қўшганда 6 та фарзанд бўлган эдик.
Мен 1998 йил мактабни битирдим. Тикувчиликка қизиққаним учун ва бу ҳунарни пухта эгаллашим учун онам мени ОДО (Офицерлар саройи қошидаги бичиш-тикиш курси) га олиб бордилар. У ерда 3 йил ўқидим ва уйда саруполар тикиб, буюртмалар қабул қилиб, онамга ёрдам беришни бошладим. Синглим ҳам мактабни битирди. Ва Тиббиёт коллежига ўқишга кирди. Мен олий таълим олгим келиб Университетга ҳужжат топширдим. Лекин.. кира олмадим. Синглим коллежни битириб Низомий номидаги Педагогика Университетига ўқишга кирди. Ва ўқишни муваффаққиятли битириб, олий маълумотли бўлди.
Онам 2004 йил мени, 2007 йил синглимни чиройли, кам-кўстсиз қилиб узатдилар. Синглимни тўйида бобом онамга холамдан рози эмасликларини айтиб, холамни ёмонлаган эдилар. Ва бўлган ишларда афсусда эканликларини ҳасрат қилганларида, онам: "Адажон, мен ҳам шундай бўлишини хоҳламаганман, ўтган иш ўтди, тақдир экан", дегандилар.
Мени ҳам, синглимни ҳам биринчи фарзандларимиз ўғил бўлди. Онам яна чиройли совға-саломлар қилиб ақиқамизни ўтказиб бердилар. Ҳар замонда бир болаларимиз билан отамни кўргани бориб турардик. Ҳайит, йиғинларда отамнинг таваллуд кунларида эса турмуш ўртоқларимиз билан бирга бориб зиёрат қилардик.
2010 йил бобом оламдан ўтдилар. Холам менга бобомнинг маросимларида ёрдамлашишимиз кераклигини айтди. Биз турмуш ўртоқларимиз билан отамнинг ёнларида, хизматларида туриб бердик.
Бир борганимда холам: "Бизга яна уй керак!", деди. "Нимага?", деб сўрадим. "Болалар катта бўляпти, ўғилларим уйланса ҳаммамиз алоҳида яшашимиз керак", деди. Холамнинг нияти кейинроқ фош бўлди. 2016 йил отам: "Уй онамни уйи. Онамнинг номига олинган. Мен меросхўрман, уйни берасанлар ёки сотаман", дейишга тушдилар. Бир кун келиб отам қуда-андалар, куёвлар олдида яна шу машмашани қайтарадилар деб ўйламагандим.

🍃🌹🍃🌹🍃🌹
🌹🍃🌹🍃🌹

http://t.me/begoyim_kanalii