یه چیزی که خیلی خوشحالم می‌کنه هر بار شنیدنش؛اینه که دوستام به بعضی چیزا صفت «ارغوانی» می‌دن.
فلان لباس ارغوانیه.فلان آهنگ ارغوانیه.معمولا چیزای گل گلی رو نشون میدن.یا چیزایی که مغز آدمو گل گلی می‌کنه.

من دیوونه‌ی اینم یه چیز بهم ریخته و خراب پیدا کنم،خودم بهتر از قبل درستش کنم.
مثلا اتاقمو مرتب کنم.کیفمو وقتی پر آشغال میشه خالیش کنم.اون جاهایی از خونه که کسی حواسش بهش نیستو تمیز کنم.
یا وقتی ذهنم ترکیده خودم تنهایی جمعش کنم.وقتی احساساتم پیچیده تو هم خودم مرتبش کنم.عاشق اینم که اتفاقای سخت بیوفتن و بعد از پسشون بر بیام.با چراغ قوه بیوفتم تو قسمتای تاریک خودم ببینم چه خبره.در و دیوونه نیستم ولی جدا خوشم میاد اگه همه چی آسون نگذره،اگه دل و روده‌ی یه چیزو به هم پیوند کنم و بعد بگم من جون دادم بهش.

۱۵ مرداد ۱۴۰۳

مامان،غصه نخور
همه چی درست میشه

I'm hooked on Episode 04 - Why do we Fight? (چرا دعوا می کنیم؟) on Castbox. Check out this episode! https://castbox.fm/vb/722973817

خوب شد دست نزدنا ولی
واسه شعر دروغی چرا باید دست می‌زدن؟

ندایی رو اخراج کردن نمی‌دونم چرا

بیاین من یکم درد دل کنم براتون

دلم گرفته‌است
دلم گرفته‌است
به ایوان می‌روم و انگشتانم را
بر پوست کشیده‌ی شب می‌کشم
چراغ‌های رابطه تاریک‌اند
چراغ‌های رابطه تاریک‌اند
کسی مرا به آفتاب
معرّفی نخواهدکرد
کسی مرا به میهمانیِ گنجشک‌ها نخواهدبرد
پرواز را به‌ خاطر بسپار
پرنده مُردنی‌ست 

•فروغ فرخزاد