نزدیک بندر سنگاپور ایستگاه قدیمی قطار سنگاپور هم بود. ساختمانش پابرجا اما در حال مرمت بود. نگاه کردم دیدم مسیر ریل‌وی کریدور از همین ساختمان شروع می‌شود. کمی گشت زدم اطراف ساختمان و بعد از چند خیابان بالا و پایین شدن وارد مسیر پیاده‌روی ریل‌وی کریدور شدم: خط آهن جنوب به شمال سنگاپور که این‌ روزها به جز چند جای محدود بقیه‌ی ریل‌ها را برداشته‌اند آسفالت کرده‌اند و تبدیلش کرده‌اند به یک مسیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری حدودا ۳۰ کیلومتری. در تمام لحظاتی که داشتم رکاب می‌زدم روزگاری را تصور می‌کردم که این‌جا ریل راه‌آهن بوده و یک قطار احتمالا دو واگنه صبح از میان جنگل‌های استوایی سنگاپور رد می‌شده و غروب برمی‌گشته. سر سینه‌کش تپه‌ها که سرعتم کم می‌شد به این فکر می‌کردم که صد سال پیش هم احتمالا قطاره این‌جا را با زور زدن بیشتری طی می‌کرده. سنگاپور حالا راه‌آهن ندارد. مترو دارد. متروی خیلی خفنی هم دارد. ایستگاه بوتیک‌تیما (تپه‌ی تیما) بعد از ایستگاه بندر دومین یا سومین ایستگاه خط آهن بود. به آن‌جا که رسیدم از مسیر خارج شدم و به سمت خوابگاه رکاب زدم.

توسعه‌ی اولیه‌ی سنگاپور در اواسط قرن نوزدهم هم به خاطر همین بندرگاه بودنش اتفاق افتاد. اندونزی با همه‌ی جزیره‌های پر از منابعش در اشغال هلند بود. ویتنام و لائوس و کامبوج و این‌ها هم تحت استعمار فرانسوی‌ها بود. انگلیسی‌ها سنگاپور و مالزی را دریافتند. فهمیدند که تنگه‌ی مالاکا ارزشش از کل اندونزی بیشتر است. بندر سنگاپور را توسعه دادند و این توسعه باعث سیل مهاجرت به سنگاپور شد. چینی‌ها و هندی‌ها به سنگاپور آمدند و حالا اصلی‌ترین ساکنان سنگاپور همین‌ها هستند. سنگاپور یک جزیره است و با یک پل به سرزمین اصلی مالزی متصل شده. پل را هم انگلیسی‌ها ساخته بودند. چون کل مالزی و سنگاپور تحت استعمارشان بود. پل هم جاده بود و هم ریل راه‌آهن. این پل هنوز هم راه ارتباطی مالزی و سنگاپور است. با این تفاوت که الان مرز به شمار می‌رود. به خاطر این پل، کشتی‌های بزرگ نمی‌توانند بروند بندر جوهور در مالزی و حتما باید بیایند در بندر سنگاپور کارشان را انجام بدهند!

سوار دوچرخه شدم. رفتم از خیابان کنار بندر رکاب زدم. همین‌جور کانتینر روی کانتینر گذاشته بودند. تابلوهای عکاسی ممنوع و توقف ممنوع هم ده متر به ده متر برقرار بود. هیچ جوره نمی‌شد از بندر سنگاپور عکس گرفت. بندر سنگاپور از عجایب جهان است به نظرم. یکی از عوامل ثروت سنگاپور همین بندرش است: در حال حاضر بندر سنگاپور بعد از بندر شانگهای شلوغ‌ترین بندر جهان است. یک پنجم بار کشتی‌های کل جهان در بندر سنگاپور تخلیه و بارگیری می‌شود. بزرگ‌ترین پمپ‌بنزین کشتی‌های جهان در همین سنگاپور است. تقریبا تمامی کشتی‌های جهان که می‌خواهند از اقیانوس هند به اقیانوس آرام بروند و بالعکس یک سر می‌آیند سنگاپور تا هم بنزین بزنند و هم بارشان را تخلیه و بارگیری کنند. تقریبا ۵۰ درصد از نفت خام جهان در بندر سنگاپور تخلیه و بارگیری می‌شود. سنگاپور از منظز واسطه‌ای شلوغ‌ترین بندر جهان است (یعنی یک کشتی می‌آید بارش را تخلیه می‌کند و یک کشتی دیگر از یک کشور دیگر می‌آید آن بار را بارگیری می‌کند و می‌رود. از این منظر سنگاپور شماره‌ی یک جهان است. شانگهای بندر صادراتی است. بندر واسطه‌ای نیست). از منظر تناژ هم تا سال ۲۰۱۰ سنگاپور شلوغ‌ترین بندر جهان بود. اما از ۲۰۱۰ به بعد شانگهای از نظر تناژ اول شد. ولی سنگاپور به خاطر موقعیت جغرافیایی‌اش به عنوان بندر واسطه‌ای یک دنیا هست و به احتمال زیاد باقی خواهد ماند. علاوه بر اصلی‌ترین پمپ بنزین کشتی‌های جهان بزرگ‌ترین تعمیرگاه کشتی‌های جهان هم سنگاپور است. و همه‌ی این‌ها در یک محوطه‌ی کوچک از سنگاپور دارد اتفاق می‌افتد. محوطه‌ای که فقط توانستم با دوچرخه‌ام از کنارش رد شوم.

امروز سفیر قزاقستان آمده بود مدرسه‌ی لی کوآن یو سخنرانی. موضوع سخنرانی موقعیت قزاقستان در راه‌های چندگانه و ارتباط با سنگاپور بود. ما دو هم‌کلاسی اهل قزاقستان داریم. یکی‌شان اسمش کامیلیا است. اولین بار که دیدمش یاد نقاشی‌های دوران صفویه از زنان زیبارو افتادم.…

دیاران

نود سال حضور مهاجران قزاقستانی در ایران

گزارشی از قزاق محله ی شهر گرگان، محل سکونت چند نسل از مهاجران قزاقستانی که حدود یک قرن پیش به ایران مهاجرت کردند و حالا دیگر شهروند ایران شده اند.

امروز سفیر قزاقستان آمده بود مدرسه‌ی لی کوآن یو سخنرانی. موضوع سخنرانی موقعیت قزاقستان در راه‌های چندگانه و ارتباط با سنگاپور بود. ما دو هم‌کلاسی اهل قزاقستان داریم. یکی‌شان اسمش کامیلیا است. اولین بار که دیدمش یاد نقاشی‌های دوران صفویه از زنان زیبارو افتادم. خود نقاشی عالی‌قاپو بود. آن‌جا هر چه توی مغزم گشتم دیدم چه‌قدر از قزاقستان کم می‌دانم. امروز همین‌جوری برای این‌که نسبت به قزاقستان یک حس پیدا کنم رفتم. چند دقیقه قبل از نشست کمی از ویکی‌پدیا در مورد قزاقستان خواندم. مثلا این‌که جمعیتش ۲۰ میلیون نفر است و یکی از بزرگ‌ترین‌ کشورهای دنیا است (از نظر وسعت نهمین کشور). بزرگ‌ترین شهرش آلماتی فقط ۱.۸ میلیون نفر جمعیت دارد و اصلا کشور شلوغی نیست. درآمد سرانه‌ی مردمش هم خیلی بالا بود. خیلی بالاتر از ایرانی‌ها. از قبل هم فهمیده بودم که کامیلیا دانشجوی مدرسه‌ی پابلیک پالیسی نظربایف است. مدرسه‌ی نظربایف با مدرسه‌ی لی کوآن یو روابط حسنه‌ای برقرار کرده و می‌توانند دانشجو بین هم ردوبدل کنند. کلا در مورد آقای نظربایف (رییس‌جمهور قزاقستان بعد از فروپاشی شوروی تا سال ۲۰۱۹) می‌گویند خیلی خواسته که شبیه لی کوآن یو باشد. مثلا این که در سال ۲۰۱۹ استعفا داده. مثلا این‌که مدرسه‌ی حکمرانی قزاقستان را به نام خودش راه انداخته.
آقای سفیر خیلی شیک و باکلاس بود. دیپلمات تمام‌عیار. سابقه‌ی سفیر بودن در خیلی از کشورها را هم داشت. از کاربلدهای قزاقستان بود. مجری نشست هم یکی از اساتید بخش پژوهشی مدرسه‌ی لی کوآن یو بود. بخش پژوهشی کلاس درس برگزار نمی‌کنند. مقایسه‌اش بین سنگاپور و قزاقستان جالب بود: سنگاپور یک کشور بسیار کوچک بدون هیچ منبع، قزاقستان یک کشور بسیار بزرگ با منابع عظیم نفت و گاز.
صحبت‌های آقای سفیر: کریدور راه ابریشم که از چین به آلماتی می‌رسد و از آن‌جا به روسیه می‌رود یکی از کلان‌پروژه‌های قزاقستان است. بخش غربی قزاقستان تولید نفت و گاز دارد. ۸۰درصد تولید نفت و گاز قزاقستان به اروپا صادر می‌شود. چین، روسیه و آمریکا سه همکار بزرگ استراتژیک قزاقستان هستند و قزاقستان سعی می‌کند بین این سه تا تعادل برقرار کند. برای صادرات نفت و گازش به هند خیلی اهمیت قائل است. برای این‌ کار باید خط لوله‌ی تاپی (خط لوله‌ای که از ترکمنستان به افغانستان و پاکستان و هند) می‌رود تکمیل شود. به خاطر این خط لوله با طالبان مذاکرات جدی‌ای را انجام داده‌اند. بخش شمالی قزاقستان کشاورزی محور است. سنگاپور از چند جهت برای قزاقستان اهمیت دارد. یکی بحث تجارت است، یکی بحث حکمرانی دیجیتال و الگوبرداری از این کشور، یکی بحث توریسم و یکی هم بحث طراحی شهری. قزاقستان دارد یک شهر جدید می‌سازد و در طراحی‌اش از سنگاپور دارد کمک می‌گیرد. ترکیه هم از نظر سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور مهمی است برای‌شان و همکاری‌های گسترده‌ای را با ترکیه دارند.
همین دیگر. در کل سخنرانی آقای سفیر هم، آگهی پنجمین دوره ی بازی‌های عشایری جهان روی پرده‌ی نمایش بود. قزاقستان هم در حال برندسازی از خودش است.

5th World Nomad Games Astana 2024

Official website 5th World Nomad Games. Astana 2024. Find latest nomad games, ethnic sports, news, photos, videos, athletes, countries, events, schedule, location, ticket info

اسلایدهای جلسه‌ی ششم درس Methods and Tools for Policy Analysis.
در مورد رگرسیون و معنای پی ولیو برای متغیرها و متغیرهای صفر و یک و معنای آن‌ها در مدل سازی‌ها و...

سایت برای درک درست از مفاهیم آمار و احتمال و مدل‌سازی رگرسیون و...:
https://seeing-theory.brown.edu/probability-distributions/index.html

#تحلیل_سیاست

@sepehrdad_channel

نسخه‌ی تلگرامی شنیداری تاریخ سنگاپور

سنگاپور هویت ملیش رو تعریف کرد روی توسعه و آینده. چه جوری این کار رو کردن؟
https://youtu.be/2cf2K7Cv_fw
▶️

?کانال تلگرام بی‌پلاس
@podcastbplus

نسخه‌ی تلگرامی ویدیوی تاریخ سنگاپور

سنگاپور هویت ملیش رو تعریف کرد روی توسعه و آینده. چه جوری این کار رو کردن؟
https://youtu.be/2cf2K7Cv_fw
?

?کانال تلگرام بی‌پلاس
@podcastbplus

⭕️ سیاست‌های مهاجرتی آینده‌ی ایران
? یادداشت امروزم در روزنامه شرق

بر اساس صحبت‌های کاندیدهای ریاست‌جمهوری در موضوع مهاجرت و مهاجران می‌توان کلیدواژه‌های زیر را پیرامون سیاست‌های مهاجرتی آینده‌ی ایران در نظر گرفت. این کلیدواژه‌ها وابسته به این که کدام یک از کاندیدها به مقام ریاست‌جمهوری نائل شود شدت و ضعف پیدا خواهند کرد. اما به نظر می‌رسد سیاست‌های مهاجرتی آینده‌ی ایران خارج از چهارچوب این کلیدواژه‌ها نباشد:
اخراج گسترده‌ی مهاجران غیرمجاز
انسداد کامل مرزها و جلوگیری از ورود مهاجر تازه
حفظ وضعیت فعلی بلاتکلیفی برای مهاجران مجاز و مورد تایید
مذاکره با کشورهای غربی جهت دریافت هزینه‌های حضور مهاجران در ایران
در مورد سیاست‌های دایاسپورایی هم نمی‌توان چندان امیدی به تغییر سیاست و افزایش نقش‌آفرینی ایرانیان خارج از کشور جهت اعتلای ایران داشت:
??????
متن کامل یادداشت

تو مقدمه‌ی این کتاب یه بخشی از یکی از پروژه‌های «دیاران» البته خیلی خیلی مختصر روایت شده.
اگر حال و مقال می‌بود داستان این چند سال را روایت می‌کردم بهتر هم می‌بود.
ولی به غیر از این هم کتاب جالبی است در حوزه‌ی توسعه.