انگار دو نفر درونم هستن ، یکی میخواد تمام دنیا رو ببینه و یکی دیگه حتی نمیخواد اتاقش رو ترک کنه.

همیشه وقتی یکی میخواد بره از پیشم، این مدلیم که اگه رفت چیکار کنم؟ بدون اون عمرا بتونم!
ولی وقتی میره.. یجوری راحت باهاش کنار میام که پشمای خودمم میریزه
نمیدونم این یه ویژگی خوبه یا بد!

قفلی?

دوسش داشتم ♥

وای حموم واقعا خوبه. گریه داری؟ حموم. حوصله نداری؟ حموم. سردته؟ حموم. گرمته؟ حموم. میخوای بمیری؟ حموم. خسته‌ای؟ حموم.

‏به عنوان یه دانشجو میگم کاش نصیحت بابام که سه سال پیش گفت تو دانشگاه نمیخواد بری بیا برو تو کون من رو جدی میگرفتم.

میگفت آدم وقتی یبار به اون چیزی که
دوست داره نرسه، از اون به بعد دیگه
هیچ نرسیدنی براش تلخ نیست...

-everything everything
(همه چیز همه چیز)

کتاب جدیدی که خوندم و دوسش داشتم.
فیلمش هم ساخته شده.
اما ترجیحا اول کتابشو بخونید!

دقیقا همون کصشری بودی که سعی داشتم به دوستام بگم نیستی.