انسان در مکانی که بیمار شده ، هرگز درمان نمی شود.

هرچقدر تلاش کردم باور نکرد که بجز اون همه آدما به تخممن ، تا اینکه خودشم یکی از همون آدما شد‌‌.

من حس میکنم که جدی وارد یه مرحله دیگه از احساسات شدم، این همه بی‌توجهی و بی‌حس شدن نسبت به مسائل و دوری از آدم‌ها نرمال نیست.

تا حالا یه سوزن رو تو تخت خوابت گم کردی؟ شک همون قدر ذهن آدم رو آزار میده.

به یه حالتی از زندگی رسیدم که خود زندگی به کیرمه چه برسه به آدماش!