به یاد لحظه های دور دیدار
دلم تکرار آشوب است هر بار

رسیده بی تو فصل سرد پاییز
صدای خش خش برگ است و بلوار

(بهروز سپیدنامه)
.

میان شعرهایم ریخت پاییز
مرا با غصه ها آمیخت، پاییز

به روی شاخه های شب دلم را
شبیه برگ خشک، آویخت پاییز

(بهروز سپیدنامه)
.

دوباره فصل پاییز است و اندوه
که می ریزد شبیه سنگ از کوه

میان سینه ی تنگم شب و روز
میان واژه ها انبوه... انبوه

(بهروز سپیدنامه)
.

مشامش پر شده از بوی کاغذ
پریشان می شتابد سوی کاغذ

برای نامه ای از یاد رفته
قلم سر می خورد بر روی کاغذ

(بهروز سپیدنامه)