Bu hodisa haqida turli konspirologiyalar mavjud. Egizak binolarning butunlay qulab tushishining texnik sabablari tushuntirilgan video ko'rgandim. Ayniqsa muhandislik bo'yicha o'qiyotganlarga qiziq bo'lsa kerak.

https://youtu.be/1NkBfLBov5Q?si=2LVy-V1nwQ1fWOcM

11-sentyabr, 2001-yil

3000 kishining umriga zomin bo'libgina qolmay, islomofobiya, diskriminatsiya, xalqaro maydondagi kelishmovchiliklar va turli xil boshqa ijtimoiy va iqtisodiy muammolarga sabab bo'lgan terrakt sodir bo'lganiga bugun 23 yil bo'ldi.

Al-Qoida ekstremistik guruhi tomonidan 4 ta yo'lovchi tashuvchi samolyot garovga olinib, 2 tasi Nyu-Yorkdagi Jahon Savdo Markazi egizak binolariga, biri AQSh mudofaa vazirligi bo'lmish Pentagonga borib urildi, yana biri esa Pensilvaniyadagi maydonga quladi.

Ushbu voqealar natijasida Amerika Qo'shma Shtatlari va ko'plab boshqa davlatlar o'z xavfsizlik siyosatlarini qayta ko'rib chiqishga majbur bo'ldi. AQSh “terrorizmga qarshi urush”ni e'lon qildi va bu urush Afg'onistondagi Tolibon hukumatining qulashiga, shuningdek, 2003-yilda Iroqqa bostirib kirish va Saddam Husaynning hokimiyatdan ag'darilishiga olib keldi.

Bu davr mobaynida qator yangi xalqaro siyosiy va harbiy ittifoqlar shakllandi, dunyoning turli burchaklarida ekstremistik guruhlar va ularning tarafdorlari ham qarama-qarshi ravishda faollashdi. Shu bilan birga global miqyosda islomofobiya va musulmonlarga nisbatan salbiy qarashlar kuchaydi. Terrorizmni musulmonlar bilan bir xil narsa deb hisoblash holatlari ortdi, bu esa ijtimoiy birlashuv va diniy bag'rikenglikka zarar yetkazdi.

Bugungi kunda 11-sentyabr voqeasi o'zining global oqibatlarini hali ham ko'rsatmoqda. Xalqaro hamjamiyat va davlatlar terrorizm tahdidiga qarshi kurashishning samarali yo'llarini qidirmoqda, inson huquqlari va xavfsizlik o'rtasidagi nozik muvozanat saqlanishi uchun kurashmoqda. Shu nuqtai nazardan, bu fojia nafaqat tarixiy bir hodisa, balki insoniyatni xavfsizlik va adolatga bo'lgan ehtiyojini qayta ko'rib chiqishga undovchi bir dars sifatida yodda qolmoqda.

@Shokhrukhs_diary

Yana bir bolajon mashina tagida qolib o‘ldi: ko‘z yoshlarning og‘irligi yo‘q

Navoiydagi voqeani ijtimoiy tarmoqlarda o‘qigan/ko‘rgan bo‘lsangiz kerak. 8 yoshli qizaloq piyodalar o‘tish yo‘lagidan o‘tayotganda tezlikda o‘zaro poygalashgan 2 ta mashina urib yuboribdi, bittasi ustidan bosib ketganga ham o‘xshadi. Dilingizni xira qilmaslik uchun videosini joylab o‘tirmayman.

Afsuski, bunaqa holatlarni keskin kamaytira olmayapmiz, chunki buni chin dildan xohlab, harakat qiladigan mardlar topilmayapti.

Yo‘l harakati xavfsizligini yaxshilashga oid jiddiy choralar ko‘rish paytida shu soha tepasidagi mas’ullar ham, Hukumat vakillari ham ijtimoiy tarmoqdagi “avtoterrorist”larning oh-vohidan xavotir oladi va qo‘rqqanidan ular bilan hisoblashadi.

Aslida esa Hukumat shahar ichida 170 tezlikda yuradigan “avtoterrorist”lar bilan emas, aksincha qoidabuzarlar tufayli farzandini, ota-onasini va boshqa jigarlarini yo‘qotgan fuqarolar bilan hisoblashishi kerak edi. Ularning dardini eshitishi va boshqa qaytarilmasligi uchun keskin choralar ko‘rishi shart edi.

Afsuski bizda unday emas. Ming afsus.

O‘zi tinimsiz radarga tushib, keyin videoda “voy-dod, oyligim kam, endi bu jarimani qanday to‘layman” deb yig‘laydigan ahmoqlar, qancha ko‘p qoida buzganini ijtimoiy tarmoqlar orqali ko‘z-ko‘z qilib, maqtanadigan mashhur kaltafahm san’atkor va blogerlar, qonunlarga qanchalik tupurib qo‘yganini ko‘rsatishga urinadigan kattakonlarning betayin arzandalari O‘zbekistonda tarozi pallasini ko‘proq bosib yubormoqda. Ularning toshi og‘ir, bolasini yo‘qotganlarning ko‘z yoshlari esa yengil kelmoqda.

Afsus, ming afsus…

? @xushnudbek ?

Kel o'tmishni eslaymiz do'stim,
Unga birga qilaylik sayr.
Agar yurtni yengmoqchi bo'lsang,
Avval uni o'zlikdan ayr.

Rus askari keldi bostirib,
Jadidlari janga chopdilar.
Qodiriyni sotdilar, so'ngra,
Tunda uxlab, xurrak otdilar.

Qatag'onlar qilindi Sattor,
Ularni ham sotgan o'shalar,
Nohaq ketdi Abdulla Qahhor,
Avval sotib keyin qabriga,
Sharaf ila gullar to'shalar.

Bo'yin egib qizil poshshoga,
Miq etolmay to'ladik o'lpon.
Uyg'otmoqchi edi xalqini,
Lekin nohaq otildi Cho'lpon.

Asli bu el, bilsang tarixdan
Ne uchundir bir bo'lolmagan.
Hatto Bobur, bu yurtni sevib,
Yurtdan bitta go'r qilolmagan.

Shonli tarix ortida bari,
Yo'q edilar Darvinlar hali,
Shoir Yusuf aytgandek, okean ortin
Yoritgandi Beruniyning aql mash'ali.

Meditsina ahvolin ko'rib,
Nelar derdi, eh, lbn Sino.
O'z yurtidan ko'ra G'arb uchun
Yuksak ekan, eh, Avitsenna.

Ayt shunchalar, iching qorami?
Ko'rolmaysan hatto bolani,
O'zin quvib solasan, ammo
Ulug'laysan so'ngra nomini.

U Buxoro farzandi deya,
Oxirgacha gapingda turgin,
Uning ilmin ko'rolmay so'ngra,
Madinaga qilgansan quvg'in.

Sen noliysan ilm olishga –
Bizlar uchun hamma eshik berk.
Kompyuter-u, teleskoplarsiz
Yer shaklini topgan Ulug'bek.

Sen to'y deya yasha, ishla, yon,
Hofizga ayt, ushlasin "ritm",
Sen Eynshteyinni taniysan, ammo
Men bilganim bil "Algoritm".

Xullas, sayr etar nihoya,
Sen so'zimni barbir uqmaysan.
Ilm olgin, o'qi desa ham
Uqmadingda, sira uqmaysan.

Uzoq bobong bilsang, O'zbekxon,
Titratganin bilmaysan Rusni,
O'zbekman deb kerib ko'kraging,
Aytchi, nega maqtaysan Rusni?

To'g'ri, qiyin davrdan o'tdik,
Na til qoldi, bo'ldi parcha dil.
Zulfiyani Zulya deb atab,
O'zligingni qilgansan qatl.

Bu she'rimda shoshmadim sira,
O'rtaga chiq, bo'lsa davoying,
IIm deya toq o'tgan edi,
Essiz ketdi, essiz Navoiy.

Shoirlari yozsa bir asar,
Boshqa shoir sotarkan uni.
U xalq shoiri bo'larkan, e voh,
Keyin Ruslar otarkan uni.

Xonlarichi, tun-kun haramda,
Yurt eshigin pulga ocharkan.
Topganini to'plab tugunga,
So'ng birinchi o'zi qocharkan.

Oddiy xalqni oqarkan yoshi,
Osilarkan hatto "Qo'rboshi",
Erta ketgan palahmon toshi,
Xoin chiqdi yurtingning boshi.

Qarg'alar uchsa, qaranglar,
Yo'l ustida handalak hidi,
Marg'ilonning yo'lida hamon
Shahid ketgan jadidning hidi.

Balki bu she'r, balki bir asar,
Uni yozdim zamonga moslab.
Tarix uchun ertani o'ylab,
She'rni yozdim bugunga moslab.

P.S. Muallifini topa olmadim, bilsangiz yozib qoldiring.@Shokhrukhs_diary

Communism. You have two cows. The state takes both and gives you some milk.

Socialism. You have two cows. You give one to your neighbour.

Fascism. You have two cows. The state takes both and sells you some milk.

Traditional capitalism. You have two cows. You sell one and buy a bull. Your herd multiplies, and economy grows. You sell them and retire on the income.

@Shokhrukhs_diary