شب هیچ کدام از ما شبیه دیگری نیست

بار آخر که با تو صحبت کردم فهمیدم در این میدان کسی جز من نمیجنگد من که بروم این جنگ هم تمام میشود.

همه جا از غمی که شب بیخ گلوی آدم را می‌گیرد مینویسند
شما بگویید اسم غمی که در وسط روز و شلوغی به سراغم می آید چیست؟

او گمان می‌کرد ناراحتی ساده است که با عذر خواهی تمام شود
من ناراحت نبودم ناامید بودم دیگر هیچ امیدی نداشتم که حتی عذر خواهی هایت درستشان کند.

من امیدوار ماندم و تو نمی‌دانی امیدوار بودن برای چیزی که هرگز اتفاق نمی‌افتد چقدر دردناک است.

به من میگویید طاقت بیاورم ؟
من در جنگ قبلی جان باختم.

اکنون که عمیق ترین زخم من شده ای حالت بهتر است؟

«من دلم برای خودم میسوزد وقتی میبینم تو تمام من بودی و من حتی جایی در زندگی ات نداشتم»