Əbu Hureyrənin anasının qissəsi...
Əbu Hureyrə radiyallahu anh dedi ki; "Müşrikə olan anamı İslama dəvət edirdim. Bir gün yenə onu dəvət etdim, mənə Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləm haqqında xoşlanmadığım sözlər eşitdirdi. Bunun üzərinə ağlayaraq Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləmin yanına gəldim; "Ey Allahın Rəsulu! Mən anamı İslama dəvət edirdim, o da qəbul etməkdən çəkinirdi. Bu gün onu yenə dəvət etdim. Mənə sənin haqqında xoşlanmadığım bəzi sözlər dedi. Əbu Hureyrənin anasına hidayət etməsi üçün Allaha dua et." dedim. Bunun üzərinə Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləm; "Allahım! Əbu Hureyrənin anasına hidayət et!" deyə dua etdi. Mən Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləmin duasına sevinərək yanından çıxdım. Evə gəldiyimdə qapını açmaq istədiyimdə bağlı olduğunu gördüm. Bu vaxt anamın ayaq səslərini eşitdim və anam; "Yerində qal, ey Əbu Hureyrə!" dedi. Bir də suyun şırıltısını eşitdim. Anam çimdi, əynini geyindi. Tələsik baş örtüyünü örtdü. Sonra qapını açdı. Sonra bunu dedi; "Ey Əbu Hureyrə! Mən Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah olmadığına şəhadət edirəm. Muhəmmədin onun qulu və Rəsulu olduğuna da şəhadət edirəm." Mən dərhal Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləmin yanına qayıtdım. Sevincimdən ağlayaraq gəldim; "Ey Allahın Rəsulu, müjdə! Allah sənin duanı qəbul etdi və Əbu Hureyrənin anasına hidayət etdi." dedim. Bunun üzərinə Allaha həmdu səna etdi və xeyirli sözlər söylədi; "Ey Allahın Rəsulu! Anamla məni mömin qullarına, onları da bizə sevdirməsi üçün Allaha dua et!" dedim. Rasulullah səllallahu aleyhi va səlləm belə buyurdu; "Allahım bu qulunu - yəni Əbu Hureyrəni- və anasını mömin qullarına, möminləri də bunlara sevdir!" Artıq yaradılmış heç bir mömin yoxdur ki, məni eşitsin və ya görsün və məni sevməmiş olsun."

Səhih. Muslim (2491); Hakim (4298)

Aşura günüylə bərabər məhərrəm ayının 9-cu günü də (təsua günü) oruc tutmaq müstəhəbdir. Abdullah ibn Abbas (Allah hər ikisindən razı olsun) belə rəvayət edir: “Peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) aşura günü oruc tutub, insanlara da bunu əmr edəndə dedilər: “Ey Allahın elçisi, bu, yəhudi və nəsranilərin əzəmətləndirdiyi gündür”. Peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) dedi: “İnşəAllah gələn il olsa, doqquzuncu günü oruc tutarıq”. Lakin gələn il gəlmədən Peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) vəfat etdi.”
Muslim, 2722

Peyğəmbərin ﷺ xisletleri kitabından...
Aişə (radıyallahu anhə) demişdir: “Aşura[1] günü cahi­liy­yət döv­ründə qureyş­lilərin oruc tutduqları bir gün idi;[2] Peyğəm­bər (sallallahu aleyhi və səlləm) də həmin günü oruc tu­tar­dı. O, Mədi­nə­yə hicrət etdikdən sonra bu orucu tutmağa da­vam etdi və bu­­nu (sə­ha­bələrinə də) əmr etdi.[3] Nəhayət, ramazan ayını oruc tutmaq va­cib buyurulduqdan sonra, (ancaq) ramazan ayının orucu fərz qəbul edildi, aşura günü­nün oru­cu­ isə tərk edildi[4]. Bundan sonra aşura orucunu kim istəsə, tutar, kim istəsə, tut­mazdı.”[5]

[1] Aşura: Muhərrəm ayının 10-u.

[2] Ehtimal edilir ki, qureyşlilər bu günü İbrahim dinindən qal­mış bir ayin kimi yerinə yetirərmişlər. Rəsulullah (sallallahu aleyhi və səlləm) isə bu orucu, əlbəttə ki, Allaha yaxınlaşmaq məqsədilə tutardı.

[3] Aşura gününü oruc tutmaq Allaha şükür etməyin əla­mə­ti­dir. Həmin gündə Allah Musanı və onun qövmünü Fironun əlin­dən xilas etmişdir. Bu xüsusda varid olmuş hədisdə rəvayət edilir ki, İbn Abbas (radıyallahu anhumə) demişdir: “Peyğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) Mədinəyə gəldikdə, yəhudilərin aşura günü oruc tutduqlarını görüb: “Bu nədir?”– de­yə soruşdu. On­lar: “Bu, gözəl bir gündür! Bu, Allahın İsrail oğul­larını onların düşmən­lə­rin­dən xilas etdiyi bir gündür! (Elə bu sə­bəbdən də) Musa həmin günü oruc tut­muş­dur”– dedilər. Onda, Pey­ğəmbər (sallallahu aleyhi və səlləm) buyurdu: “Mən Musaya (onun etdiyini davam et­məyə) siz­dən daha haqlı­yam.” Sonra o, həmin günü oruc tutdu və səhabə­lərinə də o günü oruc tutmağı əmr etdi” (Səhih əl-Buxari, 2004).

[4] Yəni, onun hökmünün vacibliyi ləğv edildi. Lakin hökmü sünnə olaraq davam etdi. Qeyd edək ki, səhabələr aşura gününün orucunu fərz ola­raq cəmi iki dəfə: hicrətin 1-ci və 2-ci illərində tutmuşlar.

[5] Bu hədisi Buxari (1897), Muslim (1125), Əbu Davud (2442), Tirmizi (753) və Əhməd (6/29-30) rəvayət et­mişdir.

Sabah Muharrəm ayinin 9 cu günüdür yəni 15.07.24 Aşura günü 16.07.24 bu tarixə düşür. Kim oruc tutmaq iatəyirsə sabahdan iki gün tutsun. Ya 15-i , 16-sı yada 16-sı, 17-si yəni iki gün oruc tuta bilər.Rasulullah ﷺ belə buyurmuşdur:

Aşura günü orucunun ötən bir ilin günahlarına kəffarə olmasını Allahdan ﷻ umuram.

[Muslim, 1162]https://t.me/risalaah

? "Qurayş Book Store" ?

Əbu Qatədə (radiyallahu anhu) rəvayət edir ki, bir kişi Peyğəmbərdən (sallallahu aleyhi və səlləm) soruşdu:

“Ey Allahın Rəsulu! Bir kişi aşura orucunu tutarsa onun savabı nədir?” O belə buyurdu: “Bu bir il oruca bərabərdir.”

?İbn Hibban 3631. Albani səhih demişdir

Məhərrəm ayının və aşura orucunun fəziləti:
Peyğəmbər (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) demişdir:
«Ramazandan sonra ən üstün oruc Allahın ayı olan Məhərrəm ayının orucudur»
(?Muslim, 1163)

Peyğəmbər (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) demişdir:
«Allaha ümid edirəm ki, aşura orucu bir il keçmiş günahlara kəffarədir».
(?Muslim, 1976).

Qeyd: Alimlər deyiblər ki, burda məqsəd kiçik günahlardır. Böyük günahları isə tövbə silir.

Rubeyy bint Muavviz (Allah ondan razı olsun) demişdir:
"Peyğəmbər (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) aşura gününün səhəri Mədinənin ətrafında olan ənsarların bütün kəndlərinə xəbər göndərdi ki,
«Kim bu gün oruclu sabahlayıbsa orucuna davam etsin, kim də yemək yeyibsə günün qalanı oruc tutsun».
Ondan sonra biz aşuranı oruc tutardıq və övladlarımıza da tutdurardıq. Məscidə gedək, yundan onlara oyuncaq düzəldərdik, onlardan biri aclıqdan ağlayanda başlarını qatmaq üçün oyuncağı onlara verərdik ki, iftar vaxtına qədər başı qarışsın”.
(?Buxari 1960, Muslim 1136)

İbn Abbas (Allah ondan razı olsun) demişdir:
«Peyğəmbərin (Allahın salavatı və salamı onun üzərinə olsun) aşura günü və Ramazan ayı qədər bir günün və ayın orucunu axtardığını və o günün savabını qazanmaq üçün oruc tutmağa həris olduğu bir günü görmədim».
(?Buxari, 1867).