و اینکه هیچوقت برای فهمیده شدن، فریاد نزنید.

بسیار آدم فرّاری شدم؛
سر خودم رو با هرکاری گرم می‌کنم که یاد خاطرات نیوفتم ولی یهو با یک بشکن کوچیک، پرت می‌شم وسط همون خاطرات و خب انسان هم با خاطرات زنده‌ست دیگه..

«كم نحن تضحياتك ، أیّها الصبر»

چقدر قربانی تو هستیم، ای صبر..

آخرین تعلقم به این دنیا، تو بودی
و بعد از تو دیگر میلی برای نفس کشیدن و زندگی کردن ندارم..

فکر می‌کنم بلافاصله بعد از شب‌های قدر، بهترین وقت برای به پایان رسوندن تعلقات و مُردنه.
با یک روح آروم و سبک بار، می‌تونی بری پیش اونی که همیشه دوست داشتی و دلت می‌خواست.

خوشبحال اونهایی که خواهر یا برادر نوزاد دارن.
وقتایی که ناراحتن، باهاش حرف می‌زنن و درد و دل می‌کنن.

اگر مداحی بودم.

امروز بر دهان‌هایشان مُهر خاموشی زنیم و دست‌هایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان به اعمالی که همواره مرتکب می شدند، گواهی می‌دهند...!

-الف‌عین-

رنج و سختی می‌کشیم تا از بار گناهانمان کم شود.