202

@nazeraramesh15

بهشت و جهنم

کسانی که به واسطه خودشان جهنم را ساخته اند همیشه در آرزوی رفتن به بهشت هستند. هنگامی که زندگی مانند جهنم به نظر می رسد، امیدواریم وقتی به بهشت می رویم، همه چیز فوق العاده باشد. حال، در بهشت چه خبر است؟ طبق عقاید هندوها، غذا در بهشت بسیار خوب است. اگر اهل غذا خوردن هستید، باید به بهشت هندو بروید. نالا، سرآشپز اعظم، خودش برای شما آشپزی میکند و هر چقدر غذا بخورید مهم نیست. رگها همیشه پر از غذا خواهند بود. اگر به قسمت دیگری بروید، خانم های سفید پوش معلق در اطراف ابرها پیوسته برایتان چنگ می نوازند. اگر چنین فضایی را دوست دارید، باید به آنجا بروید؛ و در بخش،های دیگر با دختران باکره مواجه خواهید شد. اگر این همان چیزی است که به دنبال آن هستید، باید به آنجا بروید؛ اما چگونه میتوان به بهشت رفت؟
این ماجرا در آلاباما اتفاق افتاد. در مدرسهٔ یکشنبه، معلم با جدیت تمام در حال آموزش بود، اما حضار هم سن شما نبودند؛ کودکانی خردسال بودند. معلم با همه توان درس می داد و بچه ها حیرت زده نشسته بودند. ناگهان، به منظور اثرگذاری بیشتر مکثی کرد و پرسید: «برای رفتن به بهشت چه باید کرد؟» ماری کوچولو که در نیمکت جلو نشسته بود، ایستاد و گفت: «اگر هر یکشنبه صبح کف کلیسا را تمیز کنم، به بهشت خواهم رفت». معلم پاسخ داد: «مطمئناً» دختربچه دیگری گفت: «اگر پول توجیبی ام را با دوست کم برخوردارم تقسیم کنم، به بهشت میروم» معلم گفت: «درست است!» پسر دیگری گفت: «اگر به افراد نیازمند کمک کنم، به بهشت میروم.» معلم گفت: «درست است» تامی کوچولو که در نیمکت عقب نشسته بود، ایستاد و گفت: «اول باید بمیرید». این یک پیش نیاز است. اگر میخواهید به بهشت بروید اول باید بمیرید.
هنگامی که بمیرید، بسته به فرهنگتان؛ شما را می سوزانند، دفن یا به پرندگان و حیوانات عرضه می کنند.
انسان اساساً به دنبال بهشت است؛ زیرا به دنبال خوشبختی است؛ بنابراین، در اصل، انسان در تجربه های خود به دنبال خوشبختی است؛ از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی، او میخواهد که روند زندگی و محیط اطرافش دلچسب باشد. اگر این اتفاق رخ دهد، آیا آرزوهای ما محقق میشوند؟ خير، فقط در صورتی که بیاموزید خوشحال باشید، می توانید ابعاد مختلف زندگی را کشف کنید. اگر در حالات مختلف ناراحت باشید، تمام زندگی شما در جست و جوی شادی از بین خواهد رفت. انسانها کل زندگی خود را برای رسیدن به چیزی به نام شادی تلف میکنند. در واقع، حتی شادی هم نیست؛ از آن نیز دست کشیده اند. امروزه آنها فقط آرامش ذهنی می خواهند. این بالاترین هدف در زندگی آنهاست.
مردم سعی میکنند زندگی خود را در اینجا به بالاترین حد ممکن برسانند. این امر در مرحله اولیه با اشتیاق و آز اتفاق می افتد؛ اما هنگامی که افراد ناامید و متوجه این موضوع میشوند که امکانات بیشتر به هیچ وجه مدت زندگی را افزایش نمی دهد، بر آن میشوند تا در این مسیر مهم گزین هایی را جایگزین کنند. از این رو، در همین دنیا از نوشیدن مشروبات الکلی مست می شوند و مواد مخدر مصرف می کنند. ما مسئله را از منظر اخلاقی مد نظر قرار نمی دهیم. بلکه از نظر نوع آسیبی که به هوش و آگاهی انسان وارد می کند، آن را مورد توجه قرار می دهیم. البته که سلامتی دغدغه ماست، اما اگر کسی بدش نمی آید که چند سال زودتر بمیرد، من مشکلی ندارم؛ اما آسیبی که این مواد شیمیایی به انسان وارد میکنند مشکل آفرین است.
هنگامی که ۹۰ درصد از جمعیت انسانی به این مسائل روی می آورند، نسل بعدی که تولید میشود کیفیت بسیار پایین تری از آنچه اکنون وجود دارد، خواهند داشت. این جنایت علیه بشریت است زیرا کل جریان زندگی به گونه ای است که باید بهتر و بهتر شود.
هنگامی که آسیب واقعی اتفاق بیفتد، در آن مقطع، تلاش برای تغییر مثبت کارساز نخواهد بود. شما نمیتوانید کسی را آگاه کنید که مواد شیمیایی مصرف می کند. اگر سعی کنید به فردی اندرز دهید که به الکل یا مواد مخدر اعتیاد دارد یا به کسی که به طور مداوم داروهای تجویزی مصرف می کند، متوجه خواهید شد که من چه میگویم. شما نمیتوانید فرد را متحول کنید؛ زیرا این ماهیت مواد شیمیایی است این مواد احساس سلامتی، آرامش، شادی، خلسه یا هرچیز دیگری را در فرد ایجاد می کنند. از آنجایی که احساسات خوب را به طور مصنوعی در فرد افزایش می دهد، هیچ راهی برای خروج از آن وجود ندارد.

سادگورو
مرگ موهبتی الهی
ص 284 و 285 و 286

? @Khodshenasivo
? عرفان و خودشناسی

Telegram

attach 📎

Every moment of your life, you perform an action – physically, mentally, emotionally, and energy-wise. Each action creates a certain memory.” ‘That is Karma.’
♡ Sadhguru

تو در هر لحظه از زندگیت، عملی انجام می‌دهی -فیزیکی، ذهنی، احساسی و انرژیکی.

هر عمل یک حافظه خاص را ایجاد می‌کند.
کارما همین است.

#سادگورو

تو‌ سرنوشت خودت را می‌سازی.

اما تا وقتی که این کار را ناخودآگاه انجام می‌دهی، فکر می‌کنی نیروهای دیگری سرنوشت تو را شکل می‌دهند.

#سادگورو

اشتباه مردمان جهان این است خود را غرق در کنش و واکنش ها کرده اند، مدام از این شاخه به آن شاخه می پرند و بیش از اندازه ی لازم حرف می زنند و این موضوع باعث شده اعمالشان کارایی لازم را نداشته باشد و حرف هایشان به قدر کافی وزین و معتبر نباشد، چرا ؟ چون مردمان فراموش کرده اند که جهان با دریافت و پرداخت به حیات خود ادامه می دهد، با ظرفِ وجودِ خالی دائما در حال صحبت کردن هستند و اجازه نمی دهند تا وجودشان دریافت کند و پُر شود. حداقل یک روز در ماه کمتر غذا بخورید، صحبت نکنید، کتاب نخوانید، هیچ کاری انجام ندهید و فقط به سادگی سکوت کنید تا دریافت کنید، آنگاه زمانی که شروع به عمل می کنید و یا زمانیکه صحبت می کنید مفید تر واقع خواهید شد مخصوصا صحبت هایتان، آنها بسیار وزین و آگاهانه خواهند بود

سادگورو

چشم سوم

منظور از چشم سوم، قدرت‌ها و نیرو‌های ذهنی نیستند، (هرچند در آن وضعیت توانایی‌هایی هم شکوفا‌ می‌شوند.) بلکه منظور تغییر و دگرگونی در بینش روحانی جوینده نسبت به همه چیز در هستی است،

دیدن همه‌ چیز ورای ماهیت فیزیکی آن، که دست‌یابی یا بیدار شدن در این نوع آگاهی، بی روش و بدون تکنیک‌های متافیزیکی است، این بینش روحانی با قلب و عشق پیوند خورده است نه با نیرو‌ها و قدرت‌های نفسانی..

#سادوگورو

#چشم_سوم

خیلی مهم است که مدام به خود یادآوری کنید هر چیزی که با نام «خود» می‌شناسید، هویتی اکتسابی است. یکی از روش‌های رسیدن به این درک این است که هر شب قبل از رفتن به رخت‌خواب مطمئن شوید از نظر جسمی کاملاً خسته‌اید. در این صورت همیشه خوابی سنگین و عمیق خواهید داشت. بسیاری از افکار غیرضروری درباره‌ی خودتان از بین خواهند رفت و همچنین خوابیدن به این شکل می‌تواند از نظر کارمیک هم انرژی‌بخش باشد. اما تمرین آگاهانه‌تری وجود دارد که می‌توانید آن را انجام دهید. هر شب روی تخت خود چهارزانو بنشینید و چشمانتان را ببندید، به خودتان یادآوری کنید که تمام حافظه انباشتگی است. هر چه در شما هست اکتسابی است، نظرتان درباره‌ی ملیت، نژاد، مذهب و تمام روابطی که بر پایه‌ی دوست‌داشتن‌ها و نداشتن‌ها و عشق و نفرت شکل گرفته‌اند.

به آرامی و کم کم تمام چیزهایی را که با آنها در ارتباطید کنار بگذارید. این می‌تواند به معنای کنار گذاشتن مردم و دارایی‌های مادیتان باشد. به خودتان یادآوری کنید که حتی بدن شما یک جور انباشتگی است. تصور کنید که در بستر مرگ هستید و دو دقیقه‌ی دیگر خواهید مرد. هر چه را عضوی از شما نیست کنار بگذارید. احساسات، افکار و عواطف. خواب خود را به‌عنوان مرگی قریب‌الوقوع ببینید. شاید در ابتدا ترس و کشمکشی را درون خود احساس کنید. اما گذرا است. بدنتان را رها کنید و با چشمان بسته دراز بکشید. به همین صورت به تخت بروید. اگر هر شب همین کار را انجام دهید، هر شب بخش زیادی از کارمای خود را مدیریت می‌کنید. اگر طوری به خواب بروید که انگار دارید می‌میرید خواهید دید که کارما تأثیر چندانی بر شما ندارد. با گذر زمان خواهید دید که از رفتاری غیر‌اختیاری به زندگی آگاهانه می‌رسید. هر روز دوباره به دنیا خواهید آمد.
.

? کتاب کارما از سادگورو
.
#Book ?