شاید ما خودرا آن گونه که باید نمی‌بینیم.

هیچ چیزی نمیتونه اون افکار بین هم چرخیده رو از بین ببره، حرفا ها پخش میشن و همه جا میپیچن و کسی نمیتونه جلوشون بگیره.

دروغ میتونه خیلی چیزا رو عوض کنه، رابطه، حرف ها و آدم ها رو.

انگار ما فقط زنده ایم، روحمان خیلی وقته کالبد خود را ترک کرده

اینجا نفرین شده است و ما زاده سیاهی هستیم که مارا ذره ذره تمام می‌کند.

فرقی نمیکند کجا گورستان باشد در سرزمینی که تمامش را سیاهی فرا گرفته هر کجا را که پای بگذاری استخوان است.

من هرگز آن خنده های از ته دل را تجربه نکردم، انگار اشک هایم جای آن هارا گرفته بود

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
تبریک میگم مدال بیخایه ترین ملت هم بدین به ایران