پوینت مثبت عامه‌پسند که واقعا فیلم اعصاب‌‌خردکنیه -حالا جز ایده خوبی که داره ولی نتونسته درست درش بیاره، حیف شده و الکن مونده- نشون دادن مختصات رفتاری و بافت فرهنگی مردم شهرستان‌های کوچیک علی‌الخصوص مردم اون استانه. تازه خوب نشون داد خیلی بدتر از اینو تصور کنید. همکلاسی شهرضایی من تو جشنواره فیلمو دیده بود و شکایتش از این بود که «تازه ککه‌خورا را آدِمونه نشون دادن» (با لهجه خودشون) و باید واقعی‌تر نشون می‌داد. در این حد که اگر مردمان غیور اون شهر درصدی شک می‌کردن کاراکتر میلاد گیه و یک گی حتی در فیلم هوای شهرضارو تنفس کرده، هوتن شکیبا رو به‌عنوان بخشی از سبد کالای حمایتی ارسال می‌کردن واسه سیل‌زده‌های دبی
#زک
@Filmophillia

بالاخره بعد از سال‌ها بر رکود و سکون خودم چیره شدم و یه سریال رو تموم کردم؛ قورباغه! شاید بگید جوگیر کلا 15 قسمته و فیلان که باید بگم من دوران نسبتا سختی رو گذروندم جوری که این یکی از شاخص‌ترین فعالیت‌های 2_3 سال اخیرم به حساب میاد. حالا بگذریم و بریم سراغ اصل مطلب چون اصلا بحث این نیست.

میرم سراغ قورباغه البته با هشدار یه اسپویل کوچولو از اپیزود آخر!🤖****

اول از همه جدا‍ً تبریک می‌گم به هومن سیدی بابت کارنامه‌ی پربار و ارزنده‌ی خودش که در یک شمای کلی، تقریبا هیچ نقطه ضعفی نداشته و همیشه با هر اثر یک پله انتظار ما رو از سینمامون (و حتی خودش) بالاتر برده و همیشه نسبت به قبل خودش پیشرفت داشته و جسارت تجربه‌ی فضاهای متفاوت و آثار متفاوت رو داشته.
قورباغه هم از باقی آثار سیدی مستثنی نیست؛ خاص و متفاوت و موفق! این سریال جسورانه نشون می‌ده که نتیجه‌ی کار کردن با وسواس و صدالبته دانش، چقدر ارزشمنده. قورباغه از همون اپیزود اول مخاطب رو مسحور می‌کنه و به اصطلاح کرم خودش رو به جون مخاطب می‌ندازه. ریتم خوب، نحوه‌ی روایت خاص و منحصر به خودش که کاملا به فرم می‌رسه و به اثر هویت می‌ده و تصویر و کارگردانی خارق‌العاده.
از همون اول شخصیت‌پردازی کارکترها رو با محوریت کارکتر اصلی (رامین) شروع می‌کنه ولی مخاطب رو خمار نگه می‌داره؛ خمار اینکه بفهمه چه داستانی پشت هر ماجرا و هر شخصیت نهفته‌ست؛ بعد سر فرصت به هرکدوم اونها یه اپیزود جدا اختصاص میده و قصه‌ی اونا رو به شکل مناسب و خاص خودشون روایت می‌کنه. طوری که هر اپیزود جهان خاص خودش رو پیدا می‌کنه و ما عملا با یه سریال که جهان‌های متفاوتی رو تجربه می‌کنه (چیزی که بالاتر هم اشاره کردم و بنظرم شاخص‌ترین و البته تحسین‌برانگیزترین المان کارهای سیدیه و اینجا و در قالب سریال، جسورانه‌تر و قابل‌توجه‌تره) روبرو می‌شیم. علاوه بر این هیچ کارکتری کمتر یا بیشتر از چیزی که باید پرداخت نمیشه و همه به اندازه و دقیق حضور دارن. اما با تمام این تعاریف، می‌رسم به جایی که نقطه‌ضعف این سریال رو از نظر خودم بیان کنم. البته قبلش اینو بگم که طبق عقیده‌ی من خیلی کم پیش میاد سریالی پیدا بشه که ارزش مطالعه‌ی سینمایی داشته باشه و ما بخوایم خیلی جدی راجع به دکوپاژ و فرم و فیلمنامه‌‌ش صحبت کنیم؛ غالبا بحث‌ها (حتی راجع به سریال‌های ممتاز) به یه فیلمنامه‌ی پرمغز و خوش‌ریتم و خلاصه قوی منتهی میشن و خیلی بحثی راجع به کارگردانیشون نیست حقیقتا. همین‌که قورباغه به این سطح می‌رسه که بشه راجع بهش بحث کرد و به قولی مطالعه‌ش کرد یعنی رسالت خودش رو به عنوان یه سریال انجام داده. اما با تمام این‌ها، اگر از ایرادات ریز و اولویت چندم این سریال عبور کنیم، از نظرم مهمترین نقطه‌ضعف یا ایراد قورباغه، در پایان‌بندی نهفته‌ست و ناشی از سیر بلندپروازانه‌ایه که سیدی در طول سریال طی می‌کنه؛ واضح‌تر بگم، یعنی انقدر سیدی انتظار رو از خودش و اثرش بالا می‌بره که دیگه من مخاطب با این پایان‌بندی (که تازه افتضاح هم نیست) ارضا نمیشم. اگر فرضا برای مثال روندی که قورباغه تا انتها طی می‌کنه رو 10 در نظر بگیریم، پایان‌بندی (اپیزود آخر) امتیاز 7 رو میگیره. اما خب چرا؟! جوابش اینه که بزرگ‌ترین حفره‌ی فیلمنامه توی اپیزود آخر خودشو نشون میده؛ اونجایی که رامین توی گلخونه‌ی نوری یادش میاد که این مواد توی کلمبیا و تایلند ساخته می‌شه در حالی که هیچ دلیلی نداره رامین اینو بدونه؛ چون نه نوری راجع بهش با رامین یا حتی کس دیگه‌ای صحبت کرد و نه اصلا کس دیگه‌ای ازش خبر داشت. این بزرگ‌ترین و گل‌درشت‌ترین باگ فیلمنامه‌ست؛ نقطه اتصالی به پایان که نمیتونه و زورش نمیرسه که این روند خارق‌العاده رو به پایانی خارق‌العاده منجر کنه.
راجع به تم و محتوای فیلمنامه هم حرف‌های خیلی خیلی خیلی زیادی میشه زد اما به چند کلیدواژه‌ی مهم بسنده میکنم (شاید بعداً مفصل‌تر حرفامو در این‌باره هم نوشتم) که این متن خیلی طولانی نشه؛ خانواده، کودکی، تحقیر، خشم، انتقام، جاه‌طلبی، عشق و شک!
راجع به حواشی مربوط به کپی و کلاژ و این حرف‌ها هم صحبتی ندارم (اگر قراره در این مورد بپرسید) چون بنظرم انقدر واضح هست که نیاز به بحث نداشته باشه.

بهترین اپیزود سریال از نظرم: اپیزود 12 که شدیداً منو یاد فیلم « خشم و هیاهو » از همین کارگردان میندازه و بنظرم کامل‌ترین و دقیق‌ترین اپیزود کل سریاله.

ضعیف‌ترین اپیزود سریال از نظرم: اپیزود آخر با دلایلی که بالا ذکر کردم (البته که از نظر تصویری و کارگردانی در سطح نسبتا بالایی قرار می‌گیره)

امتیاز من به این سریال: 8.5 از 10 (قطعا از پوست شیر بیشتر دوستش داشتم)

خلاصه اگر ندیدید پیشنهاد می‌کنم حتما این سریال رو ببینید و از نبوغ یه کارگردان (و صدالبته تیم قدرتمندش) لذت ببرید.
هرچقدر معروف و محبوبی نوش جونت آقای سیدی؛ ایشالا به امید درخشش‌های جهانی👀❤️

#نیما
@Filmophillia

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
اینایی که رامبد جوانشون رو ول کرده بودن تا همایون شجریانشون رو پیدا کنن فعلا دست نگه دارن تا ببینیم چی میشه

#ارسالی
@Filmophillia

♦️بازگشت «علی شادمان» و شهاب حسینی» با سرزمین مادری / فصل سه همچنان بلاتکلیف

🔹️درحالیکه هنوز هیچ زمان پخش فصل سوم سریال «سرزمین مادری» به شکل رسمی اعلام نشده، شبکه سه از روز پنجشنبه بیستم اردیبهشت ماه  فصل اول آن را مجددا روی آنتن برده است و باکس ساعت ۱۸ خود را به بازپخش این ساخته کمال تبریزی اختصاص داده است.

#صدا_و_سانسور
@Filmophillia

سلام رفقا💚
اگه کسی بود که به فایل پی دی اف کتاب های آموزشی تاریخی کشورهای دیگه ( ترجیحا توسعه‌یافته) دسترسی داشت، خوشحال میشم برام بفرسته. ( باید کتاب زبان اصلی باشه و ترجمه نباشه.)

@bidel_am7

آقای کویچیرو ایتو تهیه‌کننده انیمه your name به جرم پدوفیلی و پرداخت پول به دختران زیر سن قانونی برای برقراری رابطه دستگیر شد
ایتو اعتراف کرده با بیش از 20 دختر زیر سن قانونی رابطه جنسی برقرار کرده
@Filmophillia

صابون ابرو با کیفیت بالا فقط 50T💆🏻‍♀****

تینت لب بخر فقط 15T🫦**💋****• https://t.me/arayeshitehransar •

دیگه نرو 50 میل پول کاشت مو بده
با این سرم تقویتی گیسو کمند شو:)) *💇🏻‍♀@Shop*

این تبلیغاتی که سینا مهراد بازی کرده از گناه فرشته جالب تره

#قلندر
@Filmophillia