#1213_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال الإمام ابن القيم رحمه الله:
وقد اختلف الناس في الأفضل من الترتيل وقلة القراءة أو السرعة مع كثرة القراءة: أيهما أفضل؟

والصواب في المسألة أن يقال:
إن ثواب قراءة الترتيل والتدبر أجل وأرفع قدرا، وثواب كثرة القراءة أكثر عدداً ، فالأول: كمن تصدق بجوهرة عظيمة، أو أعتق عبدا قيمته نفيسة جدا، والثاني: كمن تصدق بعدد كثير من الدراهم، أو أعتق عددا من العبيد قيمتهم رخيصة.

"زاد المعاد"، ١/ ٣٢٨.

«Одамлар Қуръонни кам қироат қилиш, лекин тартил билан ўқиш афзалми ёки қироатни кўпайтириб, тез ўқиш афзалми эканида ихтилоф қилдилар. Қайсиниси афзал?

Тўғриси шуки, тартил ва тадаббур билан қироат қилишнинг савоби тезроқ ва қадри баландроқдир.
Кўп қироат қилишнинг савоби ҳам кўпдир.
Биринчи кўриниши – худди катта гавҳарни садақа қилиш ёки қиммат қулни озод қилиш кабидир.
Иккинчи кўриниши эса – кўпгина дирҳамларни садақа қилиш ёки нархи арзон бўлган кўп қулларни озод қилиши кабидир».

«Зодул маъод», 1/328.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1212_дур

*Ҳотам ал-Асом раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال ابن القيم رحمه الله تعالى:
وقال حاتم الأصمُّ: لا تغترَّ بمكانٍ صالحٍ، فلا مكان أصلح من الجنّة ولقي آدم فيها ما لقي. ولا تغترَّ بكثرة العبادة، فإنَّ إبليس بعد طول العبادة لقي ما لقي. ولا تغترَّ بكثرة العلم، فإنَّ بَلْعام بن باعورا لقي ما لقي وكان يعرف الاسم الأعظم. ولا تغترَّ بلقاء الصالحين ورؤيتهم، فلا شخص أصلح من النبيِّ - صلى الله عليه وسلم - ولم ينتفع بلقائه أعداؤه والمنافقون.

مدارج السالكين 2/ 183.

باعورا: هو رجل من بني إسرائيل.

«Яхши макон билан алданма, чунки жаннатдан яхшироқ макон йўқ эди, лекин у ерда Одам (алайҳиссалом) қандай синовларга дучор бўлганини биламиз. Кўп ибодат билан ҳам алданма, чунки Иблис узоқ вақт ибодат қилганидан кейин қандай оқибатга йўлиққанини биламиз. Илмнинг кўплиги билан ҳам алданма, чунки Балъам ибн Бауро қандай ҳолатга тушганини биламиз, ваҳоланки у Аллоҳнинг энг улуғ исмини билган эди. Солиҳ кишиларни кўриш ва улар билан учрашиш билан ҳам алданма, чунки Расулуллоҳдан ﷺ солиҳроқ киши йўқ эди, лекин у зотнинг душманлари ва мунофиқлар бу учрашувдан ҳеч қандай фойда олмадилар».

Ибн Қоййим «Мадорижус соликийн», 2/183.

[Балъам ибн Бауро - Мусо алайҳиссалом замонида яшаб ўтган олим киши эди].*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1211_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال الإمام ابن القيم رحمه الله:
فَالْحَيَاةُ فِي الْحَقِيقَةِ حَيَاةُ الْقَلْبِ، وَعُمُرُ الْإِنْسَانِ مُدَّةُ حَيَّاتِهِ فَلَيْسَ عُمُرُهُ إِلَّا أَوْقَاتَ حَيَاتِهِ بِاللَّهِ، فَتِلْكَ سَاعَاتُ عُمُرِهِ، فَالْبِرُّ وَالتَّقْوَى وَالطَّاعَةُ تَزِيدُ فِي هَذِهِ الْأَوْقَاتِ الَّتِي هِيَ حَقِيقَةُ عُمُرِهِ، وَلَا عُمُرَ لَهُ سِوَاهَا.
وَبِالْجُمْلَةِ، فَالْعَبْدُ إِذَا أَعْرَضَ عَنِ اللَّهِ وَاشْتَغَلَ بِالْمَعَاصِي ضَاعَتْ عَلَيْهِ أَيَّامُ حَيَاتِهِ الْحَقِيقِيَّةُ الَّتِي يَجِدُ غِبَّ إِضَاعَتِهَا يَوْمَ يَقُولُ: {يَالَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي} [سُورَةُ الْفَجْرِ: ٢٤] .

الداء والدواء ص55.

«Ҳақиқий ҳаёт – қалб ҳаётидир, инсоннинг умр муддати эса унинг ҳаёт давридир. Унинг умри, аслида, фақат Аллоҳ учун бўлган ҳаёт вақтлари ҳисобланади. Айнан ўша онлар унинг ҳақиқий умридир. Яхшилик, тақво ва (Аллоҳга) итоат ушбу ҳақиқий умр вақтларини кўпайтиради. Унинг бундан ўзга умри йўқ. Умуман олганда, банда Аллоҳдан юз ўгириб, маъсиятлар билан машғул бўлса, унинг ҳақиқий ҳаётининг кунлари беҳуда кетади. Бу кунлар беҳуда ўтганидан афсусланадиган вақт келади, ўша куни у: «Эҳ, қанийди (охират) ҳаётим учун бирон нарса тайёрлаб қўйганимда эди» (Фажр: 24-оят) деб айтади».

«Дард ва даво», 55.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1210_дур

*Сулаймон ибн Қосим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال سليمان بن القاسم رحمه الله:
 "كل عمل يعرف ثوابه إلا الصبر، قال اللَّه تعالى: ﴿إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ﴾.
قال: كالماء المنهمر.

عدة الصابرين ١٧٧.

«Ҳар бир амалнинг савоби маълум, фақат сабрнинг савоби маълум эмас. Аллоҳ таоло айтади: «Албатта, сабр қилгувчиларга ажр-мукофотлари ҳисоб-китобсиз тўла-тўкис қилиб берилур». (Зумар: 10-оят).
(Тўхтовсиз) қуйилаётган сув кабидир», деди.

Ибн Қоййим «Уъддатус собирийн», 177.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1209_дур

Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ* охиратга рағбати бўлган мўминни сифатлаб, айтади:**

قال ابن القيم في صفات المؤمن الراغب بالآخرة :
١. هو في وادٍ والناس في واد .
٢. خاضع متواضع سليم القلب سريع القلب إلى ذكر الله .
٣. زاهد في كل شيء سوى الله .
٤. راغب في كل ما يقرب إلى الله .
٥. لا يفرح بموجود ولا يأسف على مفقــــود .
٦. لا يدخل فيما لا يعنيه ولا يبخل بما لا ينقصه .
٧. وصفه الصدق والعفة والإيثار والتواضع والحلم والوقار .
٨. لا يعاتب ولا يخاصم ولا يطالب ولا يرى له على أحد حقاً .
٩. مقبل على شأنه ، مكرم لإخوانه ، بخيل بزمانه ، حافظ للسانه .

«طريق الهجرتين»، ٥١.

1. У бир водийда, одамлар бўлса, бошқа водийда бўладилар.
2. Аллоҳнинг зикрига қалби шошилган, хузуъли, тавозели ва қалби салим бўлади.
3. Аллоҳдан бошқа барча нарсада зоҳид бўлади, яъни Аллоҳдан ўзгасидан узилган бўлади.
4. Аллоҳга яқинлаштирувчи барча нарсага қизиқувчи, рағбатли бўлади.
5. Мавжуд нарсага шодланиб кетмайди, йўқолган нарсага афсус чекмайди.
6. Унга тааллуқли бўлмаган нарсага киришмайди, ундан камайиб қолмайдиган нарсага бахиллик қилмайди.
7. У иффат ва сидқ билан ҳамда виқор, ҳилм, тавозе ва ийсор (ўзини қўйиб бошқага илиниш, раво кўриш) билан васф қилинади.
8. Бировни устида ҳақ кўрмайди, биров билан итобга бормайди, хусуматлашмайди ва талашиб тортишмайди.
9. Тилини сақлаган, вақтини бекорчи ишлардан қизғанган, дўстларига икромли ва ўз шаънига (бўлган холис насиҳатларни) қабул қилувчи бўлади.

«Ториқул ҳижротайн», 51.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1208_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

‏قال ابن القيم رحمه الله:
"ما عارض أحد الوحي بعقله إلا أفسد الله عليه عقله حتى يقول ما يضحك منه العقلاء".

مختصر الصواعق (٣٧٦/٢).

«Бирон киши (Илоҳий) ваҳийни ақли билан инкор қилса, Аллоҳ таоло унинг ақлини шу даражада айнитиб-бузиб қўядики, ҳатто ақлли одамлар уни эшитса куладиган, шармандали гапларни гапирадиган бўлиб қолади».

«Мухтасар Соваиқул мурсала», 2/376.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1207_дур

*Ибн Масъуд розияллоҳу анҳу:

قال ابن مسعود رضي الله عنه:
"ما كرب نبي من الانبياء ، إلا استغاث بالتسبح".

إبن القيم "الداء والدواء"، ص: ٢٤.

«Пайғамбарлар ичидан бирон пайғамбар Аллоҳдан ёрдам сўраб тасбеҳ айтгани ҳолда ғам-ташвиш, балодан нажот топмай қолмаган», деди.

Ибн Қоййим «Дард ва даво», 24.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1206_дур

*Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال العلامة ابن القيم رحمه الله:
‏"من دلائل رقة قلب المؤمن أن يتوجع لعثرة أخيه المؤمن إذا عثر حتى كأنه هو الذي عثر بها، ولا يشمت به".

‏مدارج السالكين 436/ 1.

«Мўмин кишининг қалбининг мeҳрибонлигини бeлгиларидан бири, бирорта биродари хато қилиб қоқилиб қолса, қалби оғрийди, ҳатто шу даражага етадики, худди ўзи қоқилгандек бўлади ва бундан асло ҳурсанд бўлмайди».

«Мадорижус соликийн», 1/436.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1205_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

وأما التهنئة بشعائر الكفر المختصة به، فحرام بالاتفاق.
مثل أن يُهنئهم بأعيادهم وصومهم، فيقول: عيد مبارك عليك، أو تهنأ بهذا العيد، ونحوه، فهذا إن سلم قائله من الكفر، فهو من المحرمات، وهو بمنزلة أن يهنئه بسجوده للصليب؛ بل ذلك أعظم إثمًا عند الله وأشد مقتًا من التهنئة بشرب الخمر وقتل النفس وارتكاب الفرج الحرام ونحوه"

أحكام أهل الذمة؛ لابن القيم 1/ 441.

«Кофирларни байрамлари муносабати билан табриклаш ҳаром эканлигига уламолар ижмоъ қилдилар. Кофирларнинг байрамлари ва рўзалари билан табриклаб; "байрамингиз муборак бўлсин", "байрамингиз билан табриклайман" ва шу қабилдаги сўзларни айтиш бунга мисолдир. Гарчи, бундай сўзни айтиш билан киши кофир бўлиб қолмаса ҳам, бу ҳаром амаллардандир. Бу нарса кофирни хочга сажда қилгани учун табриклаш билан бир даражада туради. Балки Аллоҳнинг наздида бу ишнинг гуноҳи ароқ ичиш, одам ўлдириш, зино қилиш ва бошқа ҳаром амаллар билан табриклашдан кўра каттароқ ва нафратга лойиқроқдир».

«Аҳкам аҳли-зимма», 1/441.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1198_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال الإمام ابن القيم رحمه الله:
"كثرة ذكر الله من أنفع الحروز من الشيطان".

بدائع الفوائد (۲۲۸/۲).

«Аллоҳ зикрини кўпайтириш – шайтондан сақланишда энг фойдали ҳимоялардан биридир».

«Бадоиъул фавоид», 2/228.*

http://t.me/ibnulqoyyim