#1198_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال الإمام ابن القيم رحمه الله:
"كثرة ذكر الله من أنفع الحروز من الشيطان".

بدائع الفوائد (۲۲۸/۲).

«Аллоҳ зикрини кўпайтириш – шайтондан сақланишда энг фойдали ҳимоялардан биридир».

«Бадоиъул фавоид», 2/228.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1197_дур

*Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال ابن القيم رحمه الله:
"ما هو الصراط المستقيم؟ فنذكر فيه قولا وجيزا فإن الناس قد تنوعت عباراتهم فيه وترجمتهم عنه بحسب صفاته ومتعلقاته وحقيقته شيء واحد وهو طريق الله الذي نصه لعباده على ألسن رسله وجعله موصلا لعباده إليه ولا طريق لهم إليه سواه بل الطرق كلها مسدودة إلا هذا وهو إفراده بالعبودية وإفراد رسوله بالطاعة فلا يشرك به أحدا في عبوديته ولا يشرك برسوله أحدا في طاعته فيجرد التوحيد ويجرد متابعة الرسول ﷺ".

بدائع الفوائد، (40/2).

«Сиротул мустақийм нима? Биз бу ҳақда қисқа сўз айтамиз, чунки одамлар бу борада турли хил ибораларни ишлатишган, унинг сифатлари ҳамда алоқаларига кўра турлича изоҳлар беришган. Аслида эса бу бир нарса: у Аллоҳнинг йўли бўлиб, уни У Зот Ўз элчиларининг тили орқали, бандалари учун баён қилган йўлдир. Бу йўл бандаларни Аллоҳга олиб борувчи йўл. Улар учун У Зотга олиб борувчи ўзга йўл йўқ. Балки бундан бошқа барча йўллар берк. Бу йўл — Аллоҳни бандалик қилишда ва Расули ﷺ ни итоат қилишда яккалашдир. Яъни, бандалик қилишда (Аллоҳга) ҳеч кимни шерик қилмаслик ва итоатда Расули ﷺ га ҳеч кимни шерик қилмаслик. Шунда тавҳид софланади ва Расул ﷺга эргашиш тўлиқ амалга ошади».

«Бадоиъул фавоид», 2/40.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1196_дур

*Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال ابن القيم رحمه الله تعالى:
"من أدام التسبيح انفرجت أساريره، من أدام الحمد تتابعت عليه الخيرات. من أدام الاستغفار فتحت له المغاليق".

الداء والدواء، ١٨٧.

«Кимки тасбеҳда давомий бўлса, унга сирлар очила бошлайди. Кимки ҳамд айтишда давомий бўлса, унга яхшиликлар кетма-кет кела бошлайди. Кимки истиғфорда давомий бўлса, унга ёпиқ қулфлар очилади».

«Дард ва даво», 187.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1195_дур

Асарларда келади: «Аллоҳдан афв, офият ва муъофатни сўранглар».**

*جاء في الأثر: سلوا الله العفو والعافية والمعافاة

قال ابن القيم رحمه الله:
"وهذا السؤال متضمن للعفو عما مضى، والعافية في الحال، والمعافاة في المستقبل بدوام العافية واستمرارها".

عدة الصابرين، 271.

Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади: «Ушбу сўров ўтган ишга афвни, айни ҳолатда офиятни ва келажакдаги мукофотни яъни, давомий офият ва унинг бардавомлигини ўз ичига олади».

«Уъддатус собирийн», 271.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1194_дур

*Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال ابن القيم رحمه الله:
"كمال العبد بحسب هاتين القوتين: العِلم والحُب وأفضل العلم: العلم بالله
وأعلى الحُب: الحُب له".

الفوائد، (53/1).

«Энг афзал илм – Аллоҳни таниш. Энг юксак муҳаббат – У Зотни яхши кўриш. Мукаммал лаззат эса, мана шу илм ва муҳаббат миқдорига қараб бўлади».

«Фавоид», 1/53.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1193_дур

*Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال ابن القيم رحمه الله:
"فالناس كانوا طائفتين؛ سلفية وجهمية فحدثت الطائفة السبعية¹ واشتقت قولاً بين القولين فلا للسلف اتبعوا ولا مع الجهمية بقوا".

الصواعق المرسلة على الجهمية والمعطلة (1/226).

«Одамлар икки тоифага бўлинган эди: салафийлар ва жаҳмийлар. Шунда, етти сифатни даъво қилувчи бир гуруҳ (ашъарийлар) пайдо бўлиб, икки гуруҳ мавқеи орасидан жой олди. Улар салафларга ҳам эргашмадилар, жаҳмийлар билан ҳам бирга қолмадилар».

«Савоиқул мурсала», 1/226.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1192_дур

*Ибн Қаййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال ابن القيم رحمه الله:
القلب الميت القاسي كالشجرة اليابسة لا يصلحان إلا للنار.

قال تعالى: ﴿فويلٌ للقاسية قلوبهم من ذكر الله أولئك في ضلال مبين﴾.

«Ўлик қалб, худди қуруқ ўтинга ўхшайди, у фақат олов (ёқиш) учунгина ярайди».

Аллоҳ таоло айтади: «Аллоҳни зикр қилишдан қалблари қотиб қолганларга вой бўлсин! Ана ўшалар очиқ-ойдин залолатдадирлар!». (Зумар: 22-оят).*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1191_дур

*Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ айтади:

قال الإمام ابن القيم رَحِمَهُ اللهُ :
صوت القرآن يسكن النفوس ويطمئنها ويُوقرها وصوت الغناء يستفزها ويُزعجها ويُهيجها.

بدائع التفسير (2/143).

«Қуръон овози (тиловати) қалбларни сокин қилади, хотиржам қилади ва унга виқор беради. Мусиқанинг овози эса (қалбни) қўзғатади, безовта қилади ва ҳаяжонга солади».

«Бадоиъут тафсир», 2/143.*

http://t.me/ibnulqoyyim

#1190_дур

*Инсонларни ҳаққа чақиришда латиф сўзларни ишлатинг

تلطف في عبارتك في دعوتك للناس

قال إبراهيم عليه السلام:
{يَأْبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءَ نِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ}

Иброҳим алайҳиссалом отасига: «Эй отажон, албатта, сизга келмаган илм менга келди. Бас, менга эргашинг, сизни тўғри йўлга бошлайман», (Марям: 43-оят).

قال ابن القيم رحمه الله:
"فلم يقل له إنك جاهل لا علم عندك بل عدل عن هذه العبارة إلى ألطف عبارة".

بدائع الفوائد، ۱۳۲/۲.

Ибн Қоййим раҳимаҳуллоҳ:
«У (Иброҳим алайҳиссалом) отасига; сиз жоҳилсиз, сизда илм йўқ демади. Балки бу иборанинг ўрнига латифроқ, мулойимроқ бошқа ибора ишлатди», деди.

«Бадоиъул фавоид», 3/133.*

http://t.me/ibnulqoyyim