काही जागा, काही माणसं, काही वेळा बदलतात..पण काही माणसं आहे़त, जिथे आहेत तिथेच असतात. असं म्हणतात काळानुसार बदलायला हवं, जसा देश, तसा वेश अंगिकारायला हवा..पण हा सगळा अट्टाहास कशासाठी? कोणत्या विशिष्ट गोष्टीसाठी? आणि समजा जसं फिल्मी दुनियेत दाखवतात तसं खरचं प्रखर संघर्षानंतर गुडी गुडी हैपनिंग झालचं. तर त्याच्याही पुढे अशी कोणती गोष्ट मिळवायची असते की त्यासाठी माणुस नेहमी हपापलेला असतो. असा प्रश्न मला नेहमी छळतो.

मुळात सुखा-समाधानाची व्याख्या ती नेमकी काय? ती आपणच ठरवायची असते. आणि आपण सुखात आनंदात आहोत की नाहीत याचे मोजमाप करण्याचा अधिकार समाजाच्या हाती देणं म्हणजे मुर्खपणा आहे असचं वाटतं. सरकारी नोकरदारांना वाटते खाजगी नोकरी बरी. खाजगीवाल्यांना वाटते नकोच ती बॉसची कटकट सरकारी नोकरी असती तर कित्ती बरे असते. मैरिड लोकांना संसार म्हंजे तडजोड आणि आवडीच्या गोष्टींचा त्यागच वाटतो. अनमैरिडांना वाटते अरे माझे लग्न कधी होणार? मुलगी असणा-यांना वाटते मुलगा हवा होता..मुलगा असणा-यांना घरात लक्ष्मी हवीच म्हणुन मुलगी हवी असते..व मुलासाठी प्रॉर्पटी ऊभा करण्यासाठी त्यांना अख्खा जन्म घालवायची हौसही असते.

भलेही तो सो कॉल्ड वारस ऊद्या व्यसनी होऊन त्यांना लाथा का घालेना..! ह्यांना मुलाच्या लाथा हव्यात पण जावयाच्या हातचे पाणीही नको प्यायला. असो.(मला कध्धीच वाटतं नाही बरे..ऊलट अभिमान व गर्व प्रसंगी माजही वाटतो..मुलगी असल्याचा)
जॉबवाल्या लेडीजला वाटते काश..मी हाऊसवाईफ असते..मस्त लोळले असते घरीच. ( आता हाऊसवाईफ म्हंजे बिनपगारी फुल अधिकारी असते. जिच्या कामाचे मोल पैशांत काय कुठल्याच मौल्यवान गोष्टीत होऊ शकत नाही) हाऊसवाईफला वाटते माझी स्वत:ची कमाई असती तर..मी माझी सगळी स्वप्नं पुर्ण करु शकले असते.

अर्थात कोणत्याही स्त्रीने आर्थिक स्वावलंबी असावेच पण एकावेळी एकच गोष्ट जमणारा पण महिलावर्ग आहेच. श्रीमंतांना समाधानाची झोप हवी आहे..गरीबांना श्रीमंतांसारखे व्हावे वाटते. तर सांगायचा मतितार्थ असा..
सुखाची समाधानाची व आनंदाची कुणाचीच व्याख्या परफेक्ट नाहीय. त्यामुळे हे शोधण्यात जिंदगीतला वर्तमानकाळ व्यर्थ घालवण्यात काहीच पॉंईंट नाही. मी कित्येक म्हातारी माणसं पाहतो..पश्चातापाच्या आगीत होरपळत असतात.. मी अमुक केलं असतं तरं बरं झाल असत. मी तमुक करा़यला नको होतं. तेंव्हाच तो आनंद घ्यायला हवा होता वगैरे वगैरे..!

तर मित्रांनो..शेवटी सरणावरचे मरण चुकलेय कुणाला? त्यामुळे ध्येयामागे जरुर धावा. पण तुमच्या गरजा कोणत्या व किती याची मर्यादाही पाळा. आपला आनंद स्वत:वरच अवलंबुन ठेवायचा दुस-यांवर नाही हे एक छोटंस पथ्य पाळल की जगणं खरच थोडंका होईना सोप्प होईल..! शेवटी, रेतीसारख्या दुरवर पसरलेल्या आयुष्यातुन 'मोती' शोधायचा सुखकर प्रवास म्हणजेच खरं जगणं..!

# जगणं दुनियादारीतलं..

©️®️✍️शैलजा खाडे ❤️ शब्दशैली
कोल्हापुर.

@Shabdshailee

. 🔴 सामान्यज्ञान सराव टेस्ट सोडवा 🔴*🔥 *सर्व स्पर्धा परीक्षांसाठी अतिशय उपयुक्त.*🔈*टेस्ट क्रमांक - 16 *🆕*💥* *एकूण प्रश्न : 30*💥 *Passing : 15*✅ *Score लगेच समजेल.😍*⏰ *वेळ 15 मिनिट.*🔍*आजपर्यंत झालेल्या सर्व Test सोडवण्यासाठी भेट द्या.*💯**💎Www.MpscCorner.com*▶️ आजची टेस्ट सोडवण्यासाठी खाली दिलेल्या लिंक वर Click करा...👇https://mpsccorner.com/general-knowledge-test-16/
https://mpsccorner.com/general-knowledge-test-16/
https://mpsccorner.com/general-knowledge-test-16/🔖 आपल्या मित्रांना पण नक्की share करा.👍**

📊 मराठी व्याकरण सराव टेस्ट *📊***

( हे सर्व प्रश्न ने TCS व IBPS ने विचारलेले आहेत ) *🛍 *एकूण प्रश्न - 30*🧠 *टेस्ट सोडवल्या नंतर तुमचे मार्क तुम्हाला लगेच समजतील...*⭐️*अजून फ्री टेस्ट साठी भेट द्या.👇*✔️ Www.mpsccorner.com🔴 *खाली दिलेल्या लिंकवर Click करून आजची ही टेस्ट सोडवा 👇*https://mpsccorner.com/marathigrammartest-10
https://mpsccorner.com/marathigrammartest-10
https://mpsccorner.com/marathigrammartest-10‼️ *आपल्या जवळच्या मित्रांना पण Share करा 👍****

परिचयातील एका मुलीची घटना आहे. वयाच्या अठराव्या वर्षी 27 वर्षे वयाच्या सजातीय कमावत्या देखण्या तरूणाशी तिने लग्न केले. इतक्या लवकर लग्न करण्यास तिच्या घरच्या मंडळींचा विरोध होता, तरीही तिने आत्महत्या करेन अशी धमकी देत मागे लागून लग्न केले. अर्थातच लग्न गाजावाजा न करता केले गेले. तिची नवलाई लवकर संपली नि त्याचे खरे स्वरूप समोर आले. तो सायको होता. तिला मारझोड करायचा, शिव्या द्यायचा आणि संशय घेऊन वाट्टेल ते बोलायचा. कधी कधी कोंडून ठेवायचा. तिने एक केले की त्याच्याशी शारीरिक संबंध ठेवले तरी मूल होऊ दिले नाही परिणामी तो अधिकच संशय घेऊ लागला.

तिच्या आईवडिलांपर्यंत ही गोष्ट पोहोचली तेव्हा तिने आधी साफ नाकारली. असे काही होतच नाही, आमचा संसार सुरळीत आहे सुखात आहे अशी थाप मारली. मात्र तिचा हितचिंतक चांगला होता, त्याने तिचे काही व्हिडिओ तिच्या आईवडिलांना दाखवले तेव्हा त्यांच्या पायाखालची जमीन सरकली.

त्यांनी तिला तत्काळ घरी परतण्यासाठी गळ घातली मात्र ती काही केल्या त्यास दुजोरा देत नव्हती. बळेच आपण सुखात असल्याची बतावणी करत होती. सासरी आपली बदनामी केली म्हणून त्याने तिचा अधिकच छळ सुरू केला.

तिचा भाऊ नि तिचे आईवडील त्याच्या घरी जाऊन चार गोष्टी बोलून आले मात्र काहीही फरक पडला नाही. या मुलीमुळे आपल्याला पनवती लागली असा अंधश्रद्धेचा ग्रह करून घेत त्याच्या घरातल्या सर्वच जणांनी तिचा छळ सुरू केला तरीही ती मुलगी त्याच्याविषयी तक्रार करायला तयार नव्हती.

मुलीच्या पालकांनी वकिलांचा सल्ला घेतला, त्यांनी सांगितलं की मुलगी सज्ञान असताना लग्न झालेय. शिवाय तिची काहीच तक्रार नाहीये, त्यामुळे आपण काहीच करू शकत नाही. त्यांनी तिची मानसिक स्थिती जाणून घेण्याचा सल्ला दिला. त्यात ते कमी पडले. तिने मनाचा ठाव काही केल्या लागू दिला नाही. कुणीतरी त्यांना माझे नाव सुचवले.

त्यांच्याशी आधी फोनवर बोलणे झाले. मग प्रत्यक्ष भेट झाली. मुलीशी त्यांनी फोनद्वारे ओळख करून दिली. तिच्याशी बोलणे झाले. तिला काही केसेसमधील माहिती हळूहळू पुरवत गेलो. त्या दरम्यान तिला सवालच केले नाहीत, पालक तिच्यावर नाराज आहे हे न दाखवता ती हे का करत असावी याचे अंदाज बांधणाऱ्या काही मुलींच्या आयुष्यात पूर्वी घडून गेलेल्या अशाच काही घटनांची माहिती तिला दिली.

मग कुठे ती बोलती झाली. मग ती समुपदेशनास तयार झाली. तिच्या शहरातील (कोल्हापूर) मानसोपचार तज्ञांशी तिची एक सिटिंग झाली, नंतर तिच्या माहेरच्या शहरी मानसोपचार तज्ञांशी तिच्या तीन सिटिंग्ज पूर्ण झाल्या. काल तिने त्याच्याविरोधात घटस्फोट मिळावा यासाठी अर्जावर सही केलीय.

तिला भीती कशाची होती माहिती आहे का?

आपण केलेली निवड चुकली हे कसे स्वीकारायचे या विचारापोटी ती ते नाते पुढे रेटत होती.
या व्यक्तीशी लग्न करण्यासाठी आपण आई-वडिलांना रडवलं यांचे तिला शल्य होते.
आपण माहेरी परतलो तर लोक आपल्याला व आई-वडिलांना लोक नावे ठेवतील या न्यूनगंडाने तिला ग्रासले होते.
आपण माणूस ओळखण्यात कमी पडलो हे तिला समजले होते पण ते मान्य करणे म्हणजे सर्वांनाच कमीपणा असा तिचा समज झाला होता.

मानसोपचारतज्ज्ञांनी तिला सांगितले की ती ज्या वयात लग्नासाठी इरेला पेटली होती तेव्हाचे वय आणि मानसिक अवस्था पाहू जाता तिला ते जमलेच नसते.

आधी केलेली चूक दडपून नेण्यासाठी आयुष्यभर चुकांची मालिका सुरू ठेवण्यापेक्षा नकळत झालेली चुक मागे टाकून आयुष्याकडे पुन्हा नव्याने पाहणे इष्ट हे तिला पटले.

समाज, लोक, दुनियादारी यापेक्षाही मोलाचे आहे ते स्वतःशी प्रामाणिक राहणे हे तिच्या मनावर ठसले तेव्हा ती वास्तव स्वीकारून दोन पावले पुढे आली.

तिला तुमच्या सदिच्छा हव्यात. आशीर्वाद हवेत.
मुलगी, बहिण, मैत्रीण समजून!

चुकलेल्यांवर रागावू नये, त्यांना घराची दारे बंद करू नये. त्यांना समजून घ्यावे. परिस्थिती बदलायला वेळ लागतो पण संयम कामी येतो.
जग नावेच ठेवत असते, आपल्या वाटा आपल्यालाच धुंडाळायच्या असतात!

- समीर गायकवाड.

मध्यरात्र

ढाराढूर निद्रेस गेली वस्ती
गल्लोगल्लीत कुत्र्यांचा आकांत
स्मशाना गत झाला मोहल्ला
माझ्या स्वप्नांवर दुःखांचा हल्ला

आठवणींचे छाताडावर बसले मढे
तळ मनाचा भासांनी उचंबळलेला
रात किड्यांचा आक्रोश जीवघेणा
गर्भारून विचारांनी गळा दाबलेला

सुतक्या ओस चार भिंती शेजारी
गर्द कोळोख एकांत माजलेला
जखमांची चिरफाड रोज मध्यरात्री
पाऊस यातनांचा डोळ्यांत साचलेला

एक आकृती फिरते सभोवताली
क्षण प्रत्येक जगण्याचा भारलेला
छळून रात्र पहाटेला सांगेल गार्‍हाणे
दिवस देईल आमंत्रण अंगणात दुःखाला

विकास सुखधाने
युवा साहित्यिक लेखक
नांद्रा.ता.मेहकर जि.बुलढाणा

*🔥 *तलाठी भरती सर्व जिल्ह्यांच्या सुधारित याद्या *🔥*⭐️**छञपती संभाजी नगर जिल्हा तलाठी सुधारित यादी.https://t.me/Ganitmanch/69683*⭐️*बीड जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69684*⭐️*भंडारा जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69685*⭐️*बुलढाणा जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69686?single*⭐️*चंद्रपूर जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69687?single*⭐️*धुळे जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69689*⭐️*गडचिरोली जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69690?single*⭐️*गोंदिया जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69692*⭐️*हिंगोली जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69693*⭐️*जळगाव जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69694*⭐️*अहमदनगर जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69695*⭐️*सातारा जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69696*⭐️*सिंधुदुर्ग जिल्हा तलाठी सुधारित यादी.https://t.me/Ganitmanch/69697*⭐️*अमरावती जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69698?single*⭐️*पालघर जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69699?single*⭐️*सोलापूर  जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69700*⭐️*ठाणे जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69701*⭐️*मुंबई तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69702*⭐️*वर्धा जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69703*⭐️*वाशीम जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69704*⭐️*पुणे जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69705*⭐️*रत्नागिरी जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69706*⭐️*परभणी जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69707*⭐️*अकोला जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69708*⭐️*कोल्हापूर जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69709*⭐️*जालना जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69710?single*⭐️*धराशिव जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69711?single*⭐️*नंदुरबार जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69712?single*⭐️*नांदेड जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69714*⭐️*नागपूर जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69715?single*⭐️*नाशिक जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69717*⭐️*सांगली जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69718?single*⭐️*रायगड जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69720*⭐️*लातूर जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69721?single*⭐️*गोंदिया जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69723*⭐️*यवतमाळ जिल्हा तलाठी सुधारित यादीhttps://t.me/Ganitmanch/69724*✅ *तुमच्या जवळच्या मित्रांना पण शेअर करा.

ती सुई-दो-यानं गोधडी शिवण्यासाठीचा टाका घालायची आणि मी पहात रहायचो..तिची जुन्या-पुराण्या,फाटलेल्या पातळांना, लुगड्यांना त्यांच्या जरीकाठांना जोडुन जोडुन हातांनी गोधडी तयार करायची अफलातुन कलाकारी, माझ्या बालमनाला खुप भावायची. कधी कधी मीही तिला या हातशिलाईत मदत करायचो. हे काम करता करता ती लोकगीतं म्हणायची, तिच्यावेळच्या शेता-भातातल्या, गुरा-ढोरांच्या  सासुरवासाच्या सगळ्या गोष्टी ती शेअर करायची. तेंव्हा त्यातलं मला फारसं कळत नसायचं पण तिच्या मनाच्या समाधानासाठी मी मान डोलवायचो मग ती मायेनं माझ्या तोंडावरुन हात फिरवायची.

तिच्या सुरकुतलेल्या हातात एक वेगळीच ऊब होती, आपुलकी होती. तिच मायेची ऊब तिने शिवलेल्या वाकळीत आणि गोधडीतही आपसुक ऊतरायची. तिच्या हातावरचं गोंदण, बोटावरच्या गोंदणाच्या चांदण्या, हनुवटीवर, डोळ्यांच़्या कडांना, कपाळावर गोंदलेलं असं हिरवंगार गोंदण माझ्या बालमनाचं प्रमुख आकर्षण होतं. वाकळा शिवताना तिच्या हातातल्या डझन-दोन डझन बांगड्यांचा किणकिणाट आजही माझ्या मनाला कमालीचे नोस्टालजिक करुन सोडतो.

पुर्वी आपली आज्जी गोधड्या-वाकळा शिवता शिवता माणसांना पण एकत्र घट्ट बांधुन, विणुन ठेवायची. आता मात्र जिथे माणसांची मनेच फाटुन चिंध्या झालीयत तिथे कुठे कुठे म्हणुन ठिगळं लावणार? तिथे जगातला कुठलाही सुई दोरा कुचकामीच ठरतोय हे दुर्दैव..!
अलिकडेच 'काकण' चित्रपट पाहिला त्यातली नायिका सुधामती म्हणते, आपण लहान असतो तेंव्हा कित्ती धाडसी असतो..आणि मोठ्ठे झालो की आपल्यावर बंधने येतात हीच बंधने आपल्याला आयुष्यभर पाळावी लागतात. म्हणुन मोठ्या माणसांच जग खुप वाईट असतं..! मलाही सेम असच वाटतं..

बालपणी मिळालेला आज्जीच्या मायेचा ठेवा मोठ्ठ झाल्यावर आपण विसरतो का? नाही, तो नाहीच विसरत आपण..पण आत्ताचा व्यावहारिक जमाना, आताची दुनियादारी तो ठेवा विसरायला लावतात. त्यातला आपलेपणा आत्ताच्या सोन्यामोत्यांच्या, ए.सी. पॉलिश्ड फर्निचरच्या भौतिक सुखांत आपल्याला शोधुनही सापडत नाही. त्यामुळे आपण आत्ता हजारो रुपयांच मखमली, मुलायम ब्लैकेंट पांघरल तरी..आजीने फाटके तुटके कपडे जोडुन मायेनं शिवलेल्या गोधडीतल्या मायेची सर त्याला कधीच येत नाही..!

©️®️✍️शैलजा खाडे ❤️ शब्दशैली
कोल्हापुर.

@Shabdshailee