Istanbulga ikki hafta oldin kelganimda qattiq stressga duch kelgan edim. Ruhiyatim shu darajada zoʻriqqan ediki, hatto oʻzim orzu qilib kelgan joyning eshigidan ham kirmasdan ortga qaytishga tayyor edim.

Lekin shoshilmadim, zero shoshilish shaytondan. Ishlarimning eng avvalida Allohdan faqat xayrlisini soʻraganimdek, davomida ham faqat xayrlisini soʻrayverdim. Nafsim ovoziga emas, balki Alloh roziligini istagan qalbim ovoziga quloq tutdim.

Faqat va faqat Alloh taolodan yordam tilab, sabr qilishda davom etdim. Avvalroq turgan joyim masjidga yaqinligi meni juda xursand qilgandi. Buni Alloh taolo menga Oʻzining yaqinligini bildirish belgisi oʻlaroq nasib qildi, deb yaxshi gumonda boʻlgandim. Hozirda vaqtinchalik yashab turgan joyim esa shundoqqina masjidning roʻparasida ekan. Derazamdan qarasam eshiklarini koʻraman. Albatta buni Uning cheksiz lutf-u karamidan boʻlgan bir xayrli rizqim deb hisobladim.

Rustamjon domla: “Alloh taolo sizning gumoningizdadir. Doim U haqida eng goʻzal gumonda boʻling. Alloh meni sevadi, deb yashang”, deb aytadilar doim. Xuddi shunday qilish orqali hayotimga yorugʻlik kirdi. Mashaqqat ichra sabrim ortdi, natijada yengillikka chiqishim ham tezlashdi.

Hozir ham Allohning cheksiz saxovati ichida suzib yuribman-u, lekin baribir shaytondan quloqlanib olgan nafsim norozi boʻlishga sabablar topib turadi. Men bunaqa onlarda har doimgidek faqat va faqat Oʻziga murojaat qilaman. Zero U murojaatlarni javobsiz qoldirmaydigan Zotdir.

@tilmochqiz

*? Agar oshiq boʻlsangiz…*

https://t.me/mehrob_uz/52263

Telegram

Mehrob.uz

Агар ошиқ бўлсангиз Расулуллоҳни уйғоқликда кўрасиз ***➖*** ○***➖*** ○***➖*** ○***➖*** ○***➖*** ***🎙***Шайх Саййид Раҳматуллоҳ Термизий. ***🕌*** "Минор" жоме масжиди имом-хатиби @MEHROB\_UZ

Yangi sahifa.

Alloh uni chiroyli satrlar bilan toʻldirishni nasib qilsin.

@tilmochqiz

Ustozni juda hurmat qilaman. Doim juda kerakli amaliy maslahatlar bilan boʻlishadilar. Alloh rozi boʻlsin!

https://youtu.be/TGAnoLA1Atk?si=IvWB7dmwIj58k5kK

YouTube

Сиз тушингизда кўрдингизми? Изоҳда ёзиб қолдиришни унутманг!

Shukr

Bolaligimizda shunday o‘yin o‘ynardik: ko‘zlarimizni yoki quloqlarimizni yopib, xuddi ko‘r va karlardek bir necha daqiqa yurish, keyin esa koreys kinolaridek mo‘jizaviy operatsiyadan keyin ko‘zlarimizni asta ochish va dunyoni birinchi marta ko‘rib turgandek shukronalik bilan olamga boqish. (Esmeralda va Samoviy ishq kabi serillar katta hissa qo‘shgan bunga).

O‘sha paytda buni o‘yin uchun qilgan bo‘lsak-da, hozirga kelib bu kabi o‘yinlarning bola fitratidagi tabiiy empatiya (boshqalarni his qila olish) xususiyati tufayli bo‘lganini anglab yetdim. Biz shunday qilish natijasida ko‘zi ojiz va qulog‘i eshitmaydigan yoki boshqacha imkoniyati cheklangan insonlarni holatini yashab o‘tganmiz. Ulardan jirkanib yoki o‘zimizdan kamroq odam sifatida qarab emas, balki xuddi biz kabi oddiy odam ekanliklarini harakatlarimiz orqali ongimizda tasdiqlaganmiz.

Bugun shu o‘yinni eslab o‘zimcha ko‘zimni yumdim. Ochganimda atrof-olamga endi boqayotgandek qaradim. Ko‘m-ko‘k osmonga qarab, aynan mana shu ranglar jilosini ko‘rishga, daraxtlarning yam-yashil siyg‘asini va ta’riflashga so‘zlar kamlik qiladigan turli-tuman shakllarini payqashga qodir qilib qo‘ygan Rahmonga hamd-u sanolar aytdim. Quloqlarim bilan qushlarning chug‘uri, mashinalarning g‘izzillashi, pashshaning g‘o‘ng‘illashi, daraxt barglarining shitirlashiga "ilk bor" quloq tutib, buning naqadar katta mo‘jiza ekanini anglab yetdim. Menga shuncha mo‘jizalar so‘ramasimdan berib qo‘yilganini o‘ylab hayron-u lol qoldim. Shuncha yillar mobaynida aslida ham ko‘r – qalban ko‘r bo‘lganimni anglab, ko‘zlarimni ochgan Zotga shukronalik hissini tuydim.

Aslida haqiqiy nuqson inson a’zolarining ishlamasligida emas, balki sanoqsiz ne’matlar ichida bo‘la turib, ularni anglash va shukr qilish baxtidan mahrum bo‘lib qolishda ekan. Ne’matlarini to‘kis qilib bergan Alloh taologa cheksiz hamd-u sanolar bo‘lsin.

@tilmochqiz

Falastin haqida gapirish ham dilga ogʻirlik qiladigan darajaga yetib keldik. Gapirishdan foyda yoʻqligi ham allaqachon ma’lum boʻlib boʻldi. Bu gaplardan allaqachon samo yorilib ketgan boʻlardi, lekin koʻr, kar va noshud qalblar zarracha qimirlagani yoʻq. Bu ham insoniyat tarixiga bir hujjat boʻlib qoldi. Endi faqat boshga tushganni koʻz koʻradigan Kundan oʻzga kunimiz qolmadi.

Allohim, yagona najot — Oʻzingda. Oʻzing yordam ber! Oʻzing yordam ber! Oʻzing yordam ber!

@tilmochqiz