#ОДОБУ_ЭҲТИЁТ

Аз боби риояи одоби инсонӣ он аст, ки сухани ҳар инсонеро хуб гӯш бикун, аммо аз боби риояи эҳтиёт он аст, ки ҳар чи ки мегӯянд бовар макун.

БА САҲИФАИ ТАЪЛИМӢ «ТАЗКИРА» ОБУНА ШАВЕД, ДАРСҲОИ САВТИ (СОЛЕҲ АБӮ ЮСУФ) АЗ КИТОБИ "ОМӮЗИШИ ТАВҲИД БАРОИ КӮДАКОН" АСТ.

https://t.me/tazkira_1

#ФИРҚАИ_ҲУРУФИЯ

Ҳуруфия - фирқае аз фирқаҳои шиъаи ғулот омехта бо тасаввуф аст, ки аз ҷониби Фазлуллоҳ Наимӣ Истирободи (таваллуд 741 ҳиҷрӣ) таъсис шудааст ва даъваташро дар Табрез соли 788 ҳиҷрӣ ба наздиктарин шогирдонаш расман эълон кард.
Аз китобҳои машҳури Фазлуллоҳ Наимӣ "Ҷавиданнома" ("Китоби ҷовидонӣ") ё "Ҷовидони Кабир" аст, ки аз ҷониби пайравони Наимӣ ба унвони "Қуръони Ҳуруфият" эҳтиром гузошта шудааст.
Ҳуруфия - дар охири асри 14 ва ибтидои асри 15 дар қаламрави Озарбойҷон ва шимолу ғарбии Эрон ва баъдан дар Балкан (хусусан Босни), Туркия , Сурия , Ироқ ва Ҳирот васеъ паҳн шуд. Ақидаҳои ҳуруфӣ ба тариқи суфиҳои Бектошӣ, ки ба шиъа наздик буд ва дар асри 14 васеъ паҳн гардид ва таъсири зиёд расонд.
Дар Эрон дар натиҷаи репрессия ҷамоатҳои ҳуруфӣ дар охири асри 15 аз байн рафтанд. Аммо дар Туркия онҳо ба сабаби суфиҳои Бектошӣ вуҷуд доштанд ва бештари хабарҳои онҳо ба забони туркӣ навишта шуда, аз ҷумлаи китобҳои машҳуре, ки асли онҳоро дар бар мегирад, инҳоянд: “Муҳаррамнома” ва “Ҳақиқатнома”.
Муассиси ин фирқа соли 796 ҳиҷрӣ аз ҷониби Мироншоҳ ибни Таймур ба қатл расонда шуд. Намояндаи дигари барҷастаи Ҳуруфия шогирди Наимӣ, Имодуддини Насимӣ буд, ки ӯ низ соли 1417 мелодӣ дар Ҳалаб ба қатл расонида шудааст.
Муфтии Давлати Усмонӣ, Фахриддин Аҷамӣ бо кӯмаки вазир Маҳмуд Пошо ҳақиқати фирқаи Ҳуруфияро ошкор карданд ва мардумро дар масҷиди Атиқ (Искӣ Ҷомеъ) дар Адана ҷамъ оварданд ва Муфти Фахриддин Аҷамӣ ба минбар баромада ба куфр ва зандақаи фирқаи Ҳуруфия ва пайравонаш ҳукм кард.

?БАЪЗЕ АЗ ЭЪТИҚОДҲОИ КУФРИИ ФИРҚАИ ҲУРУФИЯ

1) Ибодат танҳо лафз аст (яъне зарур нест, ки инсон бо ҷавориҳ амал кунад) ва инсон ба василаи лафз метавонад бо Аллоҳ муошират кунад.
2) Коинот абадӣ аст ва дар гардиши бефосила ҳаракат мекунад.
3) Эътиқод доранд, ки Аллоҳ дар симои инсон, таҷассум меёбад, бахусус дар симои Наимӣ таҷассум ёфта буд. Онҳо мегӯянд: Фазлуллоҳ Наимӣ ҳамон Аллоҳ аст, ки дар сурати Наимӣ таҷассум ёфта аст.
4) Қуръон аз тариқи низоми ҳарфҳои алифбои арабӣ ва форсӣ тафсир мешавад, ки онҳо низ тавассути арзишҳои ададии худ (абҷадия) тафсир мешаванд.
5) Дар Ҳуруфия Аллоҳ, ҳарф, инсон, воқеияти моддӣ ва 4 унсур ҳамчун як ваҳдати ба ҳам алоқаманд ва ҷудонашаванда баррасӣ мешаванд. Ҳама чиз Худост, ҳама чиз 28 ва 32 ҳарф аст (яъне калимаву ибораҳо), ҳама чиз шахсест, ки аз асрори ин ҳарфҳо огоҳ аст, ҳама чиз 4 унсурест, ки дар заминаи воқеияти моддӣ қарор доранд.
6) Дар масъалаи фазо ва замон Наимӣ аз нуқтаи назари пантеизм баромад мекунад. Ба ақидаи ӯ, Аллоҳ шашҷониба аст ва дар ин ё он ҷаҳон берун аз замон нест.
7) Ба ақидаи Ҳуруфиён, пас аз таваллуд дар рӯйи инсон 7 хати модарзодӣ – «хатти модарӣ» пайдо мешавад (4 абрӯ, 2 абрӯ, 1 мӯйи сар). Дар одами калонсол боз 7 хат (дар риш 2 муй, дар рухсора, 2 муйлаб, як муй дар зери лаби поён) пайдо мешавад. Ин сатрҳоро «хатти падарӣ» меноманд. Ҷамъи онҳо ба 14 баробар аст ва дар якҷоягӣ бо ҷойҳояшон – 28. “Хатҳои падарӣ” танҳо дар мардон ташаккул меёбанд, дар занон вуҷуд надоранд. Дар сураи аввали Қуръони карим «Ҳамд», ки аз 7 оят иборат аст, калимаҳо ҳамагӣ аз 21 ҳарф иборатанд. Яъне аз 28 ҳарфе, ки дар алифбои арабӣ мавҷуд аст, ҳафт ҳарф дар ин байт нест. Ҳамон тавре ки дар чеҳраи занон “хатти падарӣ” вуҷуд надорад ва ин танҳо хоси мардон аст.
8) Наимӣ дар чанд ҷой ба ривояти оташи ҳазрати Мусо (а) дахл мекунад. Ин қисса, ки дар Қуръон низ инъикос ёфтааст, мегӯяд, ки оташ бо забони инсонӣ ба Мӯсо мегӯяд: «Ман Аллоҳам». Наимӣ таъкид кардааст, ки агар оташ гӯяд, ки ӯ Аллоҳ аст, пас вай як зуҳури Аллоҳ дар шакли оташ аст. Аз ин бармеояд, ки Аллоҳ метавонад ба шакли ашё ва мавҷудоти дигар ворид шавад.
9) Дар таълимоти Ҳуруфиён одами хубу бад, муъмину кофир вуҷуд надорад. Зеро куфр ба Аллоҳ ва имон дар як сатҳ аст.

•┈┈┈┈┈•✿?✿•┈┈┈┈┈•

«° https://t.me/qalamtaj °»

ҲАҶ ВА ҲИҶОБ НАЗДИ ҶОҲИЛ

"Агар касе бо пули барои ҳаҷ ҷамъ кардааш қитъаи роҳеро таъмир кунад ё пуле бисозад ё ба бенавоён ёрӣ расонад, ҳаҷҷаш қабул аст, агарчи ҳаҷ наравад ва ҳоҷии воқеӣ ҳамин гуна касон мебошанд." (Манбаъ: "Кампир-ул-фатово", муаллиф Абӯбеизо Ҷаҳолатзода).

"Агар касе либоси милли тоҷикӣ бипӯшад, гӯё ҳиҷоби шаръиро ба ҷо овардааст, агарчи пеши бару гарданаш намоён бошанд. Гардану пеши бари занро дидани мардони бегона ягон бадӣ надорад." (Манбаъ: "Ал-ақидат-ул-ҷоҳилийяҳ ва-л-шармандагийяҳ", муаллиф Беҳаёбону Даюсбекзода).

ИМРӮЗ РӮЗИ АРАФА АСТ.

Дар ҳаққи бародарону хохарони мусалмонатон дуоро фаромӯш накунед. Зеро вақте дуо мекунед фариштагон мегӯянд: "бар ту низ мисли он".

БЕҲТАРИН ДУО, ДУОИ РӮЗИ АРАФА АСТ.

ҶАВОБ БА САВОЛҲО - [05]

Ассалому ъалейкум ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳу. Хуб ҳастед иншо Аллоҳ ахи. Як савол доштам.

САВОЛ: Дар 10 рузи зулҳиҷҷа муй сар нохун ва ғайраҳоро гирифтан манъ аст бале? Ин барои ҳама ё ин ки фақат барои онҳое ки қуробони забҳ мекунанд?

Алайкумус салом ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳу. Алҳамдуллилоҳ хуб.

ҶАВОБ: Бале, ин ҳукм танҳо барои касоне аст, ки мехоҳанд қурбонӣ кунанд, хоҳ мард бошанд ё зан. Яъне: ҳар гоҳ моҳи Зулҳиҷҷа дарояд, бар касе ки қурбонӣ кардан мехоҳад, ҳаром мешавад, ки мӯй, нохун ва ё аз пӯсти бадани худ чизеро бигирад, зеро аз Умми Салама (Аллоҳ аз ӯ хушнуд бод) ривоят кардааст, ки паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) мефармояд:

إِذَا رَأَيْتُمْ هِلَالَ ذِي الْحِجَّةِ وَأَرَادَ أَحَدُكُمْ أَنْ يُضَحِّيَ، فَلْيُمْسِكْ عَنْ شَعْرِهِ وَأَظْفَارِهِ

Ҳар гоҳ ҳилоли Зулҳиҷҷаро дидед ва касе аз шумо бихоҳад, ки қурбонӣ кунад, пас аз гирифтани мӯй ва нохунҳояш худдорӣ намояд. [Муслим: 1977]
Дар лафзи дигаре омадааст:

فَلا يَمَسَّ مِنْ شَعَرِهِ وَبَشَرِهِ شَيْئًا

Ҳар гоҳ даҳаи аввали Зулҳиҷҷа фаро расад ва касе аз шумо хост қурбонӣ кунад, пас ба мӯй ва пӯсти баданаш нарасад.

Нававӣ (раҳмати Аллоҳ бар ӯ бод) гуфтааст:

وَاخْتَلَفَ الْعُلَمَاء فِيمَنْ دَخَلَتْ عَلَيْهِ عَشْر ذِي الْحِجَّة وَأَرَادَ أَنْ يُضَحِّيَ فَقَالَ سَعِيد بْن الْمُسَيِّب وَرَبِيعَة وَأَحْمَد وَإِسْحَاق وَدَاوُد وَبَعْض أَصْحَاب الشَّافِعِيّ: إِنَّهُ يَحْرُم عَلَيْهِ أَخْذ شَيْء مِنْ شَعْره وَأَظْفَاره حَتَّى يُضَحِّي فِي وَقْت الْأُضْحِيَّة، وَقَالَ الشَّافِعِيّ وَأَصْحَابه: هُوَ مَكْرُوه كَرَاهَة تَنْزِيه وَلَيْسَ بِحَرَامٍ

Донишмандон дар мавриди касе, ки даҳаи Зулҳиҷҷа фаро расидааст ва ӯ мехоҳад қурбонӣ кунад, ихтилоф намудаанд. Саид ибни Мусаййиб, Рабиъа, Аҳмад, Исҳоқ, Довуд ва баъзе аз асҳоби Шофеӣ гуфтаанд: Гирифтани чизе аз мӯй ва нохунҳо бар ӯ ҳаром аст, то он даме ки қурбониашро дар вақти қурбонӣ адо намояд. Шофеӣ ва асҳоби ӯ гуфтаанд: Ин макруҳи танзеҳӣ аст, ҳаром намебошад...[Шарҳи Муслим]

ҶАВОБ БА САВОЛҲО - [04]

Ассалому алейкум ва раҳматуллоҳи ва боракатуҳу. Умедворам ки хуб бошед иншо Аллоҳ. Савол доштам агар имкон бошад ҷавоб медодед.

САВОЛ: Рӯзае ки душанбеву панҷшанбе гирифта мешавад, яке қасдан шикани гунаҳгор мешай ё ин ки қарздор мешай?

Алайкумус салом ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳу.

ҶАВОБ: Рӯзаи нафлиро агар бо ягон узре шакани (фосид куни) чизе барои шумо нест, (яъне; на қазо аст на гуноҳ) аммо агар бидуни узр бошад, байни уламо ихтилоф ҳаст ва дурусташ ҳамин, ки чизе барои шумо нест (яъне; гуноҳе барои шумо нест ва қазо доштанаш низ шарт нест, лекин агар қазо доштед хуб аст).

ҶАВОБ БА САВОЛҲО - [03]

Ассалому алейкум ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳу.

САВОЛ: Бародар як суол ҳами даҳаи Зулҳиҷҷаро рӯза гирифтан бидъат аст ё фақат як рӯзи пеш аз иди Қурбона рӯза мегири? хоҳиш зуд ҷавоб тиед.

Алайкумус салом ва раҳматуллоҳи ва баракатуҳу.

ҶАВОБ: Рӯза гирифтан аз якум то нӯҳуми зулҳиҷҷа мустаҳаб аст, зеро Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) мефармоянд:

ما العَمَلُ في أيَّامٍ أفْضَلَ منها في هذه، قالوا: ولا الجِهادُ؟ قالَ: ولا الجِهادُ، إلَّا رَجُلٌ خَرَجَ يُخاطِرُ بنَفْسِه ومالِه، فلَمْ يَرْجِعْ بشَيءٍ

Ҳеҷ рӯзҳое нест, ки амалҳои нек дар он рӯзҳо назди Аллоҳ маҳбубтар аз ин рӯзҳои даҳгона, яъне даҳаи Зулҳиҷҷа бошад. Гуфтанд: Эй расулуллоҳ! Ҳатто ҷиҳод дар роҳи Аллоҳ? Расулуллоҳ (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) фармуд: Ҳатто ҷиҳод дар роҳи Аллоҳ, магар марде, ки бо ҷону молаш хориҷ шавад ва ҳеҷ якеро пас наёварад. [Бухорӣ: 969]
Аз Ҳунайда ибни Холид аз ҳамсараш аз баъзе ҳамсарони паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) ривоят шудааст, ки гуфт: Паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) нӯҳ рӯзи Зулҳиҷҷа ва рӯзи Ошуро ва се рӯз аз ҳар моҳ, аввалин душанбеи моҳ ва ду панҷшанберо рӯза мегирифт. [Ривояти Имом Аҳмад: 21829 ва Абудовуд: 2437]. Дар "Насбу-р-рояҳ" (2/180) ин ҳадис заиф дониста шудааст ва Албонӣ ин ҳадисро саҳеҳ шуморидааст.

Лекин рӯза гирифтани рӯзи даҳуми зулҳиҷҷа, ки ин худ рӯзи ид аст, ба иттифоқи уламо ҳаром аст. Зеро Паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) аз рӯза гирифтани рӯзи иди қурбон ва иди рамазон манъ кардаги ҳастанд. Аз Абӯ Саид (Аллоҳ аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки гуфт:

نهى النبيُّ صلَّى اللهُ عليه وسلَّم عن صومِ يومِ الفِطرِ والنَّحرِ

Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) аз рӯзаи рӯзи иди фитр (рамазон) ва иди қурбон манъ намудааст. [Бухорӣ: 1991 ва Муслим: 827]

Инчунин ҳаром аст рӯза гирифтани рӯзҳои ташриқ, ки он 11 - 12 ва 13 - уми зулҳиҷҷа аст. Аз Абӯҳурайра (Аллоҳ аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки Паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд:

أيَّامُ التَّشريقِ أيَّامُ أَكْلٍ وشُربٍ وذِكْرٍ للَّهِ عزَّ وجلَّ

Рӯзҳои ташриқ, рӯзҳои хӯрдану нӯшидан ва зикри Аллоҳро кардан аст. [Муслим: 1141 ва Аҳмад: 7134]

Аммо рӯзаи рӯзи нӯҳуми зулҳиҷҷа ба танҳоияш суннати муаккада аст, барои касоне ки дар ҳаҷ нестанд. Аз Абӯ Қатода (Аллоҳ аз ӯ розӣ бод) ривоят аст, ки фармуданд: Дар бораи рӯзаи рӯзи арафа (9-уми зулҳиҷҷа) аз Паёмбари Аллоҳ (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) суол шуд: Паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) фармуданд:

يكفر السنة الماضية والباقية

Каффораи гуноҳони соли гузашта ва соли оянда мешавад. [Муслим: 1162]
Дар дигар ҳадис Паёмбар ﷺ дар фазли рӯзаи рӯзи арафа фармудаанд:

صِيَامُ يَوْمِ عَرَفَةَ أَحْتَسِبُ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُكَفِّرَ السَّنَةَ الَّتِي قَبْلَهُ وَالسَّنَةَ الَّتِي بَعْدَهُ (رواه مسلم)

Ман аз Худованди азза ва ҷалла умед дорам, ки рӯзаи рӯзи Арафа каффорати гуноҳони як соли қабл ва як соли баъд гардад. [Абӯ Довуд: 2425, Тирмизӣ: 749، 752 ва ибни Ҳиббон: 3632]

•┈┈┈┈┈•✿?✿•┈┈┈┈┈•

«° https://t.me/qalamtaj °»