شخصیت های رمانای دهه هشتاد اسمشون ارشام تهرانی بود

ها

ها

Make a wish

'Cause I don't know
I ever wanted you to let go
I never wanted you to lay low
I must be crazy now to let you
Let, you let you go
Ah, I never wanted you to let go
I never wanted you to lay low
I must be crazy now to let you
Let you, let you go

Make a wish

منو از برق بكشيد لينكين پارك گوش ندم نصفه شبى ياد دوران نوجوونيم بيفتم

من میام لا به لای برگ های پاییز وقتی هوا بشه تاریک نمیترسم من از مترسکاتون میام دم پنجره وقتی خوابین
من میام با کوچ کلاغاى شهر تو چشامه خون، تو صدامه درد میام خالی کنم عقده هامو روت میام حرفاى نگفته رو بگم میام سیاه کنم روزگارتو خوبه حالت؟پس می گیرم حالتو کابوسم، میام شبا تو خوابتو هر راهی بری من میبندم راهتو

یچیزی کشیدم که احتمالا فقط خودم باهاش حال میکنم

بله منم يه اسپرسو دارم