ОНАНГИЗ АСРАНГ!!!

Oнангиз ёнида бир зум ўтириб,
Меҳрли кўзларга бир тўйиб қаранг,
Дунё ишларини бир четга суриб,
Онаси ҳаётлар, онангиз асранг!

Ҳаётдан кетганда қадри билинар,
Томоққа ҳаттоки сув ҳам илинар,
Пушаймон бўларсиз, бағир тилинар,
Онаси ҳаётлар, онангиз асранг!

Қалбини ғам алам қамраб олмасин,
Йўлингизни кутиб кўзи толмасин,
Кексайган кўнглида армон қолмасин,
Онаси ҳаётлар, онангиз асранг!

Онасин ҳолидан хабарсиз киши.
Мазмунсиздир умри, баҳору қиши,
Ҳеч қачон тугамас бу дунё иши,
Онаси ҳаётлар, онангиз асранг!

Оналар пойида бўлса гар жаннат,
Не учун онага қилмайсиз хизмат,
Онадан айрилмоқ энг оғир қисмат,
Онаси ҳаётлар, онангиз асранг!

Биз учун ҳадисдур айтган ҳар сўзи,
Дунёда онадай зот борми ўзи,
Фақат қувонч билан ёшлансин кўзи,
Онаси ҳаётлар, онангиз асранг!

Яхши шеър экан, яхшиларга илиндим...!!!😊

Ota ~ Onasini Qadrlaganlar Kanali

@MEXRIBONIM_OTAM_ONAM 🌸

ЯҚИНЛАРИНГ ЙИҒЛАТСА.

Яқинларинг йиғлатса,
Кўз ёшингни яширгин.
Битта яхшилик қилса,
Ўнта қўшиб оширгин.

Яқинларинг йиғлатса,
Ётдан ёруғлик кутма.
Сўнги йўлга кузатувчинг
Шу йиғлатган, унутма.

Яқинларинг йиғлатса,
Қилма элга овоза.
Кабутар кўк қучса ҳам,
Қайтар жойи ховоза.

Яқинларинг йиғлатса,
Қўлларин қўй кўзингга.
Ҳа десалар, дегин толди,
Кўзим қараб юлдузга.

Яқинларинг йиғлатса,
Дема мени билмади.
Сен ким бўпсан, Абу Лаҳаб
Пайғамбарни билмади.

Яқинларинг йиғлатса,
Бу ўткинчи бир хисдир.
Қурон ўқи, қалбингга,
Қурон таскин, мунисдир.

Бироқ шундай яшагин-ки,
Салом ўрнинг билинсин.
Ортингдан дуо қилиб,
Жаннатларни илинсин.

ОПА-СИНГИЛЛАРНИ 
ЙУҚЛАБ  ТУРИНГ...

Оилалар тўлиқ бўлсин...

Бу мавзу, ўзбекнинг дардига айланиб улгурди.
—Ойингдан хабар борми?-сўрайман ўқувчимдан.
—Ҳа, телеграмда гаплашиб турибман,-дейди кўзлари жавдираб.
—Кетганларига уч йил бўлиб қолди-я, келиб қолсалар керак
—Йўқ, ҳали қайтмас эканлар. Арабистонда эканлар. Энди яхши иш топибдилар ўзи, -дейди ерга қараб бирдан мени маҳкам қучоқлаб олади, йиғлаб юборади
—Онамни жудаям соғиндим, устоз...Ўпкам тўлади, маҳкам қучоқлайман, елкаларини силайман, бирга йиғлаймиз
Кеча отаси чет элга ишлагани кетган яна битта ўқувчим дарсга келмади. Сабаби, уйига уста чақирган экан, иккита номаҳрам эркак билан онасини ёлғиз қолдиришни истамаган ўқувчим уйида қолибди. Мактабда текширув бор эди. Онасини устани якшанба куни чақирмаганликда айладим, бироз қизишиб кетдим. Хуллас, бечора аёл иложсиз қолганидан "Майли, боламни мактабдан ҳайдаттириб юбора қолинг, лекин жўнатолмайман",-деди. Хаммаси жонига текканлиги гап оҳангидан сезилиб турарди. Аслида, ичимда ўқувчимни орияти учун алқаб турибман, аммо биздан ҳам давоматни талаб қиладилар, ўз кўнглимда бурчимни адо этяпман... Яна йиғладим, бироз туриб қайтиб қўнғироқ қилдим, бугунча қолиши мумкинлигини айтдим...
Бундан ўн йил олдин бир ўқувчимнинг ҳам онаси, ҳам отаси болаларини холасига ташлаб Россияга ишлагани кетди, Шу кетган бўйи ўқувчим мактабни битирганда қайтиб келди
Ота-она меҳрига тўймаётган болалар... Моддий жавобгарликни бўйнимизга оламиз-у, маънавий жавобгарлик ҳақида ўйлаб ҳам кўрмаймиз...
Чегарадан турнақатор бўлиб юртига қайтиб келаётган ватандошларимга разм соламан. Оғир юк халталарни оғирлигидан кўтариб эмас, судраб олиб ўтадилар...Ким билади, бу халталарда қизалоғига олган қўғирчоғи борми? Мен уларнинг
бола-чақасининг олдига қувониб, ошиқиб келаётганига ишонаман.
Болалигимда отам беллари оғриб, ётиб қолдилар. Адам бемор бўлиб ётибдилару, қувончимни кўрсангиз. Ёнларидан бир зум кетмайман. Ўшанда мендан бахтли одам йўқ эди. Сабаби, ўта банд бўлганликларидан биз адамларни уйда кам кўрар эдик. Бирга ўтказган ўша уч куним хотирам қатларида эртаклар оламида сайр қилган кунларим сифатида ёдимда қолган...
Ота-онаси ўзга давлатларда юрган болаларга жуда ҳам қийинлигини сезиш у қадар мушкул эмас, шунчаки, ўз фарзандингизни улар ўрнига қўйиб кўринг...
Бугун жуда кўп ўзбек хонадонлари болалар олдида қарздор. Аслида, бола бобо ва бувилар тарбиясини ҳам олиши керак, уларнинг бағрида эркаланиши, эртак тинглаши, бирга номоз ўқиши керак... Бобо-бувилар у ёқда турсин, ота-онасининг дийдорига тўймаётган болаларнинг нима гуноҳи бор?
Феруза

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

- Чегирмаси шу бўлса... ўзи қанақа экан...
Хотинимнинг қистови билан “Совғалар” деб ёзилган томонга ўтдик. Кўзинг қувнайди, дилинг яйрайди уларни кўриб. Аммо нархини ўқиб, сувга тушган мушукдек бўлиб қоласан.
Хуллас, бир олам харид билан супермаркетдан чиқдик. Навбат “Чорсу”га.
Зарчопонларнинг энг яхшиси миллиондан бери келмайди. Ўзимча ўйладим: “Инглиз дегани чопоннинг фарқига борарканми? Сал бундайроғи ҳам бўлар”... шу тобда қизимнинг гапи қулоқларим остида янграйди: “Мундоқроғи эмас, қимматроғидан”...
Рўйхат тугади. Дарвозадан кириб, халталарни туширарканмиз, ўғилларим ҳайрон эди.
- Дада, тўй қиляпмизми?
- Йўқ, ўғлим, қизим ва куёвимни кутяпмиз... – деди хотиним менинг ўрнимга.
- Еттинчида синглинг келаркан. Меҳмони билан... шунга яхшилаб кутиб олайлик. Олти ой бўлди кўрмаганимизга, байрам баҳона бир яйрайлик... - дедим вазиятни юмшатиш учун.
- Ўҳҳу, манам хорижга кетсам, шундай кутиб оласизми, бобо? – деб кулган бўлди тўнғич набирам.
Еттинчи куни эрталабдан тайёргарлик авжига чиқди. Ўзим бош ошпаз бўлиб, барчасини назоратимга олдим. Кабобни пиширишга ҳозирладим. Меҳмонлар келсин, исиқ иссиқ тортамиз.
Шу маҳал катта ўғлимнинг телефони жиринглади. Ким биландир гаплашган Салим “Нима? Шуни вақтлироқ айтсанг бўлмайдими?” деб бақира кетди. Сўнг гўшакни менга тутқазаркан
- Дада, Дурдона, - деди.
- Ассалому алайкум, дадажон яхши ўтирибсизми? Уйдагилар яхшими? Дадажон, бугун боролмаймиз. Куёвингизга рухсат беришмабди. Аммо Наврўз кунларига албатта борамиз. Меҳмонимиз ҳам боради. Мен айтган совғаларни олиб қўйгандирсиз-а... Дада, яна бир илтимос, уйда сумалак ташкиллаштиринг. Куёвингизнинг ҳамкасби сумалакни кўрмаган экан. Қандай тайёрланишини ўз кўзлари билан кўрмоқчи экан. Майлими, дада...
- Албатта, қизим... албатта... – гўшакни қўярканман фильмдаги саҳна кўз олдимда жонланди. Безатилган дастурхондаги ноз неъматлар худди пулга айланаётгандек туйиларди...
САИДА ҚОРАБОЕВА

?Қизгинамдан айланай....

Хуллас, куёвимнинг ишини хориждаги бўлимга ўтказишди-ю, ўзи билан оиласини ҳам кўчириб кетди. Ҳар ўн беш кунда кўришга ўрганиб қолган эканман. Юрак қурғур бирам соғинади... ўзиданам кўпроқ маҳмадоналарини қўмсайман. Онасига қўшилиб мен ҳам баъзида кўз ёш тўкиб оламан, сездирмай. Соғинч ёмон бўларкан. Бекорга ўнта бўлса ўрни бошқа, қирқта бўлса қилиғи дейишмаган экан... Ана энди уларни бир йилда бир марта кўрадиган бўлдикда...
Яхшиям телефон аталувчи техника маҳсулоти бор. Гаплашиб, кўришиб туриш имконини беради. Қайси олим ўйлаб топган бўлса ҳам отасига минг раҳмат. Ҳозирги аппаратлар силайдиган бўлиб чиққан-ку.. “Силайдиган телефонингни бериб тур, амманг билан гаплашиб олай”, десам тўнғич набирам кулади. “Айфон бу, сенсорли, бобо”, деб ақл ўргатиб қўяди. Нима фарқи бор? Ахир силасанг бўлди-ку, тўғрими...
“Имо” дегани бор экан. Ана ўшанда ора-сирада Дурдона билан кўришиб, гаплашамиз. Қизалоқлари ҳам эринмасдан рақсга тушишади, инглизча шеър ёдлаб беришади. Омон бўлгурлар...
Дурдона ва куёвим янги йил арафасида келишмоқчи эди. Аммо куёвимизга иш жойидан рухсат тегмабди. Баҳорда борамиз, дейишганди, кун санаб баҳорни кутдик. Аксига олиб қишни ўтиши бирам қийин бўлдики...
Биринчи март куни қизим “Имо”дан қўнғироқ қилди. Онаси иккимиз бирга гаплашдик.
- Ассалому алайкум, дадажон, яхшимисиз? Яхши ўтирибсизми, оёқларингиз оғримаяптими? Яхши қарашяптими сизга, - деб ҳазиллашиб қўйди. - Дадажон, еттинчиларга бориб қолишимиз мумкин. Сизларни бирам соғиндим. Набираларингизни айтмайсизми? Куёвингиз бу ердан бир инглиз ҳамкасби ва унинг рафиқасини олиб бормоқчи. Аввал қайнонамникига кирамиз, сўнг сизларникига ўтамиз. Бизни уялтириб қўйманглар тағин. Дастурхонни чиройли безатинглар. Бу нафақат менинг, сизларнинг ҳам юзингиз. Ойижон, анави “Миллий таомлар”нинг норинидан олиб келиб қўйинг. Емаганимга анча бўлди. Сергўшт, мазаси зўр бўлади. Меҳмонларга ҳам ёқса керак. Тортни ҳам чиройлисидан, қимматроғидан танланглар. Яхши овқат жиғилдонни қайнатмайди дердингиз, дада, тўғрими? Товуқни ҳам семизидан олиб, келинойим бутунлигича димласин. Ойи, бир неча хил салат бўлсин. “Цезар”, “Мужской каприз”, “Под шуба” ҳам қилинглар. Ҳая, дада набираларингиз сиз қиладиган кабобни соғиниб қолишган. Кабобни ўзингиз пишириб берарсиз. Супермаркетдан тарвуз-қовун, узум олиш ёдингиздан чиқмасин. Меваларнинг ҳам сархили дастурхонни безасин. Ананасдан бир эмас, иккита бўлсин. Яна совғалар ҳам тайёр турсин. Дада, Чорсудан инглиз меҳмонга зарчопон ва дўппи сотиб олинг. Мундоғроғи эмас, қимматроғидан. Ойи, инглиз хонимга адрасни тозасини топиб қўйинг. Ўзбекистонга меҳмонга боришяпти. Кўриб қўйишсин, меҳмондўстлигимизни. Мени, куёвингизни обрўсида... Майли, яхши ўтиринглар.
Экран ўчди. Эру хотин иккимиз бир биримизга тикилиб қолдик. Пиёладаги совуб қолган чойимни қулт этиб ютдим.
Уч кундан сўнг:
- Рўйхатни туз, бозорга тушамиз, - дедим.
Зум ўтмай рафиқам узундан узоқ рўйхат тузиб келди. Бу ёғи илик узди пайт, бўлса... Ўғилларимдан сўрашга иймандим. Рўзғор ғор, қанча ташисанг ҳам тўлмайди. Яширган йиққанимизни белга боғлаб, йўлга отландик. Шу маҳал аёлим:
- Тўхтанг дадаси, 8 март байрамку. Бир йўла уйдаги келинларга, Дурдонага, қизларига ҳам совға ола келайлик. Яна чиқиб юрамизми?
Пешонамдан совуқ тер чиқиб кетди. Аммо уйдагиларга олмасак ҳам бўлмайди. Бир йилда бир марта совғага арзимадикми, деб келинлар қовоқ уйиб олишмасин. Тағин инглиз меҳмонларнинг ёнида-я... Ҳа, мард қайнаталар яшасин!
Ёлғизгина қизимиз, Европа деган жойдан меҳмон билан келаркан-у, ахир. Унинг таъбири билан айтганада “уялтириб қўймаймиз, албатта!”
Эру хотин шу пайтгача қадам ташламаган супермаркетга кирдик. Бозордан бошқа савдо жойига бормасдим. “Отанг бозор - онанг бозор”, тортишиб олаверасан, дердим. Лекин Дурдонамиз супермаркетдан олинглар дедими, иложимиз қанча. Мевалар томон юрдик. Нарх навони кўриб, ҳушим бошимдан учди. Бир дона ананасга отнинг калласидек нарх белгилаб қўйишибди, ўзиям. Узумларнинг ҳам нархи осмонда. Камига байрам арафаси “скидка” деб қўйибди.

Аллоҳ амри...

Ғоятда камбағал бир аёл радио дастурига қўнғироқ қилиб, Аллоҳ учун ёрдам беришлигини илтимос қилади.
- Ҳудди шу дастурни эшитиб ўтирган атеист, аёлнинг гапларини тинглаб туриб, уни мазаҳ қилиш фикри ҳаёлига келибди.
- Радиодан аёлнинг манзилини олиб, котибасини чақиртириб дебди:
- Ҳозироқ бозорга бориб, катта миқдорда озиқ-овқат махсулотларини сотиб оласиз-да, мана бу манзилга элтиб берасиз.
- Агар аёл сиздан:
- "Булар кимнинг номидан" деб сўраса, унга:
- "Булар шайтоннинг номидан" деб айтасиз, тушунарлими? деб буйруқ берибди.
- Ва ниҳоят атеистнинг котибаси аёлнинг манзилига етиб келиб, аёлга маҳсулотларни топширибди.
- Аёл озиқ-овқатларни кўплигини кўриб, жудаям хурсанд бўлиб кетибди ва ёрдам учун ўзининг чексиз миннатдорчилигини изҳор этиб, катта миқдордаги озиқ-овқатларни кичкинагина кулбаси ичига бирин-кетин ташибди. Шунда котиба аёлдан кулиб сўрабди:
- Бу озиқ-овқатлар кимнинг номидан эканлигига қизиқмайсизми?
- Аёл жавоб берибди:
- Йўқ, менга бунинг қизиғи йўқ. Чунки Аллоҳ амр этиб турганда, уни қутқариб қолиш учун ҳаттоки шайтонлар ҳам шай бўлиб турар эканлар.

ГУЛНИ УСТИГА БОСИНГ
МЎЪЖИЗА ЮЗ БЕРАДИ [???
????
??
ٰ ???
???? ❤️
?????
??????
??????
?????? ❤️
?????
????
?? ❤️
❤️ ? ?
? ??
? ???
? ???? ❤️
? ????
? ????
❤️ ? ???
? ❤️
?
?
?
? ❤️
?

?](https://t.me/addlist/xniS5xUNs7EyZTYy)ГУЛГА БОСИНГ ХАЙРОН ҚОЛАСИЗ?****

Жумабой акамдан энг кўп қарз олган одам билан қизиқиб қолдим.Мана туман марказидан Раҳматжон Собиров 6000 сўм.(ўша даврдаги бир машинанинг пули).Опам ҳам менга шу одамникига борайлик деди.
Автобусга миниб туман марказига қараб йўлга тушдик.Сўраб суриштириб Раҳматжон аканинг уйини топиб бордик.Раҳматжон ака боғда қўйилган сўрида чой ичиб ўтирган экан, бизни кўриб ўрнидан қўзғолди.
У мени танимаган бўлсада опамни таниди.Ахир Раҳматжон ака Жумабой акам билан бирга савдо саҳасида ишларди. Ҳафтада бўлмаса ҳам ойда бир меҳмондорчликка келиб кетиб юрарди.
У опамга ҳамдардлик билдирган бўлди.Опам эрининг қарзини сўраб келганини,пулга муҳтож бўлиб қолганини айтди.
Раҳматжон ака:”Келин мен у олган қарзимни аллақачон берганман,эрингиз сизга айтмаганмиди? “деди.
-Агар сиз қарзингизни берган бўлсангиз уни албаттда устига чизиқ тортиб қўярди,Яна билмадим.Аммо менга ҳам айтмади,-деди опам,—Агар оға бермаган булсангиз беринг. Ўн болам бор.Энди уларни боқиш менинг гарданимда .Бор худони йўқ деманг.
-Касам ичайми энди келин,- деди у жахли чиққан киши бўлиб.Болаларимни етини еяай, етимнинг хақини егунча .Бўлдими!
Опам ерга қараб жим қолди ва менга қараб кетдик деб имлади.
…Врач кетди шекилли ота сал ўзига келгач мени яна ичкарига чақиришди.Ота инқиллаб ётар ва зўрга нафас оларди.
-Ўғлим мен номард ўша пайти Жумабойдан олган қарзимдан тонгандим.Ҳа,ҳа тонгандим.Худо менга кўрсатди. Уч ўғлим икки қизимдан айрилдим. Ме-ени-и қасам урди. Мана ўша пуллар. Яп янги машина беради бу пулга. Обориб опангга бер мендан рози бўлсин, Тинчгина ўлай,- деди инқиллаб. Раҳматжон отанинг аёли, қизи, киёви ва бошка қариндошлари ҳам унинг ёнида эди. Нима дейишимни ҳам билмай қолдим. Отанинг киёви олдимга каттагина рўмолга ўралган бир тугун пул қўйиб кетди. Отани уринтириб ўтган гапларни узундан узоқ ҳикоя қилиб ўтиришни ўзимига эп кўрмадим. Тугунни кўтариб ташқарига чиқдим. Ҳаммасидан хабарим бор эди. Раҳматжон отани қасам уриб фарзандлари бирин кетин вафот этганини ҳам билардим. Фақат биттагина қизи қолиб уйига ичкиёв қилган эди. Боя мени олиб келган йигит отанинг киёви экан.
Бу дунёнинг ҳисоб китобли эканлигига амин бўлиб машинага ўтириб уйга қайтмоқчи бўлиб турган пайтимизда ичкарида “вой отам” деган йиғи саси эшитилди.
Отанинг жони узилган эди.
Раҳматжон ота қарзни қиёматга колдирмай оллох раҳматига дохил бўлганди.
Крик Души Шухрат

?КИЁМАТГА КОЛМАГАН КАРЗ...
(вокейлик асосида ёзилган ибратли хикоя)

Бисмиллахир Рохманир Рохийм...
Ассалому алейкум азизларим...
Сог саломатмисизлар...
Доим Аллохни панохида булинг!!!

Ишдан келиб энди пича дам олмоқчи бўлиб турган эдим,ташқарида бировнинг “Турдибой аканинг уйи шуми?” деган овози эшитилди.Овозни эшитиб ташқарига чиқдим. Мени чақирган йигитни тўғриси танимадим.Салом алик қилгач уни уйга таклиф қилдим.
-Келинг меҳмон,ичкари киринг, бир пиёла чойимиз бор,- дея мулозмат кўрсатдим.
-Йўқ ака, шошиб турибман, кейинги сафар.Олдингизга ёрдам сўраб келдим,-деди йигит кўзига билинар билинмас ёш олиб.
Тавба мен бирон бир мансабдор бўлмасам.Нима иши бор экан.Ҳаёлимдан ҳар ҳили гаплар ўтди шу сонияда.
-Қўлдан келгунча,-деди мен йигитга ачиниб,-Нима ҳизмат ука Тортинмай айтаверинг.
-Отам ўлим тўшагида ётибди.Сизни бир кўрмоқчи.Шу болани топиб келинглар.Рози ризолик қилай деяпди,-деди йигит муддога кўчиб.
-Айбга буюрмайсиз иним, қаерликсизлар,-сўрадим мен,-Тўғриси сизни танимай турибман.Отангизни исми ким?
-Раҳмат ота дейишади.Туман марказиданмиз.
Раҳмат ота. Ким у. Уни менга нима алоқаси бор.Балки отамнинг қариндошларимикан.Ўйлайвериб бошим қотди.
-Ака йўқ деманг шундай олиб бориб, яна ўзим олиб келиб қўяман.
-Ҳа майли,- дедим кўниб,кийиниб чиқай.
Йўлда кетяпмиз,ҳали ҳам ҳаёлимда ўша гап.Раҳмат отани эслашга ҳаракат қилдим, аммо бўлмади.Йигит ҳам чурқ этмай машинани шамолдек елдириб борарди.Унинг тез ҳайдашидан бу учрашув жуда муҳим эканлигини англадим.
Машина туман марказига етгач, тор илон изи кўчалардан ўтиб ҳашаматли бир уй олдида тўхтади.
Машинадан тушиб уйга разм солдим.Уйни кўриб ўтмиш ҳаёлимда гавдалангандай бўлди.Таниш уй.Бу ўша мен бир пайтлари опам билан келган хонадон эди.
Йигит машинадан тушиб мени ичкарига бошлади.Ичкари хонага кирар эканман хоналарга аста разм солдим.Жуда дид билан безатилган хоналар.Мебилу гарнитурларни ва хона тепасига осилган қимматабаҳо қандилларни кўриб хондон соҳибининг ўзига тўқ, бой эканлигини англадим.
Касал ётган хонага кирдик.Бемор жуда кўпдан бери ётган шекилли, чўпдек озиб қолган,ранги докадек оқариб кетган эди.Мен бориб касалнинг ёнига чўккаладим.
-Ота мана Турдибой акани олиб келдим ,-деди бояги йигит.
Раҳмат ота секин қайрилиб менга томон ўгрилди.Қўлини чўзди.Мен унинг жонсиз қўлларини кафтим орасига олдим.
-Турдибоймисан?Ғозовотлик. Жумавойни қайнукаси,-деди Раҳматжон ота пичирлаб синиқ овозда.
-Ҳа ота худди ўшаман.
Оҳ, деб ота хушидан кетди.Дарров врач чақиришди.Мени йигит имлаб нариги хонага ўтказди.
Мен уни таниган эдим. Жумавойни қайнукасимисан деганидан янада аниқироқ танидим. Шуҳба гумонларга ўрин қолмади.Ҳаёлимда ўша 1983 йилдаги воқеалар жонланди.
Ўша йили опамнинг эри Жумабой акам тўсатдан вафот этиб колди. Ўн нафар боласи билан муштипар опам чирқиллаб қолаверди. Жумабой акам магазинда ишларди.Топиш тутуши яхши ,саҳий инсон эди.Кимки ёрдам сўраб келса йўқ демас.Пул деса пул, жон деса жон бергувчи одам эди. Опам хар йили туғаверганидан болалари ҳам хали ёш, ҳар бирининг орасидаги фарқ бир, бир ярим ёшар эди.
Жумабой акамнинг маъракалари ўтиб опам мени ёнига чақирди, Чунки опамнинг мендан бўлак суянадиган одами йўқ эдида.Ўша йиллари туман газетасида мухбир бўлиб ишлайман. Опам балки оқни қорани яхши билади деб мени олдига тутгадир ўшанда.
-Акангни яхши билар эдинг иним,-деб гап бошлади опам,-Одамларга яхшилик қилгани қилган эди. Мани шу дафтарчада кимга қанча қарз бергани ёзилган экан.Имонли, виждонли одамлар олиб келиб беришди.Аммо баъзилари турибди мана.Биров шу одамларникига кириб чиқсак,нима дейсан.Худони бор дейишса беришар.
-Хўп бўлади-деб опамни қўлидаги дафтарчани олиб унга кўз югуртирдим.Дафтарчада ўн чоғли одамнинг исми фамилиялари келтирилган бўлиб, уларнинг фамилиялари тўғрисига олган пули ,қачон олганлиги ва манзили ёзиб қўйилган эди.Баъзи бирларининг устига чизиқ тортилган булиб,бу уларнинг карзлари тўланганлигидан далолат эди.