بعضی چیزها گفتنی نیست جانم. در سینه میمانند تا روزی که به دست موریانه ها بی افتی
آنها بر حسب اتفاق میخورندشان
زار میزنند، درد می‌کشند، میمیرند

آدمایی که واقعا دوسشون دارم رو بی شیل و پیله دوست دارم
بدون کلیشه و ویترین
شاید بشینم واسه دشمنم شعر عاشقانه بگم، اما بعد اونی که واقعا دوستش دارم رو تو یک کلمه ساده خلاصه میکنم چون من عاشق ساده بودنم
عشق رو هم با سادگی به آدما هدیه میدم
مثلا تو میتونی نارنگی باشی، میتونی ارکید باشی میتونی دارچین باشی. میتونی نخودفرنگی باشی.
ساده و کوتاه و زیبا

گاهی فکر میکنم این همه کش و قوص و فکر و خیال و اشک و لبخند، واقعا ارزشش رو داشت؟

اگر بی پناهی، چنگ بزن به شعر جانِ دلم

برای هزارمین بار
این آهنگو تا هشتاد سالگی گوش میدم

سعدی چو جورش میبری، نزدیک او دیگر مرو
ای بی بصر، من میروم؟ او میکشد قلاب را

Delete it because you don't even know why it was in your mind? Because of habit? Well, sooner or later you have to give up the wrong habit girl!
You are a psychopath who did this many times without reason, without fear!