Сиз режа қилганни Худоим ӯн баробарини (балки юз баробарини) режа қилиб қӯйган бӯлиши мумкин...
*©аноним*

https://t.me/bir_yaproq

Ассалом алайкум. Азизларим! Оффлайн -каналдан ташқари қоғоз/қалам/Wordда ижодга ӯтиб кетганим учун каналда ишларим тӯхтаб қолди. Бундан жуда афсусдаман. Канал ижодга қайтади

,Жуда яхши ғоя келди.

Яшил Мойчечак
(детектив қисса)

муаллиф Зафар Тиловов

1. Ёнаётган мактуб

Марварид Бегимовна секин қадам ташлаб мактаб архиви биносидан чиқаркан, қўлидаги икки вароқ сарғайган қоғоз парчасига охисталик билан кўз ташлади. Керакли  изни топган сарбон каби лабида майин табассум билан атрофга қаради.

— Бугун мойчечакнинг илдизига етиб бораман. - ҳотиржам қиёфада ташқарига чиқаркан, Даргоҳ шаҳарчасидаги маълум машҳур ягона ширинлик дўконига йўл олди.

Бу дўкон Даргоҳ шаҳарчасига асос солинган йилдан бери мавжуд бўлган саноқли "қари" дўконлардан бири бўлиб шаҳарча асосчиларидан бўлган ўнта оилалардан бири — Вафоевлар оиласига тегишли эди. Ширинликларни шахсан оила аъзоларини ўзлари асосан Матлуба хоним ва турмуш ўртоғи Валижон ака қандолатпаз бўлиб, Вафо бободан кейин ўғилга ўтган бу жойга яқин-яқингача эски печдан фойдаланишар, ўтган ой улар электр печ ўрнатишди.

Уларнинг уч фарзанди бўлиб катта ўғли бу шаҳарчани анча олдин тарк этган. Ўғилдан кейинги қизи Сора ҳам бундан анча йил аввал оғир касалликдан вафот этганди.

Хозирда жануб тарафга қараб турган деразасидан янги кириб келган мижозни кўриб шошиб қолган қиз этагидан ўрик шинниси топган пешбандини ечиб янги мижоз истиқболига чиқди.

— Ассалом алайкум, - қиз мехмонни кўриб ранги оқариб кетди: — Устоз.. 

Марварид Бегимовна Сабога  бош ирғаб алик оларкан, қизга бошдан оёқ тикилди:
— Соғлиқларинг яхшими, Сабо... 
Қиз ноўнғай бўлиб бош силкиди.
— Сенда ишим бор эди. Қизим.

— Пишириқ керакмиди, устоз?- кўзларини пирпиратиб собиқ синф раҳбарига савол билан қаради.

— Йўқ, пишириқ керакмас.. - ўзини дарс вақтидаги тутишга уринса ҳам нимадир халақит берди. Марварид Бегимовна ўзини қизиқтираётган саволни тезроқ бергиси келар, қизни эса чўчитиб қўрқаётганди.

— Унда нима устоз?- хеч нимани тушунмаган қизнинг юзида хеч бир хавотир ифодасини тополмагач аёл қўлидаги жилддан бир вароқ чиқариб уни Сабога кўрсатди.

Қоғозда анча йиллар олдин чизилган қанақадир расм тасвирланганди.

— Бу гулни сен чизгансан-а?- Марварид Бегимовна Сабога савол назари билан қаради.

Қиз довдираб қолди. Кўзлари ола-кула бўлиб кетди.
— Бу расмни қаердан топиб олдингиз? 

— Уни ростан ҳам сен чизганмисан? – Марварид Бегимовна дарсини талаб қилаётган қаттиққўл устоздек ўқрайиб қаради.

— Бу расмни биринчи синфдалигимда аммам чизиб берганди.. – қизнинг кўзига ёш келди. — Орадан шунча йил ўтибди. Қандай қилиб бу расмда сақланиб қолибди? 

"Ўн йил.. " хаёлга берилди Сабо, "Ўн йил. Бу даврлар менинг болалигимдаги энг чиройли ва бахтиёр дамлар эди. Бечора аммам.. " 

Қиз хўрсинганча устозига қаради:
— Асила аммамни жуда яхши кўрардим.  Аммо ўн йил аввал ...

— Ким келибди, Сабо?- 
Хонага кириб келган Валижон ака Марварид Бегимовнани кўриб ажабланди:
— Келинг, ўқитувчи.. Нима хизмат?

Аёл Сабога бир қараб қўяркан қизнинг отасига маъноли назар ташлади.

—Майлими, сиз билан алохида гаплашиб олсак?

Аммо Валижон ака негадир асабийлашди. 
— Сиз билан у ҳақида гаплашмайман, дегандим-ку?

— Бу касаллик эмас, айнан долчиндан захарланиш, дея сизга қанча айтмай сиз мени бадгумон ёлғончига чиқаргандингиз...

— Бу касаллик. Оилавий касаллик. - сухбатга нуқта қўйгандек Вали ака ортига тирсланди. Бунда "илтимос, кетинг" деган мазмун акс этиб турарди.

— Илтимос, қизингизни эхтиёт қилинг, - Марварид Бегимовна эшикка яқинлашаркан юришдан бир зумга тўхтади.
— Катта қизингиз ҳам мойчечакларни яхши кўрардими?

Валижон ака индамади.
Ташқарида хавонинг авзойи бузилган. Ёмғир ёғиш арафасида эди.

Айни дамда Сабо ховли орқасидаги пастак печкада ёнаётган оловга тикилиб турарди. 
Қўлидаги сарғайган хатларни бирин-кетин оловга ташларкан ортидан уириб келган отасига маъюс қаради:

— Энди хеч қанақа далил қолмади, ота...

Отаси кўзидан оққан ёшни артаркан хўрсиниб қўйди. Шу пайт ёз ёмғирининг илк томчиси қизнинг яноғига келиб томди.

(давоми бор)

Уйга қайтаябман...???

— Аммо бўлган иш бўлиб бўлди… — деди Суст Хотун — Энди келажакни ўйлаш керак.

— Келажак?? Шу келажакми? Бир умр шарпа ва сояларга тўла бу иблислар маконини келажагим деябсизми?

=— Анча дадил экансан …— минғилади Суст Хотун— Сен менинг давомчим бўлишинг мумкин…

— Мен жодугар бўлишни истамайман.. Умуман уйга қайтишни истайман …

Суст хотун узоқ вақт иккиланиб турди сунг эса менга ачиндими хавода битта оқ қоғоз учиб ёнимга тушди,.

— Нима бу ? ажабландим мен

— Келишув шартномаси …— деди Суст Хотун

Мен ажабланиб қоғозга қарадим
— Агар сен , соялар мамлакати хақида буткул унутиб одамлар оламида яшашга ахд қилсанг шу кундан бошлаб ота-онанг яна ўз холига қайтади ва хаммангиз бахтли ку курасизлар…

— Аммо Азиз….- иккиланиб қолдим
— БУ сунгги чора… жинни қиз — асабийлашди Суст Хотун
— Табиатан бир бирга мос бўлмаган олов ва муз чиқишиб кетмагандек ОДАМ ва СОЯ хеч қачон бахтли бўлиша олмайди .. Табиат кучларига хам зид нарса…

Сени фақат ўзингга ўхшаган Одам боласигина бахтли қила олади…

— Ота онангни танлайсанми ёки мангу шу ерда чўчқага айланиб қолишсинми…

????

Мен ота онам учун хам ўз ҳисларимни қурбон қилишим керак эди.

Аммо бундан аввал оҳирги марта Заҳҳобни кўрсам бўладимикан?

— Ха буни иложи бор… — деди фикримни ўқигандек Суст Хотун

Хонага сония ичида Заҳҳоб кириб келди . уша уша оқиш кийимда

— Чақиртирган экансиз.. Хоним…, — деди Заҳҳоб итоатгуйлардек.
— Қизалоқни дарвозагача кузатиб қуй.. — буюрди Суст Хотун йигитга сунг эса менга қаради /

— УШа дарвоза ёнида се нота онангни уша уша холатда аввалги ҳолида учратасан фақат ортингга асло қарамайсан ,… Тушунарлими, йўқса ўзинг бир умр шу ерда қолиб кетасан,,

— Ҳўп бўлади.. дедим рахмат айтиб бош ирғидим..

;;;

Катта кўчага чиққанимизда Заҳҳоб иккимизам яшил дала тарафга қарадим. У ерда ота онам ўз қиёфасида мени кутиб туришарди қўл силкитишди,,

— Заҳҳоб .. сиздан бир нарса сўрамоқчи эдим. Ялингандек у маҳзун кўзлари билан “сўра “ дегандек қаради
— Мени исмимни қаердан биласиз?

Заҳҳоб иккиланиб айцамми ёки йўқми деб ўйлади :
— Биласанми , мен сени аввалдан танийдигандекман.. ушанда фақат бир нарсани хис қилганман .. Муздек ям яшил сув қарида чукиб кетаётган оппоқ баданли қиз .. у сен эдинг …

_” Демак бу у ! Бу уша кунги ҳалоскорим ,. Бу Шоҳдиёр хам эмас Азиз хам эмас! Умуман бошқа одам ! умуман бошқа одам! Аммо ана шу икки инсон бирлашган мукаммал одам бўлса чи?

— Сиз Азиз эмасмисиз? — деб юбордим беҳосдан
— Энди буни ахамияти йўқ — деди у ва бирдан овози ўзгарди энди унинг овози бутунлай бошқача чиқди аммо жуда ёқимли ва қунғироқдек овоз эди.

— Биз яна учрашамизми? — дедим умид билан .. у менга тикилуб қолди
— Лайло.. биз балким учрашармиз.. Аммо сен ортингга қарамаслигинг керак,, Ва’да берасанми?

— Ха.. — дедим томоғимга алланима тиқилигандек йиғлагим келди.
“ Мен ортиқ Азиз хақида эзилмасдим. Мен негадир Заҳҳобнинг ожизларча бу оламда қолиб кетаётганидан изтиробга чуккандим.

Ота онам тарафга қараб йўл оларканман Заҳҳоб маҳзун қиёфада ортимдан кузатиб қлди. Аниқ биламан ортга қайта олмаеман. Қайрилиб хам сўнгги марта Заҳҳобнинг кўзларига термула олмаеман аммо уни ёлғиз қолдириб кетишни хам истамайман.

Аммо Ота онамни яна инсон бўлиб қолганидан шу қадар бахтли эдим аммо иккинчи тарафдан эса жуда бахциз эдим. Одам бир вқтни о;зида икки хил ҳисни юракка жо қилса бўларкан.

Бир юракда хам Икки Инсонни севмоқ мумкин экан..

Оддий қиз бола пайтимда Азизни қанчалик севган бўлсам бу оламда яккаю ягона ҳимоячим бўлган Заҳҳобни хам шундай севардим. #soyalar_bilan

"Яшил Мойчечак" қиссасининг иккала қисмини ҳам қайта таҳрир қилиб батафсилроқ ёздим. Қайта ўқиб чиқарсизлар... Яқинларингиз ва дўстларингизга бошқа каналларингизга улашишни унутманг кўпроқ ўқувчилар ортишига камтаргина ўз ҳиссангизни қўшинг илтимос... Ҳурмат билан қиссанависингиз Зафар Тиловов.

Ўша кунги мудхиш шом вақтида Вазиранинг дугоналари еттовлон бўлишиб кинога тушишди. Роса чақчақлашиб қайтишда Акрам аканинг ванилла таъмли музқаймоғидан сотиб олишди. Бироқ музқаймоқдан татиб кўриш ўша куни уларнинг пешонасига ёзилмаган экан. Боғда содир бўлган дахшатли қотиллик сабаб уларнинг қўрқувдан қалтираган қўлларидан музқаймоқ ерга тўкилди.

“Уни биз ўлдирдик...” пичирлашди қизлар бир овозда.

::::: ***Мен сен учун 10 йил зулматда яшадим. Азоб чекдим. Сен бир марта ҳам ҳолимдан хабар олай деб излаб келмадинг. Сен қандай золим санки, мени шунча вақт ўлик деб ҳисобладинг...

Агар мени кўргани бугун тонгда боққа келмасанг... мен охирги чорани кўришга мажбур бўламан. :::::

p/s: барча далиллар менда.***

Мактуб орасида кичкнна сурат ҳам илова қилинган. <қанақадир юзи хира суратга олинган ярим яланғоч қизнинг сурати.>

Сурат ортида эса яшил сиёҳли ручкада қўлда чизилган саккиз гулбаргли мойчечак тасвири бор эди.

Насим ака чўчиб уйғониб кетди. Кўзи тағин ўша нарсага тушди. Унинг столи устида икки кун олдин эшик тагидан топиб олган мактуб турар, мактуб ортида эса яшил тусли еттита гулбарги бор мойчечак расми ва “ Сен Қотилсан” деган ёзув ёзилганди. Нафрат билан жирканч нарсани улоқтиргандек полга отиб юборди. Қизи ёдига тушиб ўрнидан турди. Бомдод номозини ўқишдан аввал таҳорат қилиш учун ювиниш хонасига қадам ташлади.
Ҳизматчи Алияни бу ерда кўраман, деб хаёлига келтирмаганди шу сабаб арвоҳни кўргандек чўчиб тушди.

— Сен? Эрталабдан?!

— Узр... Хўжайин, қизингизга енгилроқ нарса пишириб берай тонг отар отмас уйимдан янги соғилган сут олиб келгандим..- қўрқитиб юборганидан узр сўраб қўлларини тез-тез ювган бўлди-да ташқарига йўл олди.

Бу вақтда шарқ тарафдан оқиш тилла ранг тусда тонг отиб келаётган маҳал эди. “Қазо бўлмаса эди...” дея хавотирга тушган Насим ака шоша пиша ювинишга тутинди.

Ўша тонгда нафақат Вазира кўчага чиққан, Даргоҳ шахарчасининг дарё бўйида яшовчи Алибек ҳам боғ томонга йўл олган, бироқ айнан нима сабабдан бу ерга қадам босганлиги ҳақида сиз азиз ўқувчим тез орада билиб оласиз. Алибекдан ташқари эса яна бир учинчи одам ҳам айни дамда ўша мудҳиш ерда бўлганки уни эса сиз азиз ўқувчи фақатгина асар сўнгида билиб оласиз. Демак #яшил #moychechak гулбарглари ортидан олға...

<давоми албатта ёзилади>

https://t.me/bir_yaproq