Yo‘q joydan pul qilishni o‘rgataymi?

Biznesmen ustozlarimiz aytishadi: tejab qolingan bir so‘m ishlab topilgan 1 so‘mdan yaxshiroqdir.

Bizning ishda xizmat haqimiz odatda karta raqamga tashlab beriladi. Biz ko‘p holatlarda uni naqd qilib ishlatamiz.

Yaqinda bir holatni payqab qoldim. Har oy kartadagi pulni so‘m qilish uchun o‘rtacha 100 ming atrofida pul yo‘q bo‘lib qolayotgan ekan. Nega deganda bankomatlar 1% evaziga naqd qilib beradi. Ba’zida Visa kartadan foydalanganimda esa 2 va yana ayrim holatlarda 5% komissiya olib qoladi.

Bu mening bir oylik metro va avtobus uchun sarflaydigan maksimal xarajatim hisoblanadi. Balki foizsiz naqd qilib beradigan banklar yoki bankomatlar bordir. Ammo men ular haqida bilmayman. Bilsangiz, Siz izohlarda yozib qoldiring.

Yechim sifatida esa “Pulni kartani o‘zida to‘lasa, qanday bo‘lar ekan?” deb faqat kartadan foydalanishni boshladim. Eng qizig‘i, hozirgi paytda ijara to‘lovini ham, ro‘zg‘or uchun go‘shtni ham, yeydigan mevani ham, hatto ro‘molcha va paypoqni ham bemalol kartadan pul to‘lab o‘tkazish orqali olish mumkin ekan.

Terminali yoki qandaydir to‘lov tizimlariga ulangan bo‘lsa, Sizdan foiz olmaydi. Kartasiga tashlab beraman desangiz ham hozirgi paytda oyiga 200 million so‘mni bemalol foizsiz o‘tkazish mumkin.

Plastik karta boylar uchun, pulini ishlatishga joy topolmayotganlarga degan gap ham bor. Sabab sifatida kartadagi pulni qo‘l ko‘rmagani uchun ketib qoladi deyishadi. Lekin pulni ishlatadigan odam naqd bo‘lsa ham ishlataveradi. Tejaydigan inson kartada bo‘lsa ham tejaydi.

Bitta kursning reklamasiga ko‘zim tushib qoldi

Undagi va’daga ko‘ra, 3-6 oydan keyin kursni tugatgan inson oyiga $ 500-1000 boshlab daromad qilishi aytilgan edi. Men 3 yildan buyon bitta sohaning egasi bo‘lishimga qaramay, hozirgi vaqtda 9 million 599 ming ($ 750) oylik maosh olaman.

Shunda bu yerda nimadir noto‘g‘ri ekanini tushundim va kurs o‘tayotgan ekspertni qancha oylik maoshga ishlashini so‘radim. Aytishlariga qaraganda, u akaning o‘zlari hech qayerda ishlamas ekan, frilanser sifatida faoliyat yuritishlarini aytishdi. Oylik daromadlari: $ 5000+

Biz kurs olayotganda bir jihatga e’tibor bermas ekanmiz. Oylik daromad bilan oylik maoshning o‘rtasida yer bilan osmonchalik farq bor. Masalan, mening maoshim 9 million 600 mingdir, lekin kurs sotish orqali men daromadimni 15-20 million va Siz ham kursimda o‘qib oyiga 5-10 million topishingiz mumkin deyishim ham yolg‘on bo‘lmaydi.

Biroq bu pulni o‘zimning sohamni ortidan o‘zim topmaydigan bo‘lsam, qanaqa qilib shogirdlarim erisha oladi deyman? Bu *mantiqan noto‘g‘ri-ku.

*Oylik maosh 9.6 million, o‘quvchi topishi mumkin bo‘lgan summa 10 milliongacha deyilyapti.

Kurs olayotganda, undan ko‘zlangan manfaatlarning ichida daromadimizni ham oshirish bo‘ladigan bo‘lsa, bizga dars o‘tadigan inson necha pul maosh olayotganiga ham qiziqib ko‘rishimiz zarur.

Ustoz inson o‘zi hech qayerda ishlamay, kurs sotish yoki boshqa ishlar orqali 40-50 million topgandan ko‘ra, o‘z ishi bilan 15 million topgani o‘quvchiga afzalroq. Nega deganda o‘quvchi ustozidan ko‘proq pul topib ketish ehtimoli juda kam.

Yangi profil yozsa, profil ovozi o‘chirilib, to‘g‘ridan-to‘g‘ri arxivga tushib qolyapti.

Shu masalani qanday hal qilsa bo‘ladi?

Men kursingizda oʻqib, kopiraytingni oʻrganaman degan edim. Lekin bu sohaga qoʻshimcha ravishda sotuv menejerligini ham oʻrganganman. Kanallaringizda adminlik qilish, qoʻllanmalar tayyorlash va boshqa koʻnikmalarni aytmasam ham boʻladi.

Kursga toʻlagan pulimni esa kamida 10X qilib chiqarib olganman.

Ustoz, hammasi uchun katta rahmat. Ilmingiz bundan ham ziyoda boʻlsin.

2 ta savoliga javob berib, birovni shogirdim deb hisoblaydigan tanishlarim esga tushib ketdi ?

Siz meni qoʻlimga ilk bor klaviatura tutqazib, nuqta vergulni oʻrgatgan ustozimsiz. ??

Men Sizdan o‘zim qilmaydigan ishni iltimos qilmoqchiman Kimgadir yordam berolsangiz, yordam berishga arzimaydi, deb o‘ylagan insoningizga ham yordam bering. Avvalo, yaxshilik, keyin ertaga nima bo‘lishini hech kim bilmaydi. Men universitetdan haydalib ketishimning…

Men Sizdan o‘zim qilmaydigan ishni iltimos qilmoqchiman

Kimgadir yordam berolsangiz, yordam berishga arzimaydi, deb o‘ylagan insoningizga ham yordam bering.

Avvalo, yaxshilik, keyin ertaga nima bo‘lishini hech kim bilmaydi.

Men universitetdan haydalib ketishimning oxirgi kunida yana bir harakat qilib ko‘r, deb imkoniyat berishgan edi. Lekin soat o‘sha vaqtda 11 ga yaqinlashgan, oxirgi imtihon 15:00 da boshlanadi, ungacha esa 1 oylik vazifani topshirish talab qilingan.

Aynan o‘sha payti bitta kursdoshim qarashib yuboraylik, deb kursdoshlarga aytib, yordam bergan. Yordam berishni istamaganlarni ayblamayman, balki ularning o‘rnida men ham *omadsiz insonga yordam beramagan bo‘lardim.

*Faqatgina men o‘qishdan chetlatildim, faqatgina men universitetni bitira olmadim.

Meni o‘qishdan chetlatgan inson bu ishini boshqalarga o‘rnak bo‘lishi uchun, o‘qigan inson yaxshi hayotda yashashi uchun qilganini aytgandi. O‘sha payti butun universitet ahliga omad tilab, 3 yildan keyin bu ustozning fikri qanchalik to‘g‘ri ekanini ko‘ramiz, deb o‘z xohishim bilan universitetdan chetlatishlari uchun ariza yozganman. Tasodifni qarangki, bu voqea bundan 3 yil oldin aynan may oyida bo‘lgandi.

Lekin yordam bergan kursdoshim bilan hozirgacha xabarlashib turamiz. Men qo‘limdan kelganicha yordamimni ayamayman va u ham tortinmay mendan so‘rayveradi. Chunki mendan yordam olsa, qiynalib qolmasligimni biladi.

Qolgan kursdoshlar ham o‘z yo‘lini topdi, ammo o‘zidan orttirib nimadir qilishga qiynalishadi yoki balki qilishni xohlamas. Nega deganda kimdir yordam so‘rasa, inson o‘zini omadli, uni esa omadsiz, deb o‘ylaydi.

Bu kabi voqealar maktabda ham bo‘lgan. Maktabda na muomalani, na fanni bilmaganman, qolaversa, bir ko‘cha yoki sportni ham qoyillatmaganman. Bu vaziyatda maktabdagi o‘rnim ham xuddi o‘tiradigan joyim kabi eng oxirida edi.

Kollej paytlarimda o‘qishga harakat qilganman, hamma fanni 5 bilan yopganman, biroq u paytlarda biz katta bo‘lib qolgandik va endilikda hurmat topadigan pulimizga qarab o‘lchanar edi. Shuning hisobiga yana eng oxiridagi inson yana men bo‘lganman.

Universitetda ham xuddi shunday ahvol. Lekin bir kuni Allohning marhamati bilan o‘zimga yoqadigan kasbni, hozir qilib yurgan ishimni topdim va endilikda men eng oxirida emasman, o‘rta va o‘rtadan yuqorida ham emasman, balki shu omadsiz bo‘lgan davrlarimdagi insonlarning ichida ayni vaqtda eng omadlilaridanman.

Bu gapim bilan eng zo‘riman demoqchi emasman, maqtanish niyatim ham yo‘q. Shunchaki inson ertaga nima bo‘lishini bilmas ekan. Shuning uchun kimgadir yordam kerak bo‘lsa, unga omadsiz sifatida qaramang, yordam bering demoqchiman xolos.

Kuningiz yaxshi kayfiyatda, ko‘plab insonlarga yordam berish bilan o‘tishi nasib qilsin.

Har bitta xodim o‘z rizqi bilan keladi

Yaxshi kadr bormi, tushlik puli, maoshi va shu kabi jihatlarni o‘ylab o‘tirmasdan olavering, unga ketadigan xarajatni ortig‘i bilan Alloh yetkazadi

Bitta do‘stimizdan yordam so‘rasam, vaqti yo‘q ekanini aytdi, yana bittalari xohlamas ekanlar, yana boshqa bittasi boshqa ish qilganliklari ma’qul ekanligini ta’kidladilar.

Masalaning ostiga tushib borsam, men bilan ishlash qiyin va katta bosim ostida bo‘lar ekan. Endi shu gapni aytgan insonlarning bilim holatlariga to‘xtalsak. Men oddiy smm postlarni yozishni o‘rganishga 3.5 oy vaqt ketkazgandim, ularning aksariyati esa bu ishni 1 oylik amaliyotda to‘liq o‘rganib olishdi.

Bu gapim bilan men bilan ishlasangiz, zo‘r bo‘lib ketasiz demoqchi emasman. Shunchaki rivojlanish har doim ham Siz xohlagandek yoqimli bo‘lmaydi.

Yaqinda Bukafit sport zalida 1 yillik obuna sotib olib, zalga chiqmoqchimiz, ishonasizmi, bu ishga bor vujudim qarshilik qilyapti va shu zalga bormasligimiz uchun 1000 ta sabab topib beryapti.

Yoki men eshitmaganman, ingliz tilini o‘rganishni boshlagan inson maza qilyapman deganini.

Bizning miyamiz jarayondan emas, natijadan zavq oladi. Ammo natija uchun oylar, yillar ketsa, jarayon uchun 12 daqiqa yetadi (shu vaqt mobaynida miya biron bir ishga fokusini to‘liq jamlay oladi, adashmasam).

Shunday ekan qilayotgan ishingizdan zavq olishga harakat qiling. Zavq bermasa, shu ishni zavqli jarayon bilan adaptatsiya qiling. Miyani aldash mumkin, faqat buning uchun ham harakat qilish kerak.

Masalan, men har kuni ishdan keyin o‘zimga yoqadigan shirinlikdan 1 dona olib yeyman va butun kun davomidagi siqilishlar, asabbuzarliklar esimdan chiqib ketadi. Va ertaga yana ish kunini o‘tkaza olaman, chunki kechqurun meni o‘zim yoqtirgan shirinlik kutib turadi.

Lekin e’tibor beryapman, bu holatda ham kunning ma’lum qismlarida shunchaki vaqtni behuda o‘tkazib yuboryapman. Axir 30 yildan keyin aynan hozir bekor o‘tkazayotgan vaqtimni qaytarib olishni xohlayman-ku, nega unda shu vaqtimni tezroq o‘tishini xohlayapman?

Demak, jarayondagi kunimdan zavq olganim bilan soatimdan norozi bo‘lyapman, bu esa yana jarayondan zavqlanmaslikka va natijani kutishimga olib keladi.

Shu sababli soatlardan zavq olish uchun ovqatlanishimni yoki nimadir kichkina pul bilan bitadigan xursandchiliklarimni kun davomiga 2-3 soatga bo‘lib qo‘yyapman.

Turgan zahotim nonushta qilaman, bu turganim uchun rahmat. Ishga borib, 2-3 soat nimadir o‘rganaman va tushlik vaqti bo‘ladi, bu shu 3 soatlik ilm uchun minnatdorchilik, Tushlikdan keyin yana 2-3 soat ish va sayr+dush. Bu shu 2-3 soatdan zavqlanishim uchun. So‘ngra kechki ovqat, kechki sayr, kun yakuni uchun shirinlik, qarabsizki, kunimdan rozi holatda kunni yakunlayman.

Jarayondagi soatlardan, agar yana ham eplay olsangiz, daqiqalardan xursand bo‘lsangiz, ishingiz ham, pulingiz ham shunga mos holatda Sizni xursand qilaveradi.

Aksincha, ish soati tugashini kutsangiz, atrofingizdagi insonlar ham, holatlar ham asabingizni buzishni va Sizni hayotdan qattiq sovitishni boshlaydi.

Shunday ekan daqiqalarni ham kutmasdan soniyalarda yashash uchun Mayk Tayson *aytganidek, 1 soniya reaksiya bosishga, 2 soniya postni ulashishga va 10 soniya samimiy izoh yozishga sarflang)

*Jang 13 soniya davom etishi kerak: 2 soniya raqibga yaqinlashishga, 1 soniya zarba berishga, 10 soniya hakam sanashiga.