бұл мекен тұрғындарына ортақ бір-ақ нәрсе болса, жалғыздық шығар. бәрі жалғыз. әркім өзінше жалғыз. жалғыздығы жайлы ойды өзіне серік еткен жалғыздар.

байқайсыңдар ма, осы қазіргі жасөспірімдер, зумерлер не қазақша, не орысша қатырып сөйлей алмайды, иә. енді ағылшынша айта қойшы десең, онысы да жетісіп тұрған жоқ. сонда олар қай тілде түс көріп, ойланады?

Күзбен қоштасу...🍁****
Аспан жылайды...
Суық бола ма түн бүгін?
Бұлтқа жасырған сәулеңді, айтшы, кім, Күнім?
Біздің өлкеден тағы күз кетіп барады
Ішіне сақтап сұмдығын.

Жылытпас енді құшақ та ыстық жат мұңлық,
Мизам шуақтан бағымды арай таптым нық.
Дәл сіздей мені тастап барады күз тағы
Жаныма жасап сатқындық...

Пердесін таңның тамшыдай мөлдір ашқан мұң,
Жалғасын жазып ғазиз ғұмырлы дастанның.
Құстар да "қош" деп, сыңсу әуенін шырқайды
Ұзатып алыс күз-ару қызын аспанның.

Ұлпа қар құшқан жапырақ сынды жан сенбей,
Күзгі бақтарда қалып қойғандай нәрсем кей.
Мені суыққа тастап барады жыл құсы
Қатігез екен... дәл сендей.

11.11.21
(Біздің өлкеге қар түсті)
ескі #өлең

Бұл қаладан барлық адасу белгілері табылатын.
Бәрі адасады…
Жолынан адасқан көліктер,
Ізінен адасқан адамдар,
Болашағынан адасқан балалық,
Балалығынан адасқан ересектер…

Мен де адасып кеткенімді біле тұра кетіп барамын.
Бағытсыз.
Бағдарсыз.

(с) т.б.

бір дүниеге әлде басқа бір оқиғаға масаттанып жатамын да, Құдайдың тарылтып, қолда барды алып қана емес, қажетіңді беріп, керегіңді түгендеп те сынайтыны есіме түсіп кетеді. молшылық, нығмет, ынта-көңіл, даңқ та - сынақ.

өмірдегі жалғыз мәселең – жақсы кітап, әдемі шығарма іздеу болса дейсің. бірақ, өмірдің кейде сенімен санаса бермейтіні бар.

– соры қайнағандар олимпиадасына қатысып жатсақ, мен де жеңіске жетуім мүмкін.

пәтер іздеп жүр едік. бүгін бір алаяққа сеніп қап, қолымыздағы барымызды аударып жібердік. енді не ақша, не пәтер жоқ. болашақта алда-жалда керемет өмір сүріп кетіп жатсам, осыны еске алып отырамын ғой. ақкөңілдігім мен сенгіштігім түбіме жететін болды:) сендер де алданып қалмасын деп ескертіп жатқаным ғой.

бітпейтін уайым, таусылмайтын мазасыз ой қажытып жібереді екен. күллі дүниені аз ғана ұмытып, терең тыныстағым келді. дәл осы тыныштығымды сағынып қалдым. анығында, ештеңеге айырбастамайтын ең аяулы, ең сұлу тыныштық. жағалау бойында отырып, ерсілі-қарсылы қозғалған адам мен жүйткіген көлікке, аспаннан жерге маңғаздана құлаған жапырақтарға қарап әлі де «бар» екенімді сезінгім келді. тыныштыққа шөліркеп қалдым. асыға жеттім.

әлемдегі көңілі жығылып, жаны ауырғандарды құшақтағым келеді. әрқайсысын.