تو را می‌نگرم تا کنارم بنشینی
تا دور از خیال چند سواری که شاید بازگشت‌شان به خنده نباشد
دور از این لبان قرینه
دور از هر رفت
بمانیم و ضامن نور باشیم
شب تابان را از باغ و بیابان به اتاق آوریم تا دوباره بیافروزیم
یخ را زیر نفس آب کنیم و ماهیان را دوباره زنده ببینیم
دشت را یکسره در باران رها کنیم و بخوابیم
تا افق سپید بهاری از مژگان انسانی
تو را می‌نگرم تا کنارم بنشینی
و دست‌هایت را در گیسوان من نهان سازی
چون نسیم
چون راز جهان

-بیژن الهی

ایلیاد و اودیسه

The Iliad and Odyssey, 1978
By Josef Liesler

سلام
بیداری؟

✨🌱

@word_edge

😭😭😭😭😭

It's gonna be oveeeerrrrr

اگر زندگی را خلاصه کنیم.
می‌شود قطرات تلاش هایمان برای به حرکت درآوردن تابتوت مرگمان در دریایی از زمان
صدای تکه‌های چوب بعد از هر نوت...
?

@word_edge

"وقتی به مدت طولانی به ورطه می‌نگری، ورطه نیز به تو می‌نگرد."

-نیچه

ناهار آخر .