sometimes i just think of heath ledger and get extremely sad

كزين هزار هزاران، يكى نگفت كه بر شانه‌ات چه مى‌گذرد؟

اولین روزی که بود بعد از تعطیلات کریسمس به مدرسه برمی‌گشتیم. برف می‌بارید و هوا سرد بود، خیلی سرد.
شال گردنت که شب قبل از کریسمس به من داده بودی هنوز پیشم بود و فرصت نشده بود بهت پس بدم، چون تو صبح روز بعدش با مادرت رفتی ایتالیا تا تعطیلات رو با خانواده‌ی پدربزرگت بگذرونی. قبل از اینکه ببینمت برام سوال بود که آیا تو در حال گذروندن زمان خوبی هستی؟ امیدوارم اینطوری باشه چون این کریسمس اصلا به من خوش نگذشت. من تمام مدت دلم برای تو تنگ شده بود و منتظر بودم با صدای عجیب غریب ماشین مادرت از بیرون خونه به گوشم برسه تا بفهمم تو برگشتی و بالاخره می‌تونیم آدم برفی درست کنیم ولی تو تا آخر تعطیلات برنگشتی و من تنهای تنها موندم. بهت گفته بودم بجز تو دوستی ندارم. راستی تو هم دلت برای من تنگ شده بود؟
امروز، اولین روز مدرسه بعد از تعطیلات بود و من بالاخره دیدمت. توی راهروی مدرسه ایستاده بودی ولی قبل از اینکه بیام سمتت تا باهات حرف بزنم دیدم که سلیا جونز با همون موهای فرفری و لباسای خوشگلش کنارت ایستاده و تو داری باهاش حرف می‌زنی. پس منم پشیمون شدم و برگشتم سمت کلاس و موفق شدم تا آخر اون روز خودم رو ازت قایم کنم.
ولی توی راه برگشت به خونه بالاخره باهم حرف زدیم و من شال گردنت رو پس دادم. نمی‌دونم چرا ولی توی سرما ایستاده بودیم و بدون حرف بهم نگاه می‌کردیم. صورتت از سرما قرمز شده بود و برف روی گونه‌ها و موهات ریخته بود. انقدر بامزه شده بودی که اگه یه موقع دیگه بود کلی بهت‌ می‌خندیدم. ولی اون لحظه فقط تونستم بهت نگاه کنم. بعد از چند ثانیه تو بالاخره سکوت رو شکستی و بهم لبخند زدی: می‌خوای امشب آدم برفی درست کنیم؟

من قبلا هم ناراحت بودم ولی الان خیلی بیشتر ناراحتم.

It is june. Im tired of being brave.

Happy pride month y'all ♡♡